قانون هویت
قانون هویت (به انگلیسی: Law of identity) رابطۀ منطقی بین دو شیء متحد است.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f8/Wikialextrick.gif/220px-Wikialextrick.gif)
مانند هویت ریاضی یا تساوی جبری که با وجود اختلاف ارزش حروفی که نمایانگر آنها است، همواره صادق است.
بسانِ رابطۀ جبری: (ب + ج) ۲ ب ۲ + ج ۲ + ۲ ب ج، که دال بر برابری دو طرف معادله است.
این هویت را در منطق صوری با علامت تساوی () نشان میدهند. مثال: ب ب یا انسان حیوان ناطق.
اما در جبر منطق تساوی را با علامت نشان میدهند. مثل ب ب …
این علامت بهتر است؛ زیرا علامت دال بر تساوی در مقدار است نه تساوی دو شیء.[۱]
هویت جزئیه
ویرایشاین اصطلاح را لارومیگو (Laromiguiere) به عناصری گفتهاست که یک کل معین، چه مادی چه نفسانی، از آن به وجود میآید.[۲]
منابع
ویرایش- ↑ جمیل صلیبا - منوچهر صانعی دره بیدی، فرهنگ فلسفی، انتشارات حکمت - تهران، چاپ: اول، ۱۳۶۶ ه.ش صفحهٔ ۶۷۸
- ↑ https://en.wikipedia.org/wiki/Pierre_Laromiguière