لایه‌بندی پایدار و ناپایدار

لایه‌بندی پایدار (به انگلیسی: Stable stratification) سیالات زمانی رخ می‌دهد که هر لایه چگالی کمتری نسبت به لایه زیرین آن داشته باشد. لایه‌بندی ناپایدار (به انگلیسی: Unstable stratification) زمانی است که هر لایه از لایه زیرین آن فشرده‌تر باشد.

الگوی نمادین آمیختگی برای بسیاری از دریاچه‌ها، ناشی از این واقعیت است که آب در نقطه انجماد کمتر از 4 درجه سانتیگراد است. لایه‌بندی دریاچه در تابستان و زمستان پایدار است و در بهار و پاییز زمانی که آب‌های سطحی از مرز 4 درجه سانتیگراد می‌گذرند ناپایدار می‌شود.