موزه شهرداری تبریز
موزه شهر و شهرداری تبریز، نام موزهای است، در شهر تبریز که در طبقه زیرزمین ساختمان کاخ شهرداری تبریز واقع شدهاست. این موزه که به عنوان نخستین و تنها موزه تاریخ شهرداریهای ایران مطرح است، پس از کشور چین، در ردیف اولین موزههای شهرداریهای جهان نیز قرار دارد.[۱] این موزه، در سال ۱۳۸۶ و همزمان با یکصدمین سالگرد تأسیس نخستین بلدیه (شهرداری) ایران در تبریز و در ۸۰۰ متر مربع و با هزینه یک میلیارد و صد میلیون ریال راه اندازی شدهاست.[۲]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/c/ca/Tabriz_City_Hall_2.jpg)
این موزه دارای تالار های متعددی است، از جمله از این تالار ها میتوان به تالار فرش با بزرگ ترین فرش دست بافت اشاره کرد
تالارها
ویرایشموره شهر تبریز، شامل تالارهای مختلفی چون تالار دوربینهای قدیمی، تالار دفاع مقدس، چاپ و نشر، فرش، هنرهای معاصر، خط و خوشنویسی، تالار حکمت و چندین تالار دیگر است.[۳]
تالار فرش
ویرایشمهمترین بخش موزه شهر و شهرداری تبریز، «تالار فرش» نام دارد که در طبقه دوم ساختمان عمارت شهرداری واقع شده است. سالنی وسیع و باشکوه با گچبریهای زیبا در مرکز ساختمان و مشرف به میدان ساعت، که پیشتر از آن به عنوان سالن تشریفات و مراسمات استفاده میشد. این سالن به مساحت 420 متر مربع در ابعاد 24 متر طول و 17.5 متر عرض و ارتفاع 8 متری ساخته شده است.
آنچه تالار فرش موزه شهر و شهرداری تبریز را متمایز و با ارزش میکند، وجود گنجینهای ارزشمند از قالیهایی است که با اتمام عملیات ساخت عمارت شهرداری تبریز به سفارش «عبدالله سررشتهدار»، شهردار تبریز در سال 1319شمسی برای مفروش کردن سالن تشریفات و مراسمات طراحی و بافته شدهاند. خرید اقلام مورد نیاز مجموعه، خصوصا قالیهای سالن اصلی عمارت شهرداری از طریق وزارت کشور و پیگیری شخص استاندار وقت آذربایجان(امان الله خان اردلان) انجام شده است.
کتاب گنجینه فرش شهرداری تبریز با تالیف جعفر مهرخانی و ترجمه مهراب محرابینیا، به همت اداره کل ارتباطات و امور بینالملل شهرداری تبریز در 28 اسفند سال 1401 شمسی منتشر شد.
این کتاب داستان سفارش 9 قالی بزرگ پارچه شهرداری تبریز است؛ از امانالله خان اردلان استاندار وقت آذربایجان و شرکت سهامی فرش ایران تا کرمان و جان تیمویاناکیس یونانیالاصل و طراحان بزرگ قالی کشورمان همچون علیمحمد طاهر کاشانی، علیرضا مایل و محمد علی خان شاهرخی فایل pdf کتاب
تالار دوربینهای قدیمی
ویرایشدر تالار دوربینها، تاریخچه و روند تکوین و شکلگیری دوربینهای نسل قدیم نشان داده شدهاست.[۱] بیشترِ این دوربینها توسطِ محمدعلی جدیدالاسلام به این موزه اهدا شدهاند.[۴]
آثار و اشیاء
ویرایشدر این موزه اشیاء، آثار و اسناد قدیمی مربوط به بلدیه تبریز، هدایای مقامها و شخصیتهای خارجی به شهرداران، کتب خطی و آثار هنری، اسناد اداری و مالی، جامهای قهرمانی باشگاه شهرداری تبریز، چینی آلات، سفرنامههای نوشته شده دربارهٔ تبریز، تجهیزات، امکانات و اسناد مربوطه به شهر نخستینها با همکاری شهرداری تبریز و برخی از شهروندان تبریزی جمع آوری و در معرض دید قرار گرفتهاست.[۲]
نگارخانه
ویرایشپیوند به بیرون
ویرایشجستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ «این همه هست و باز هم، همه نیست» (PDF). روزنامه جامجم (PDF). بایگانیشده از اصلی (PDF) در ۵ مارس ۲۰۱۶. دریافتشده در ۱ مه ۲۰۱۲.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ «ایجادنخستین موزه شهرداریهای کشور در تبریز». روزنامه ایران. بایگانیشده از اصلی در ۲۴ ژوئن ۲۰۱۳. دریافتشده در ۱۲ مارس ۲۰۱۲.
- ↑ «موزه شهر و شهرداری تبریز». معاونت برنامهریزی و توسعه شهرداری تبریز. بایگانیشده از اصلی در ۱۰ مارس ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۲ مارس ۲۰۱۲.
- ↑ «یک فنجان قهوه با محمد علی جدیدالاسلام/اینجا دوربینها سخن میگویند». شهریارنیوز. ۹ آذر ۱۳۹۲. بایگانیشده از اصلی در ۷ نوامبر ۲۰۱۷. دریافتشده در ۲۹ مارس ۲۰۱۶.