میراث باد (فیلم ۱۹۶۰)

میراث باد (انگلیسی: Inherit the Wind) فیلمی در ژانر درام حقوقی به کارگردانی استنلی کریمر است که در سال ۱۹۶۰ منتشر شد. فیلم بر اساس نمایشنامه ای به همین نام در سال ۱۹۵۵ نوشته جروم لانس و رابرت ادوین لی ساخته شده‌است. اسپنسر تریسی در نقش وکیل هنری دراموند و فردریک مارچ در نقش دوست و رقیب او متیو هریسون بردی بازی می‌کنند. جین کلی در نقش روزنامه‌نگار، دیک یورک در نقش معلم و متهم، هری مورگان، دونا اندرسون، کلود آکینز، نوح بیری جونیور، فلورانس الدریج و جیمی بوید نیز در این فیلم حضور دارند.[۳] میراث باد تمثیلی از محاکمه اسکوپس است. این فیلم (مانند نمایشنامه) که در پاسخ به تأثیر هولناک تحقیقات دوران مک‌کارتیسم بر گفتمان روشنفکرانه نوشته شده‌است، انتقادی از آفرینش‌گرایی است.[۴] این فیلم برنده خرس نقره‌ای برای بهترین بازیگر مرد توسط فردریک مارچ شده‌است.

میراث باد
کارگرداناستنلی کریمر
تهیه‌کنندهاستنلی کریمر
نویسندهجروم لاورنس (نمایش‌نامه)
رابرت ای. لی (نمایش‌نامه)
ندریک یانگ
هارولد جیکوب اسمیت
فیلمنامه‌نویسندریک یانگ
هارولد جیکوب اسمیت
بازیگراناسپنسر تریسی
فردریک مارچ
جین کلی
دیک یورک
دانا اندرسون
هری مورگان
کلود ایکینز
فلورنس الدریج
الیوت رید
پل هارتمن
ارل هاجینز
لستر دُر
موسیقیارنست گلد
فیلم‌بردارارنست لاسلو، ASC
تدوین‌گرفردریک نیوتسن
توزیع‌کنندهیونایتد آرتیستس
تاریخ‌های انتشار
  • ۷ ژوئیه ۱۹۶۰ (۱۹۶۰-0۷-۰۷)
مدت زمان
۱۲۸ دقیقه
کشورآمریکا
زبانانگلیسی
هزینهٔ فیلم۲ میلیون دلار[۱][۲]
فروش گیشه۲٬۰۰۰٬۰۰۰ دلار (بین‌المللی)[۲]

داستان ویرایش

در شهر کوچک هیلزبورو در جنوب، در دهه ۱۹۲۰، یک معلم مدرسه، برترام کیتس، به دلیل آموزش داروینیسم، که نقض قوانین ایالتی است، در شرف محاکمه است. رهبران شهر از جمله کشیش جرمیا براون کیتس را محکوم کرده‌اند. شهر هیجان زده‌است زیرا متیو بردی، سیاستمدار برجسته و کاندیدای سه بار ریاست جمهوری، در محاکمه کیتس کمک خواهد کرد. بردی دشمن سرسخت فرگشت و محقق کتاب مقدس است. دفاع از معلم باید توسط هنری دراموند معروف، یکی از بحث برانگیزترین ذهن‌های حقوقی آمریکا و آشنا و دشمن دیرینه بردی، انجام شود. روزنامه‌نگار بانفوذ، ای کی هورنبک از بالتیمور هرالد، دراموند را متقاعد کرده‌است که نماینده کیتس باشد، و اطمینان داده‌است که روزنامه و یک شبکه رادیویی او پوشش سراسری این پرونده را ارائه خواهند کرد. کشیش براون مردم شهر را به‌طور علنی علیه کیتس و دراموند می‌کند. به راشل دختر واعظ به دلیل نامزدی او و کیتس تعرض می‌شود. وقتی ریچل علیه محکومیت پدرش فریاد می‌زند، برادی با نقل قول از سلیمان براون را نصیحت می‌کند: "کسی که خانه خود را آشفته کند، وارث باد خواهد شد.[۵]

بازیگران ویرایش

فرایند تولید ویرایش

«میراث باد» روایتی داستانی از محاکمه «میمون» در سال ۱۹۲۵ است که بین ۱۰ ژوئیه و ۲۱ ژوئیه ۱۹۲۵ انجام شد و منجر به محکومیت جان تی اسکوپز برای تدریس نظریه تکامل چارلز داروین به کلاس علوم دبیرستان شد. شخصیت‌های متیو هریسون بردی، هنری دراموند، برترام کیتس و ای.کی. هورنبک به ترتیب با شخصیت‌های تاریخی ویلیام جنینگز برایان، کلارنس دارو، جان تی. اسکوپس و اچ.ال. منکن مطابقت دارند. با این حال، لی و لارنس در یادداشتی در افتتاحیه نمایشنامه ای که فیلم بر اساس آن ساخته شده‌است، بیان می‌کنند که قرار نیست فیلم یک روایت کاملاً تاریخی باشد،[۶] و بسیاری از رویدادها به‌طور اساسی تغییر یا به دست نویسندگان نوشته شده‌اند.[۷][۸][۹] برای مثال، شخصیت‌های واعظ و دخترش تخیلی بودند، مردم شهر نسبت به کسانی که برای محاکمه به دیتون آمده بودند دشمنی نداشتند، و برایان پیشنهاد داد در صورت محکومیت اسکوپز، جریمه‌اش را بپردازد. برایان مدت کوتاهی پس از پایان محاکمه درگذشت، اما مرگ او در خواب پنج روز بعد، در ۲۶ ژوئیه ۱۹۲۵، در سن ۶۵ سالگی رخ داد.[۸][۹] لارنس در مصاحبه ای در سال ۱۹۶۶ توضیح داد که هدف نمایشنامه انتقاد از مک کارتیسم و دفاع از آزادی اندیشه و بیان بود. لورنس، "ما از آموزش تکامل به عنوان یک تمثیل استفاده کردیم، استعاره ای برای هر نوع کنترل ذهن… موضوع فقط تقابل علم و دین نیست بلکه دربارهٔ حق اندیشیدن انسان است»."[۴]

جوایز ویرایش

نامزد خرس طلایی جشنواره برلین برای استنلی کریمر. بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنواره برلین برای فردریک مارچ.[۱۰]

منابع ویرایش

  1. James Curtis, Spencer Tracy: A Biography, Alfred Knopf، 2011 p769
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ Tino Balio, United Artists: The Company The Changed the Film Industry, Uni of Wisconsin Press, 1987 p 26
  3. "Inherit the Wind Comes to Hollywood". University of Virginia. Archived from the original on December 8, 2009. Retrieved May 3, 2009.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ Blankenship, Bill (March 2, 2001). "Inherit the controversy". The Topeka Capital-Journal. Archived from the original on November 13, 2014. Retrieved May 15, 2014.
  5. "Inherit the Wind". britanica.com. 18 March 2020. Retrieved 17 December 2015.
  6. "Inherit the Wind: The Playwrights' Note". Archived from the original on 2019-10-23. Retrieved 2020-01-23.
  7. "Archived copy". Archived from the original on October 20, 2013. Retrieved June 10, 2014.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link)
  8. ۸٫۰ ۸٫۱ "Inherit the Wind, Drama for Students". Gale Group. 1 January 1998. Archived from the original on 10 June 2014. Retrieved 31 August 2012.  – via HighBeam Research (نیازمند آبونمان)
  9. ۹٫۰ ۹٫۱ Riley, Karen L.; Brown, Jennifer A.; Braswell, Ray (1 January 2007). "Historical Truth and Film: Inherit the Wind as an Appraisal of the American Teacher". American Educational History Journal. Archived from the original on 5 November 2013. Retrieved 31 August 2012.  – via HighBeam Research (نیازمند آبونمان)
  10. "Berlinale: Prize Winners". berlinale.de. Archived from the original on October 15, 2013. Retrieved January 17, 2010.

پیوند به بیرون ویرایش