مقاومت سری معادل
در عمل خازنها و سلف‌هایی که در مدارهای الکتریکی مورد استفاده قرار می‌گیرند، اجزای ایده‌ال با تنها ظرفیت خازنی یا القایی نیستند. اگرچه، می‌توان با تقریب خیلی خوبی به‌صورت خازن و سلف ایده‌الِ سری با یک مقاومت در نظر گرفت. این مقاومت به‌عنوان مقاومت سری معادل (ESR) تعریف می‌شود. اگر طور دیگری مشخص نشده باشد، ESR همیشه یک مقاومت AC است، بدین معنی که در فرکانس‌های مشخص شده، ۱۰۰ کیلوهرتز برای اجزای منبع تغذیه در حالت-کلیدزنی، ۱۲۰ هرتز برای اجزای منبع تغذیه خطی، و در فرکانس خودتشدید آن برای اجزای کاربرد-عمومی، اندازه‌گیری می‌شود. علاوه بر این، اجزای صوتی ممکن است یک "ضریب Q" را گزارش کنند، که در میان چیزهای دیگر، ESR را در ۱۰۰۰ هرتز شامل می‌شود.
بررسی اجمالی ویرایش
تئوری مدار الکتریکی با مقاومت‌ها، خازنها و سلف‌های ایده‌ال سروکار دارد، فرض بر این است که هر یک تنها خواص مقاومتی، خازنی یا سلفی در مدار نقش دارند. با این حال، همه قطعات دارای مقدار غیر صفر هر یک از این پارامترها هستند. به‌طور خاص، تمام افزاره‌های فیزیکی از موادی با مقاومت الکتریکی محدود ساخته شده‌اند، به طوری که اجزای فیزیکی علاوه بر سایر خواص خود دارای مقاومت خاصی نیز هستند. منشأ فیزیکی ESR به قطعه مورد نظر بستگی دارد. یک روش برای مقابله با این مقاومت‌های ذاتی در تجزیه و تحلیل مدار، استفاده از یک مدل اجزای فشرده برای بیان هر یک از اجزای فیزیکی به صورت ترکیبی از یک قطعه ایده‌ال و یک مقاومت کوچک در سری، ESR است. ESR می‌تواند اندازه‌گیری شود و در بخش دیتاشیت گنجاند. تا حدودی می‌توان آن را از ویژگی‌های قطعه محاسبه کرد.
ضریب Q، که مربوط به ESR است و گاهی پارامتر مناسب‌تری برای ESR، برای استفاده در محاسبات عملکرد غیر ایده‌آل با فرکانس بالا از سلف‌های واقعی است، در برگه‌های داده سلف آورده شده‌است.
خازنها، سلف‌ها و مقاومت‌ها معمولاً برای حداقل کردن پارامترهای دیگر طراحی شده‌اند. در بسیاری از موارد، این امر می‌تواند به اندازه کافی انجام شود که به عنوان مثال، ظرفیت خازن مزاحم (parasitic) و سلفِ یک مقاومت، آنقدر کوچک باشد که بر عملکرد مدار تأثیر نگذارد. با این حال، تحت برخی شرایط، عناصر مزاحم مهم و حتی مسلط می‌شود.
خازنها ویرایش
خازن‌های پُلیمری معمولاً ESR کمتری نسبت به الکترولیتی تَر با همان مقدار دارند و در دمای متفاوت پایدار هستند؛ بنابراین، خازن‌های پلیمری می‌توانند جریان ریپل بالاتر را اداره کنند. از حدود سال ۲۰۰۷ برای مادربردهای رایانه‌ای با کیفیت بهتر متداول شد که فقط از خازن‌های پُلیمری استفاده کنند که قبلاً از الکترولیتی‌های تَر استفاده می‌شد.[۱]
ESR خازنها بزرگتر از حدود ۱μF به راحتی در مدار با یک ESR متر اندازه‌گیری می‌شوند.
| تایپ کنید | ۲۲ میکروگرم | ۱۰۰ میکروفر | ۴۷۰ میکرون |
|---|---|---|---|
| آلومینیوم استاندارد | 7-30 Ω | 2-7 Ω | 0.13-1.5 Ω |
| آلومینیوم کم-ESR | 1-5 Ω | 0.3-1.6 Ω | |
| آلومینیوم جامد | 0.2-0.5 Ω | ||
| Sanyo OS-CON | 0.04-0.07 Ω | 0.03-0.06 Ω | |
| تانتالیوم جامد استاندارد | 1.1–2.5 Ω | 0.9-1.5 Ω | |
| تانتالیوم کم-ESR | 0.2-1 Ω | 0.08-0.4 Ω | |
| تانتالیوم فویل تَر | 2.5-3.5 Ω | 1.8-3.9 Ω | |
| فیلم فویل شده | <0.015 Ω | ||
| سرامیک | <0.015 Ω |
منابع ویرایش
- ↑ Capacitor Lab - Types of Capacitors - Polymer Capacitors.
- ↑ "CapSite 2009 - ESR". Archived from the original on 12 February 2018. Retrieved 26 March 2020.
پیوند به بیرون ویرایش
- تعیین مقاومت سری معادل (ESR) خازنها
- یادداشت کاربرد ESR خازنها
- "خازنها: مقاومت سری معادل (ESR)"، بولتن مهندسی اتمی عمومی، صص. ۲–۹