قانون تابعیت بلغارستان
قانون تابعیت بلغارستان (انگلیسی: Bulgarian nationality law) توسط قانون اساسی بلغارستان (ماده ۲۵ و ۲۶) ۱۹۹۱ و قانون شهروندی ۱۹۹۹ (با در نظر گرفتن اصلاحیه‌هایی که در سالهای مختلف تا سال ۱۹۹۹ بر روی آن انجام گرفت) مشخص می‌گردد.[۱]
| قانون شهروندی بلغارستان | |
|---|---|
 | |
| مجلس بلغارستان | |
| قانون مربوط به شهروندی بلغارستان | |
| وضع‌شده توسط | دولت بلغارستان |
| وضعیت: در حال اجرا | |
این قانون بیشتر بر اساس اصل خون پایه‌ریزی شده‌است؛ اگرچه، بعد از ۵ سال اقامت در بلغارستان، کسب شهروندی امکان‌پذیر است.[۲] اعطای تابعیت بر مبنای اقامت در اقسام خاصی از حالت‌ها؛ ازدواج یا بر اساس اصالت و تبار فرد یا با صلاحدید دولت بلغارستان به افراد لایق قابل حصول است. وزارت دادگستری بلغارستان، متصدی بررسی تقاضانامه‌های شهروندی است.
هم چنین هر شهروند بلغاری، شهروند اتحادیه اروپا محسوب می‌گردد.
پانویس ویرایش
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Bulgarian nationality law». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۴ ژوئن ۲۰۲۳.
منابع ویرایش
- ↑ "Bulgarian Citizenship Act". Embassy of the Republic of Bulgaria, London. Retrieved 6 August 2012.
- ↑ "Чуждите, които искат да са наши". CETA. Archived from the original on 9 September 2012. Retrieved 18 July 2012.