منطقه حفاظت‌شده دریایی

مناطق حفاظت‌شده دریایی (به انگلیسی: Marine protected area (MPA)) مناطق حفاظت‌شده دریاها، اقیانوس‌ها، مصب‌ها یا در ایالات متحده، دریاچه‌های بزرگ هستند.[۲] این مناطق دریایی می‌توانند به شکل‌های مختلفی از پناهگاه‌های حیات وحش گرفته تا تأسیسات تحقیقاتی وجود داشته باشند.[۳] مناطق حفاظت‌شده دریایی فعالیت‌های انسانی را برای هدف‌های حفاظتی محدود می‌کنند، معمولاً برای حفاظت از منابع طبیعی یا فرهنگی.[۴] چنین منابع دریایی توسط مقامات محلی، ایالتی، سرزمینی، بومی، منطقه‌ای، ملی یا بین‌المللی حفاظت می‌شوند و بین کشورها تفاوت اساسی دارند. این تنوع شامل محدودیت‌های مختلف در توسعه، شیوه‌های ماهیگیری، فصل ماهیگیری و محدودیت‌های صید، پهلوگیری و ممنوعیت حذف یا مختل کردن زندگی دریایی است. در برخی شرایط (مانند منطقه حفاظت‌شده جزایر فونیکس)، مناطق حفاظت‌شده دریایی همچنین درآمدی را برای کشورها فراهم می‌کنند که به‌طور بالقوه برابر با درآمدی است که در صورت اعطای مجوز به شرکت‌ها برای ماهیگیری خواهند داشت.[۵] ارزش مناطق حفاظت‌شده دریایی برای گونه‌های متحرک ناشناخته است.[۶]

مناطق حفاظت‌شده دریایی در سال ۲۰۲۰ (داده‌های MPAtlas).[۱]
میلفورد ساوند، نیوزلند یک ذخیره‌گاه دریایی دسترسی محدود (رده Ia) است.

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. "Marine Protection Atlas". mpatlas.org (به انگلیسی). Retrieved 2022-05-24.
  2. "What is a marine protected area?". oceanservice.noaa.gov. Retrieved 4 June 2019. In the U.S. , MPAs span a range of habitats, including the open ocean, coastal areas, inter-tidal zones, estuaries, and the Great Lakes.
  3. Administration, US Department of Commerce, National Oceanic and Atmospheric. "What is a marine protect?". oceanservice.noaa.gov (به انگلیسی). Retrieved 2018-02-05.
  4. "Marine Protected Areas". National Ocean Service. National Oceanic and Atmospheric Administration. Retrieved 2016-09-02.
  5. National Geographic Magazine, January 2011
  6. Kinney, Michael John; Simpfendorfer, Colin Ashley (2009). "Reassessing the value of nursery areas to shark conservation and management". Conservation Letters (به انگلیسی). 2 (2): 53–60. doi:10.1111/j.1755-263X.2008.00046.x. ISSN 1755-263X.