میانگان (انگلیسی: Middle latitudes) یا عرض میانه مناطقی هستند با تغییرات فصلی متوسط در دو نیمکره، میان عرض‌های جغرافیایی "۲۲'۲۶°۲۳ و "۳۹'۳۳°۶۶ درجهٔ شمالی و جنوبی.[۱] آنها دربرگیرنده بخشهای نیمه‌گرمسیری و میانه (معتدل) زمین هستند که درمیان بخشهای گرمسیری و پَرگاره‌های قطبی جای دارند. نشانی جغرافیایی آنان چنین است: میان پرگارهٔ سرخرچنگ (مدار رأس‌السرطان) در پهنای جغرافیایی "۲۲'۲۶°۲۳ اپاختری (شمالی) و پرگارهٔ اپاخترگان در "۳۹'۳۳°۶۶ اپاختری و میان پرگارهٔ سربزغاله (مدار رأس‌الجدی) در "۲۲'۲۶°۲۳ نیمروزی (جنوبی) و پرگارهٔ نیمروزگان در پهنای جغرافیایی "۳۹'۳۳°۶۶ نیمروزی. جبهه های آب‌و‌هوایی و توفان‌های فرا‌گرمسیری بیشتر در این بخش یافت می‌شوند؛ همچنین توفانهای گاه‌به‌گاه گرمسیری که از خاستگاه خود در نزدیکی کمربند زمین (استوا) آمده‌اند.

دو بخش میانگان به رنگ قرمز نشان‌داده‌شده‌اند.

بیابان‌های میانگانی میان عرض‌های جغرافیایی ۳۰ تا ۵۰ درجه شمالی و جنوبی جای دارند و بیشتر دور از دریا هستند و بخش بزرگی از رطوبت آنها از بادهای غالب فراهم می‌شود. بیابانهای «تنگر» و «سورنوران» از این نمونه هستند.

منابع ویرایش

  1. واژه‌های مصوّب فرهنگستان تا پایان دفتر دوازدهم فرهنگ واژه‌های مصوّب