میت اسمت
میت اسمت (زادهٔ ۵ آوریل ۱۹۴۳) یک سیاستمدار بلژیکی فعال در حزب دموکرات مسیحی و فلاندری است.
میت اسمت | |
|---|---|
 | |
| سناتور بلژیک | |
| دوره مسئولیت ۱۲ ژوئیه ۲۰۰۷ – ژوئن ۲۰۱۰ | |
| عضو پارلمان فلاندرز | |
| آغاز به کار ۳ اکتبر ۲۰۰۴ | |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۵ آوریل ۱۹۴۳ (۸۱ سال) سینت-نیکلاس |
| ملیت | بلژیکی |
| حزب سیاسی | حزب دموکراتیک مسیحی و فلاندر |
| همسر(ان) | ویلفرید مارتنس |
| اقامتگاه | لوکرن |
| کارگروه‌ها | ریاست انجمن نمایندگان پارلمان اروپا و آفریقا |
| وبگاه | |
زندگی‌نامه ویرایش
او دختر سناتور بلژیکی آلبرت اسمت است. او در تاریخ ۲۷ سپتامبر ۲۰۰۸ با نخست‌وزیر سابق ویلفرد مارتنز ازدواج کرد.
میت اسمت از سیاست برابری زن و مرد حمایت می‌کند. در سال ۱۹۸۳، او ریاست کمیسیون کار زنان را بر عهده گرفت و به موضوع آزار جنسی علاقه‌مند شد. او مرتباً در مجله فمینیستی لیلیت که یک مجله بلژیکی است، مقالاتی را منشر می‌کند.
در سال ۱۹۸۶، او که در آن زمان وزیر امور خارجه بود، شورای رهایی اجتماعی را تأسیس کرد، یک نهاد مشورتی که انجمن‌ها، اتحادیه‌ها، احزاب سیاسی و کمیسیون‌های زنان وزیر را گرد هم می‌آورد. پس از مدتی او کمپین آگاهی را نیز راه اندازی کرد. این کمپین در ارتباط با آزارهای جنسی بود. او این کمپین را با گفتگو در اتحادیه اقتصادی اروپا برجسته کرد که و در سال ۱۹۹۱ یک معیار عملکردی را برای کشورهای عضو ارائه کرد تا بتوانند اقدامات پیشگیرانه را اعمال کنند و وضعیت کار برای زنان را در محیط‌های کار بهبود ببخشند.[۱] میت اسمت کارهای فمینیستی متعددی را انجام می‌دهد، بنابراین تحقیق در مورد موضوعات مختلف و ایجاد ابزارهایی برای تحقیقات تاریخی در این رابطه را تحسین می‌کند.
او به عنوان وزیر اشتغال و کار، فرصت‌های برابر، خشونت علیه زنان و کودکان، استخدام زنان در مشاغل و زندگی اجتماعی-اقتصادی را در تمام سطوح تصمیم‌گیری خود مورد توجه قرار می‌دهد. او در سال ۱۹۹۱ موضوع اولین کنفرانس وزرای اروپایی را در مورد خشونت فیزیکی و جنسی علیه زنان و کودکان تعریف کرد. در سال ۱۹۹۴، او قانون سهمیه بندی را با همراهی لوئیس توباک اجرا کرد.[۱]
او یک مشوق و حامی انجمن‌های فمینیستی است. این حمایت‌ها شامل تخصیص یارانه‌ها و ایجاد سازمانی غیرانتفاعی در سال ۱۹۹۵ در سن-ژوس-تان-نود (بروکسل) بود. این سازمان یک مرکز فدرال است که جلسات بین سازمان‌های فعال برای برابری جنسیتی را مدیریت و کنترل می‌کند.[۲] او مرکز آرشیو و تحقیقات تاریخ زنان را نیز احداث کرده است. پس از مرگ همسر اولش مارتنز، ازدواج او با لیو ورشروون انجام شد. این ازدواج در ۲۷ آوریل ۲۰۱۳ در کلیسای کاتولیک انجام شد.[۳]
حرفه ویرایش
در سال ۱۹۸۸، اسمت رئیس مرکز اروپایی پاسخگویی به مطالبات کارگران شد، سمتی که تا سال ۱۹۹۵ در اختیار داشت.
اشتغال در سیاست ملی ویرایش
اسمت بنیانگذار (۱۹۷۳) و اولین رئیس (تا سال ۱۹۸۲) سازمان زنان سیاسی حزب فلاندر مسیحی بود.[۴]
او در سال ۱۹۷۸ برای عضویت در اتاق نمایندگان مردم بلژیک انتخاب شد.[۵] او در سال ۱۹۸۵ وزیر حفاظت محیط زیست بلژیک شد. او بر حل مشکلاتی چون خشونت علیه زنان، ارتقای موقعیت اقتصادی زنان و مشارکت آنها در تصمیم‌گیری‌ها متمرکز بود. زمانی که میت اسمت در سال ۱۹۹۱ وزیر کار و اشتغال شد، سبد فرصت‌های برابر شغلی را ایجاد کرد.
عضویت در پارلمان اروپا ویرایش
هنگامی که در سال ۱۹۹۹ به جای ویلفرید مارتنس، به او برای کار در اروپا پیشنهاد شد، مارتنز، به تحریک همسر آن زمان خود، ایلسه شوتدن، از شرکت در پارلمان خودداری کرد.[۶][۷]
اما بعدها میت اسمت از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۴ عضو پارلمان اروپا بود.[۸]
او در سال ۲۰۰۲ وزیر دولت بلژیک شد و از سال ۲۰۰۴ عضو پارلمان فلاندری و از سال ۲۰۰۷ به عنوان یک سناتور بلژیکی بود.[۹]
در سال ۲۰۰۹، اسمت به عنوان رئیس انجمن نمایندگان پارلمان اروپا با آفریقا (AWEPA) انتخاب شد.[۱۰]
فعالیت‌های دیگر ویرایش
- فعالیت در مرکز مطالعات اروپایی ویلفرد مارتنز به عنوان عضو شورای علمی از دیگر کارهای میت اسمت بوده است.[۱۱]
افتخارات ویرایش
- ۲۰۰۲: اهدای مقام وزیر دولت با فرمان سلطنتی.
- ۲۰۰۴: دریافت نشان لئوپولد.
- ۲۰۰۲: دریافت نشان صلیب بزرگ و نشان شایستگی جمهوری فدرال آلمان.[۱۲]
پیوندها به بیرون ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام:0وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ "Faits & chiffres". rosavzw.be (به français). Archived from the original on 6 June 2019. Retrieved 6 juin 2019.
{{cite web}}: Check date values in:|accessdate=(help)نگهداری یادکرد:زبان ناشناخته (link). - ↑ "Wilfried Martens en Miet Smet getrouwd". Het Nieuwsblad (به هلندی). 26 September 2008. Retrieved 2023-02-25.
- ↑ Miet en Manschappij in Johan Anthierens, Het Belgische domdenken, p. 27
- ↑ "De Belgische Kamer van volksvertegenwoordigers". www.dekamer.be. Retrieved 2023-02-25.
- ↑ "Martens refuses to run". www.encyclopedia.com. 1 May 1999.
- ↑ Bates, Stephen (7 March 1999). "Love tangle is final undoing of former Belgian PM". The Guardian.
- ↑ "Home | Leden | Europees Parlement". www.europarl.europa.eu (به هلندی). Retrieved 2023-02-25.
- ↑ "Belgische Senaat" (به هلندی). Belgian Senate. Retrieved 10 June 2009.
- ↑ "AWEPA Executive Committee". Archived from the original on 21 October 2011. Retrieved 20 September 2011.
- ↑ Academic Council بایگانی‌شده در ۳ مارس ۲۰۲۰ توسط Wayback Machine Wilfried Martens Centre for European Studies.
- ↑ "Miet Smet". www.senate.be.