قانون کار آلمان

قانون کار آلمان به تنظیم روابط کار و مشارکت صنعتی در آلمان اشاره دارد. به زبانی دیگر قانون کار آلمان حوزه‌ای از قانون است که روابط حقوقی بین کارکنان و کارفرمایان (قانون کار فردی) و همچنین بین ائتلاف‌ها و نهادهای نمایندگی، کارکنان و کارفرما (قانون کار جمعی) را تنظیم می‌کند.

تاریخچه

ویرایش
  • کمیسیون عمومی اتحادیه‌های کارگری آلمان (۱۸۹۲-۱۹۱۹)
  • انجمن آزاد اتحادیه‌های کارگری آلمان (۱۸۹۷-۱۹۱۹)
  • قانون اساسی وایمار ۱۹۱۹
  • قانون شورای کار ۱۹۲۰
  • کنفدراسیون عمومی اتحادیه‌های کارگری آلمان (۱۹۱۹-۱۹۳۳)
  • اتحادیه کارگران آزاد آلمان (۱۹۱۹-۱۹۳۳)
  • قانون مقررات کار ۱۹۳۴
  • جبهه کارگر آلمان، اتحادیه ملی شده تحت کنترل نازی‌ها (۱۹۳۳ تا ۱۹۴۵)
  • قدرت از طریق شادی
  • شورای اعتماد و رهبر کارخانه
  • کنفدراسیون اتحادیه‌های کارگری آلمان (۱۹۴۹)
  • قانون مشترک ۱۹۷۶

دادگاه ها و قانون اساسی

ویرایش

گرانجستز (۱۹۴۹) "ماده ۹ (آزادی انجمن) همه آلمانی ها حق دارند انجمن های گوناگون را تشکیل دهند. انجمن‌هایی که اهداف یا فعالیت های آنها با قوانین کیفری در تضاد است یا بر خلاف قانون اساسی است. دستور یا مفهوم تفاهم بین‌ٰالمللی ممنوع است حق تشکیل انجمن‌ها برای حفظ و بهبود شرایط کاری و اقتصادی برای همه و برای کلیه مشاغل و حرفه‌ٰها بی‌اثر است، اقداماتی که برای این منظور انجام می‌ٰشود غیرقانونی است. پیش از این، آلمان حداقل دستمزدها را فقط در بخش‌های خاص داشت که توسط اتحادیه‌های کارگری مذاکره می‌شد، و برخی از آنها کمتر از حداقل دستمزد معرفی‌شده در سال ۲۰۱۵ بود.

قانون حداقل دستمزد

ویرایش

حداقل دستمزد در آلمان قبل از کسر مالیات از ۱ ژانویه ۲۰۲۴ میزان ۱۲.۴۱ یورو در ساعت است، این قانون (به آلمانی: Gesetz zur Regelung eines allgemeinen Mindestlohns) در ۱ ژانویه ۲۰۱۵ توسط دولت سوم آنگلا مرکل، ائتلافی بین SPD و حزب سوسیالیست، معرفی شد. اجرای حداقل دستمزد درخواست اصلی SPD در طول مذاکرات ائتلاف به عنوان وعده اصلی انتخاباتی آن در طول مبارزات انتخاباتی فدرال ۲۰۱۳ بود.[۱]

حداقل دستمزد اولیه قبل از مالیات ۸.۵۰ یورو در ساعت بود. از آن زمان، کمیسیون حداقل دستمزد آلمان (Mindestlohnkommission) مرتباً تعدیل حداقل دستمزد را پیشنهاد می کند. آخرین بار در اکتبر ۲۰۲۲ به ۱۲ یورو در ساعت قبل از مالیات افزایش یافت.[۲]

در دسامبر ۲۰۲۲ به دلیل تورم، این دستمزد به اندازه ۹.۸۰ یورو در ژانویه ۲۰۱۵ ارزش داشت.[۳][۴] دستمزد ۱۲ یورو به معنای دستمزد اسمی ناخالص ماهیانه ۲۰۸۰ یورو برای یک کارمند تمام وقت است،[۵] یعنی شخصی که چهل ساعت در هفته کار می کند.[۶]

استثناهایی برای حداقل دستمزد برای کارگران در دوره کارآموزی، کارمندان در طول آموزش حرفه‌ای، داوطلبان، دوره‌های کارآموزی تا سه ماه، جوانان و بیکاران طولانی مدت وجود دارد.[۲]

منابع

ویرایش
  1. «With eye on elections, Merkel pushes minimum wage». آوریل ۲۵, ۲۰۱۲.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ publisher. "Scope of application of the Minimum Wage Act". www.zoll.de (به انگلیسی). Retrieved 2024-06-12.
  3. «DIE SEITE WURDE NICHT GEFUNDEN».
  4. "Inflation: Verbraucherpreise steigen im August um 7,9 Prozent" (به آلمانی). 2022-08-30. Retrieved 2024-06-12.
  5. "German Bundestag Approved Increase Of Minimum Wage". natlawreview.com (به انگلیسی). Retrieved 2024-06-12.
  6. "German lawmakers approve €12 minimum wage – DW – 06/03/2022". dw.com (به انگلیسی). Retrieved 2024-06-12.

پیوند به بیرون

ویرایش

Erste Verordnung des Führers und Reichskanzlers über Wesen und Ziel der Deutschen Arbeitsfront vom 24. Oktober 1934