قانون هویت (به انگلیسی: Law of identity) رابطۀ منطقی بین دو شیء متحد است.

Law of identity

مانند هویت ریاضی یا تساوی جبری که با وجود اختلاف ارزش حروفی که نمایانگر آن‌ها است، همواره صادق است.

بسانِ رابطۀ جبری: (ب + ج) ۲ ب ۲ + ج ۲ + ۲ ب ج، که دال بر برابری دو طرف معادله است.

این هویت را در منطق صوری با علامت تساوی () نشان می‌دهند. مثال: ب ب یا انسان حیوان ناطق.

اما در جبر منطق تساوی را با علامت نشان می‌دهند. مثل ب ب …

این علامت بهتر است؛ زیرا علامت دال بر تساوی در مقدار است نه تساوی دو شیء.[۱]

هویت جزئیه

ویرایش

این اصطلاح را لارومیگو (Laromiguiere) به عناصری گفته‌است که یک کل معین، چه مادی چه نفسانی، از آن به وجود می‌آید.[۲]

منابع

ویرایش
  1. جمیل صلیبا - منوچهر صانعی دره بیدی، فرهنگ فلسفی، انتشارات حکمت - تهران، چاپ: اول، ۱۳۶۶ ه‍.ش صفحهٔ ۶۷۸
  2. https://en.wikipedia.org/wiki/Pierre_Laromiguière