قلعه دختر (باکو)
قلعه دختر (به ترکی آذربایجانی: قیز قالاسی Qız Qalası) (به انگلیسی: Maiden Tower) از آثار دوره شروان شاهان در شهر باکو است.[۱]
| Qız Qalası | |
 نمایی از قلعه دختر | |
  جایگاه در نقشه | |
| مختصات | ۴۰°۲۱′۵۸″شمالی ۴۹°۵۰′۱۴″شرقی / ۴۰٫۳۶۶۱°شمالی ۴۹٫۸۳۷۲°شرقی |
|---|---|
| مکان | ایچری‌شهر، باکو، جمهوری آذربایجان |
| گونه | برج |
| بلندی | ۲۹٫۵ متر (۹۷ فوت) |
| پایان ساخت | سده ۱۲ میلادی |
| نام رسمی | شهر قدیم و سنگی باکو به همراه کاخ شروان‌شاهان و قلعه دختر |
| نوع | فرهنگی-تاریخی |
| زمینه | iv |
| نامزد | ۲۰۰۰ (۲۴اُم کمیته میراث جهانی یونسکو) |
| شمارهٔ ارجاع | 958 |
| کشور | جمهوری آذربایجان |
| قاره | آسیا |
| در معرض خطر | ۲۰۰۳–۲۰۰۹ |
این اثر تاریخی که با ۲۹،۵ متر طول، ۱۶ متر عرض، و ۶ طبقه که در دو محدوده زمانی قرن ۵ و ۶ میلادی (آغاز ساخت مرحله اول) و قرن ۱۲ (مرحله دوم) ساخته شده‌است در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده‌است.
این قلعه در روزگار کهن، نیایشگاه آناهیتا بوده و زرتشتیان برای زیارت به آن‌جا می‌رفته‌اند.[۲]
این قلعه در سال ۱۹۶۰ مرمت و در سال ۱۹۶۴ تبدیل به موزه گردید. سازمان یونسکو در سال ۲۰۰۰ این بنا را در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت نمود.
معماری
این برج معماری زیبا و منحصر بفردی دارد . حتی از این قلعه به عنوان یکی از بهترین و زیباترین جاذبه‌های تاریخی شهر باکو یاد می‌کنند . جنس این قلعه از سنگ می‌باشد و تمامی قسمت‌های قلعه نیز از سنگ ساخته شده‌است . داخل این قلعه به گونه ای ساخته شده‌است که می‌تواند ۲۰۰ نفر را در خود جای دهد . قسمت شرقی این قلعه دیدی مناسب رو به آسمان دارد و برخی می‌گویند از این قلعه نیز برای علم نجوم نیز استفاده می‌شده‌است . در ورودی این قلعه به صورت دوگانه ساخته شده‌است و بعد از ورود با سقف‌های بلند مواجه خواهید شد . زمانی که از پله‌های سنگی به سمت بالای قلعه حرکت می‌کنید پنجره‌های کوچکی را می‌بینید که بر روی دیوارها قرار گرفته‌اند.
نگارخانه
نمای قلعه دختر از زاویه ایچری شهر باکو
لوحه سازمان جهانی یونسکو
سلاحهای جنگی قدیمی
پلکان‌های قلعه دختر
سرباز آذربایجانی
منابع
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ قلعه دختر (باکو) موجود است. |
- ↑ عباسقلی آقا باکیخانوف، گلستان ارم، چاپ عبدالکریم علیزاده و دیگران، باکو ۱۹۷۰، ص XI، نقل‌شده در: دانشنامهٔ جهان اسلام بایگانی‌شده در ۱ نوامبر ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine
- ↑ انوشه، حسن، دانشنامه ادب فارسی، جلد پنجم، تهران: ۱۳۸۲، ص۱۰۶، سرواژهٔ باکو.