آبگیرشناسی
آبگیرشناسی یا لیمنولوژی دانش مطالعه آب‌های داخلی است. آب‌های داخلی شامل انواع آبگیرها است ازجمله دریاچه، برکه، رودخانه، چشمه و تالاب و به‌طور کل همه‌گونه پهنه آبی به‌جز دریاها و اقیانوس‌ها.
آبگیرشناسی به عنوان شاخه‌ای از علوم محیط زیست و بوم‌شناسی محسوب شده و جنبه‌های زیستی، شیمیایی، فیزیکی و زمین‌شناختی سامانه‌های آبی اعم از شیرین یا شور، ساکن یا روان، طبیعی یا ساخته انسان را مطالعه می‌کند.[۱]
دریاچه‌ها از نظر آبگیرشناسیویرایش
آبگیرشناسی دریاچه‌ها را بر مبنای شاخص غذایی طبقه‌بندی می‌کند. از این نظر یک دریاچه کم‌پرور (الیگوترافیک) محیطی است که شاخصه اصلی آن میزان پایین مغذی‌ها در آن است.