موج بلاخ

موج بالاخ یا وضع بالاخ، که به نام فلیکس بلاک نام گذاری شده، تابع موج یک ذره است که در یک پتانسیل متناوب قرار دارد (معمولاً یک الکترون در یک بلور). نظریهٔ بلاخ ویژه تابع چنین ذره‌ای را حاصل ضرب یک تابع موج تخت لفاف در یک تابع متناوب (تابع متناوب بالاخ) $\,u_{nk}(r)$ با دوره تناوب برابر با پتانسیل معرفی می‌کند:

موج بلاخ در سلیسیوم

$\psi _{n\mathbf {k} }(\mathbf {r} )=e^{i\mathbf {k} \cdot \mathbf {r} }u_{n\mathbf {k} }(\mathbf {r} ).$

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Bloch wave». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۸ ژوئن ۲۰۰۸.

در اینباره

• Charles Kittel, Introduction to Solid State Physics (Wiley: New York, 1996).
• Neil W. Ashcroft and N. David Mermin, Solid State Physics (Harcourt: Orlando, 1976).
• Felix Bloch, "Über die Quantenmechanik der Elektronen in Kristallgittern," Z. Physik 52, 555-600 (1928).
• George William Hill, "On the part of the motion of the lunar perigee which is a function of the mean motions of the sun and moon," Acta. Math. 8, 1-36 (1886). (This work was initially published and distributed privately in 1877.)
• Gaston Floquet, "Sur les équations différentielles linéaires à coefficients périodiques," Ann. École Norm. Sup. 12, 47-88 (1883).
• Alexander Mihailovich Lyapunov, The General Problem of the Stability of Motion (London: Taylor and Francis, 1992). Translated by A. T. Fuller from Édouard Davaux's French translation (1907) of the original Russian dissertation (1892).