محمدعلی همایون‌جاه
محمدعلی همایون‌جاه (۱۲۷۰ - ۱۳۳۵ تهران) دیپلمات بلندپایه دوره پهلوی بود.
محمدعلی همایون‌جاه | |
|---|---|
| سفیر ایران در ترکیه | |
| دوره مسئولیت مهر ۱۳۲۶ – بهمن ۱۳۲۷ | |
| پادشاه | محمدرضا پهلوی |
| نخست‌وزیر | احمد قوام ابراهیم حکیمی عبدالحسین هژیر |
| پس از | موسی نوری اسفندیاری |
| پیش از | قاسم غنی |
| وزیر مشاور | |
| دوره مسئولیت ۳۰ خرداد ۱۳۲۶ – ۴ شهریور ۱۳۲۶ | |
| پادشاه | محمدرضا پهلوی |
| نخست‌وزیر | احمد قوام |
| وزیر امور خارجه | |
| دوره مسئولیت ۲۹ آذر ۱۳۲۵ – ۲۹ خرداد ۱۳۲۶ | |
| پادشاه | محمدرضا پهلوی |
| نخست‌وزیر | احمد قوام |
| پس از | احمد قوام |
| پیش از | انوشیروان سپهبدی |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۱۲۷۰ |
| درگذشته | ۱۳۳۵ تهران، ایران |
پدرش معززالسلطان لقب داشت. دوره مدرسه سیاسی را گذراند که مشیرالدوله برای تربیت دیپلمات به راه‌انداخته بود و سپس برای ادامه تحصیل به سوئیس، فرانسه و بلژیک رفت. پس از بازگشت به ایران وارد خدمت وزارت امورخارجه شد. [۱]
همایون‌جاه در مسیر ترقی در وزارت امور خارجه به ریاست اداره کارگزینی، بعد ریاست اداره یکم سیاسی و مدیرکلی این وزارت‌خانه رسید، به چند مأموریت نیز اعزام شد. [۱] در سیزدهم اردیبهشت ۱۳۲۲ محمد ساعد مراغه‌ای وزیر امور خارجه، همایون‌جاه را به عنوان معاون خود به مجلس معرفی کرد. در سال ۱۳۲۵ نیز قوام‌السلطنه او را وزیر مشاور و سرپرست وزارت امورخارجه کرد (پست وزیر امورخارجه را خود قوام به عهده گرفته بود). در ۲۶ مهر سال بعد، همایون‌جاه به سفارت ایران در ترکیه منصوب شد و پس از پایان مأموریت سه ساله‌اش به ایران برگشت.
همایون‌جاه در سال ۱۳۳۴ در سانحه رانندگی دچار آسیب شدیدی شد که سرانجام به مرگ او انجامید.[۱]