قلعه دختر (باکو)

از آثار دوران ساسانی در شهر باکو

قلعه دختر (به ترکی آذربایجانی: قؽز قالاسؽ Qız Qalası) (به انگلیسی: Maiden Tower) از آثار دوره شروان شاهان در شهر باکو است.[۱]

قلعه دختر
Qız Qalası
نمایی از قلعه دختر
قلعه دختر (باکو) در Baku, Azerbaijan واقع شده
قلعه دختر (باکو)
جایگاه در نقشه
Map
مختصات۴۰°۲۱′۵۸″شمالی ۴۹°۵۰′۱۴″شرقی / ۴۰٫۳۶۶۱°شمالی ۴۹٫۸۳۷۲°شرقی / 40.3661; 49.8372
مکانایچری‌شهر، باکو، جمهوری آذربایجان
گونهبرج
بلندی۲۹٫۵ متر (۹۷ فوت)
پایان ساختسده ۱۲ میلادی
نام رسمیشهر قدیم و سنگی باکو به همراه کاخ شروان‌شاهان و قلعه دختر
گونهفرهنگی-تاریخی
معیارiv
تاریخ ثبت۲۰۰۰ (۲۴اُم کمیته میراث جهانی یونسکو)
شماره ثبت958
کشورجمهوری آذربایجان
قارهآسیا
در معرض خطر۲۰۰۳–۲۰۰۹
نمای بیرونی قلعه دختر باکو

این اثر تاریخی که با ۲۹،۵ متر طول، ۱۶ متر عرض، و ۶ طبقه که در دو محدوده زمانی قرن ۵ و ۶ میلادی (آغاز ساخت مرحله اول) و قرن ۱۲ (مرحله دوم) ساخته شده‌است در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده‌است.

این قلعه در روزگار کهن، نیایشگاه آناهیتا بوده و زرتشتیان برای زیارت به آن‌جا می‌رفته‌اند.[۲]

این قلعه در سال ۱۹۶۰ مرمت و در سال ۱۹۶۴ تبدیل به موزه گردید. سازمان یونسکو در سال ۲۰۰۰ این بنا را در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت نمود.

معماری ویرایش

 
نمایی از قلعه دختر باکو

این برج معماری زیبا و منحصر بفردی دارد . حتی از این قلعه به عنوان یکی از بهترین و زیباترین جاذبه‌های تاریخی شهر باکو یاد می‌کنند . جنس این قلعه از سنگ می‌باشد و تمامی قسمت‌های قلعه نیز از سنگ ساخته شده‌است . داخل این قلعه به گونه ای ساخته شده‌است که می‌تواند ۲۰۰ نفر را در خود جای دهد . قسمت شرقی این قلعه دیدی مناسب رو به آسمان دارد و برخی می‌گویند از این قلعه نیز برای علم نجوم نیز استفاده می‌شده‌است . در ورودی این قلعه به صورت دوگانه ساخته شده‌است و بعد از ورود با سقف‌های بلند مواجه خواهید شد . زمانی که از پله‌های سنگی به سمت بالای قلعه حرکت می‌کنید پنجره‌های کوچکی را می‌بینید که بر روی دیوارها قرار گرفته‌اند.

نگارخانه ویرایش

منابع ویرایش

  1. عباسقلی آقا باکیخانوف، گلستان ارم، چاپ عبدالکریم علیزاده و دیگران، باکو ۱۹۷۰، ص XI، نقل‌شده در: دانشنامهٔ جهان اسلام بایگانی‌شده در ۱ نوامبر ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine
  2. انوشه، حسن، دانشنامه ادب فارسی، جلد پنجم، تهران: ۱۳۸۲، ص۱۰۶، سرواژهٔ باکو.