میر سید حسین اخلاطی
کمال الدین حسین الحسینی معروف به اخلاطی بن علی حسینی افطسی[۱] و ملفب به کمال الدین حسینی[۲] از دانشمندان علوم غریبه[۳] از جمله علوم جفر،[۴] حروف،[۲] خافیه[۵] ،موسیقی‌دان[۶] و کیمیاگر[۷] بود. او از عرفای به نام کردستان[۲] و صوفیان سده ۱۳ میلادی بود.[۸]
از ابداعات او در موسیقی می‌توان به افزودن ۲۴ شعبه به ۱۲ مقام موسیقایی اشاره کرد. در واقع او به همراه شمس‌الدین کازرونی ،کمال‌الدین کازرونی ،اسحاق موصلی و میر فخرالدین موصلی هرکدام از ۱۲ مقام را به یک اوج و فرود تقسیم کردند.[۹]
اخلاطی رهبری یک فرقه صوفی را در ارمنستان به عهده داشت که مؤسس آن نیز بود[۱۰] پس از مرگش بَدرالدین بن قاضی سَماوْنَه رهبری آن به عهده گرفت[۱۱] و شش ماه به جای او نشست.[۱۲]
زندگی‌نامهویرایش
علامه سید حسین اخلاطی زردانی، فرزند میر سید علی خراسانی در یکی از شهرهای ایالت قهستان بزرگ بنام زردان (zoordan&zardan) متولد گردیده و چون پدرش از بزرگان و حکما قهستان بود و نزد دربار شاهان جایگاه ویژه ای داشته، فرزندش در دربار مشغول و در راه کسب علم و دانش کمک می‌کند. در مجالس‌العشاق شرح احوال او اینگونه آمده‌است:[۱۳]
- سید حسین اخلاطی به جوانی که خوشش آمد کیمیاگری آموخت… و عجیب اینکه سه تن از مشاهیر مرید او بوده‌اند و سال‌ها در زیرزمین خانه‌ای که مسکن او بود به ریاضت و مجاهدت اشتغال داشته‌اند «فاما به حسب ظاهر چون تنزه آن حضرت بسیار بود دیدار ایشان ندیدند.
شاگردانویرایش
از شاگردان او می‌توان به صائن الدین ترکه اصفهانی[۱۴] و بَدرالدین بن قاضی سَماوْنَه[۱۵] اشاره کرد. شاه نعمت‌اله ولی نیز در مصر به ملاقات او نایل آمد.[۱۶]شرف‌الدین علی یزدی نیز مدتی که در مصر بود هم‌نشین و مصاحب او بود.[۱۷] همچنین میر سید علی همدانی در محله ویجویه تبریز، بر سر مزار سراج‌الدین اخلاطی با او ملاقات کرد و از او اجازه ارشاد دریافت کرد.[۱۸] در مجالس العشاق نقل است که میر سید شریف جرجانی نیز با وی مصاحبت داشته است.
آثارویرایش
منابعویرایش
- ↑ بریفکانی، سید محمود. «إدارة التعلیقات» (به عربی). etlala-byblos. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ دسامبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۰ دسامبر ۲۰۱۴.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ «حسین اخلاطی». لغت نامه دهخدا. دریافت‌شده در ۱۰ دسامبر ۲۰۱۴.
- ↑ Contact and Conflict in Frankish Greece and the Aegean, 1204-1453: Crusade -p163
- ↑ بهاردوست، علیرضا. «جَفر و جامعه». دانشنامه جهان اسلام. دریافت‌شده در ۱۰ دسامبر ۲۰۱۴.
- ↑ QUR'AN: And they followed what the satans chanted.[پیوند مرده]
- ↑ مبتقا، «رساله موسیقی بهجت الروح: مروری بر رساله و موسیقی»، مقام موسیقایی، ۴۷.
- ↑ صرفی، «درآمدی بر نمادهای کیمیاگری»، مطالعات ایرانی، ۶۸.
- ↑ Biographical Encyclopaedia of Sufis: Central Asia and Middle East
- ↑ مبتقا، «رساله موسیقی بهجت الروح: مروری بر رساله و موسیقی»، مقام موسیقایی، ۴۹.
- ↑ "Ibn Ḳāḍī Simāwna." Encyclopaedia of Islam, First Edition (1913-1936). Edited by M. Th. Houtsma, T.W. Arnold, R. Basset, R. Hartmann. Brill Online, 2014.
- ↑ بَدرالدین بن قاضی سَماوْنَه
- ↑ رفیق، «شیعیان و بکتاشیان در قرن دهم/شانزدهم»، معارف، ۶۳.
- ↑ ذکاوتی قراگزلو، «تحلیلی بر کتاب مجالس العشاق»، تحقیقات اسلامی، ۲۲۹.
- ↑ صائن الدین ترکه اصفهانی-دانشنامه طهور[پیوند مرده]
- ↑ رفیق، «شیعیان و بکتاشیان در قرن دهم/شانزدهم»، معارف، ۶۳.
- ↑ «تاریخچة مختصری از دورة زندگی شاه نعمت‌اله ولی». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ دسامبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۹ دسامبر ۲۰۱۴.
- ↑ احمدی، «شرف الدین علی یزدی و ظفرنامه او»، کتاب ماه تاریخ و جغرافیا، ۲۱.
- ↑ اذکایی، «سرگذشتنامه میر سید علی همدانی»، فرهنگ ایران زمین، ۳۴–۳۵.
- ↑ Persian Literature: A Biobibliographical Survey By C. A. Storey, A. Storey C.p478
- ↑ صرفی، «درآمدی بر نمادهای کیمیاگری»، مطالعات ایرانی، ۶۸.
- ↑ صرفی، «درآمدی بر نمادهای کیمیاگری»، مطالعات ایرانی، ۶۹.