فیلم ترسناک
فیلم ترسناک یکی از ژانرهای فیلم است که در ابتدا خیلی تحت تأثیر فیلم‌های اکسپرسیونیسم قرار داشت. در این ژانر از عناصر ترس، نفرت و وحشت استفاده شده‌است. در این‌گونه فیلم‌ها از صحنه‌های خوفناک، ترسناک و فراطبیعی استفاده شده و معمولاً با ژانرهای فانتزی و علمی-تخیلی تداخل دارند. این ژانر شباهت نزدیکی نیز با ژانر دلهره‌آور دارد. در فیلم ترسناک با استفاده از وحشت از ناشناخته‌ها و کابوس‌ها، ترس به بیننده القا می‌شود. استفاده از نورهای پر کنتراست، فضاهای مرموز و مه‌آلود و همچنین نورپردازی با مایه‌های تیره از ویژگی‌های دیگر این گونه‌است.
فیلم‌های ترسناک رفته رفته طرفداران بیشتری را در سراسر جهان به خود جذب می‌کنند و مخاطب آن‌ها را اکثراً قشر جوانان تشکیل می‌دهند.
اولین فیلم‌های این ژانر از سال ۱۸۹۰ تولید شدند.[نیازمند منبع] در اولین فیلم‌های ترسناک، معمولاً موجودی فراطبیعی و ناشناخته یا حیوانی خطرناک شخصیت منفی (شرور) داستان بود. شروع ساخت فیلم‌هایی که ترس مستقیم انسان از انسان را نشان می‌دهند، به دهه ۶۰ میلادی و فیلم روانی ساخته آلفرد هیچکاک، که از نظر خیلی‌ها بزرگترین کارگردان این سبک است، برمی‌گردد. بعدها، فیلم درخشش هم توسط استنلی کوبریک ساخته شد؛ که آن نیز از بزرگترین فیلم‌های ترسناک به حساب می‌آید.یلم‌های ترسناک، زیرشاخه‌های گوناگونی دارند؛ که فیلم اسلشر و فیلم روان‌شناختی از محبوب‌ترین آن‌ها هستند. در فیلم‌های ترسناک روان‌شناختی (به انگلیسی: psychological horror film)، به ندرت از خشونت یا خون استفاده می‌شود؛ در فیلم‌های روانی و حلقه نیز از همین سبک استفاده شده‌است. فیلم‌های اسلشر (به انگلیسی: Slasher Movie)، از خشونت بسیار زیاد و معمولاً از دست دادن اعضای بدن، تکه‌تکه شدن و… استفاده می‌کنند. از معروف‌ترین فیلم‌های ژانر اسلشر، می‌توان به بدبو، مقصد نهایی، هالووین، و سری فیلم‌های اره و پیچ اشتباه اشاره کرد.[۱]
دلایل تماشای فیلم ترسناکویرایش
- کنجکاوی : کنجکاوی بشر در کشف ناشناخته‌ها و پی بردن به چیزهای فراتر از دنیای عینی و ملموس است.[۲]
- فرا افکنی : انسان خشم و فرا افکنی خود را جای عوامل ترس آفرین قرار داده و به هیجانی خوشایند دست می‌یابد.[۲]
- تخلیه هیجانی
- غرقه‌سازی توسط خود فرد : ترس از خصوصیات فطری هر انسان به‌شمار می‌آید که به علت عدم شناخت ذات خود نسبت به بازسازی عوامل خارجی برای تسکین خود است؛ لذا انسان با پرداختن به این ژانر و تماشای فیلم‌هایی از گونهٔ وحشت، نسبت به تخلیه خود اقدام می‌کند. بزرگنمایی آنچه که وجود ندارد یا قابل دسترسی نیست، به هر روی عامل ایجاد ترس است.[۲]
- اختلالات روانی : در موارد حاد، دلیل علاقه به فیلم‌های ترسناک می‌تواند به اختلالات سادیسم، جامعه‌ستیزی، و مازوخیسم مربوط باشد.[۲]
مشهورترین فیلم‌هاویرایش
- جن‌گیر (فیلم)
- قلعه اشباح
- نفرین لیورونا
- برو بیرون
- آدم‌های گربه‌ای
- آنچه در زیر است
- بابادوک
- جن گیر
- یک مکان ساکت
- موروثی
- قطار بوسان
- او تعقیب می‌کند
- دکتر کالیگاری
- من، فرانکنشتاین
- آنابل
- احضار
- ولنتاین خونین من
- دراکولا
- اره
- حلقه
- مرد گرگ نما
- بیمار روانی
- بچه رزماری
- عجیب الخلقه‌ها
- نوسفراتو
- مه
- سوسپیریا
- پرندگان
- مگس
- شبح اپرا
- راهبه
- نقاب شیطان
- آدم‌های گربه‌ای
- یتیم
- مرد حصیری
- مومیایی
- روانی
- چشمان بدون چهره
- کری
- حالا نگاه نکن
- از جهنم
- گربه سیاه
- عروس فرانکنشتاین
- خانه تاریک قدیمی
- آرواره‌ها
- مرده شیطانی
- هالووین
- بیگانه
- جن‌گیر
- درخشش
- دیگران
- جیغ
- طالع نحس
- کلبه وحشت
- اویجا
- آن
- ما
- اتاق خالی
ایرانیویرایش
منابعویرایش
- ↑ مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Horror film». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۱ نوامبر ۲۰۱۰.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ دانشمند شمارهٔ ۵۳۶
 | این یک مقالهٔ خرد فیلم است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |