ویکی‌پدیا

میشل ویلیامز (بازیگر)

بازیگر آمریکایی

میشل اینگرید ویلیامز (انگلیسی: Michelle Ingrid Williams؛ زادهٔ ۹ سپتامبر ۱۹۸۰) بازیگر آمریکایی است. او اساساً برای بازی در فیلم‌های مستقل با مضامین تاریک یا غم‌انگیز مشهور است و افتخارات گوناگونی از جمله دو جایزهٔ گلدن گلوب و یک جایزهٔ امی ساعات پربیننده برنده شده‌است. ویلیامز دختر سیاستمدار و بازرگان لری آر. ویلیامز است و فعالیت حرفه‌ای خود را با حضور مهمان در تلویزیون آغاز کرد. نخستین نقش سینمایی او در فیلم خانوادگی لسی (۱۹۹۴) بود. او برای بازی در نقش اصلی مجموعهٔ تلویزیونی درام نوجوانانهٔ داوسونز کریک (۱۹۹۸–۲۰۰۳) در میان عموم شناخته شد. این روند با چند فیلم کم‌مخاطب ادامه یافت اما برای بازی در درام کوهستان بروکبک (۲۰۰۵) به پیشرفتی غیرمنتظره دست یافت و نامزد دریافت جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد.

میشل ویلیامز
Michelle Williams at the Manchester by the Sea premiere (30165391936).jpg
ویلیامز در فرش قرمز منچستر بای د سی ۲۰۱۶
زادهٔ۹ سپتامبر ۱۹۸۰ ‏(۴۲ سال)
کلسپل، مونتانا، ایالات متحده
پیشهبازیگر
سال‌های فعالیت۱۹۹۳–اکنون
آثارفهرست کامل
همسر(ها)
شریک(های)
زندگی		هیث لجر (۲۰۰۴–۲۰۰۷)
فرزندان۳
والدین

ویلیامز در درام‌های مستقل وندی و لوسی (۲۰۰۸)، ولنتاین غمگین (۲۰۱۰) و منچستر بای د سی (۲۰۱۶) با به تصویر کشیدن زنانی مبتلا به مشکلات عاطفی که با فقدان یا تنهایی کنار می‌آیند، مورد تحسین منتقدان قرار گرفت. او برای به تصویر کشیدن مریلین مونرو در هفته‌ای که با مریلین گذراندم (۲۰۱۱) و گوئن وردن در مینی‌سریال فاسی/وردون (۲۰۱۹) برندهٔ دو جایزهٔ گلدن گلوب شد. پرفروش‌ترین فیلم‌هایش شامل تریلر جزیره شاتر (۲۰۱۰)، فیلم فانتزی از بزرگ و قدرتمند (۲۰۱۳)، موزیکال بزرگ‌ترین شومن (۲۰۱۷) و فیلم ابرقهرمانی ونوم (۲۰۱۸) می‌شود. او نقش اصلی فیلم‌های استودیوی بزرگ مانند درام جنایی تمام پول‌های جهان (۲۰۱۷) ساختهٔ ریدلی اسکات و درام دورهٔ بلوغ خانواده فیبلمن (۲۰۲۲) ساختهٔ استیون اسپیلبرگ را نیز ایفا کرده‌است.

فعالیت ویلیامز در برادوی با احیای موزیکال کاباره در سال ۲۰۱۴ و درام سیه‌پر در ۲۰۱۶ بود که برای نمایش دوم نامزد دریافت جایزهٔ تونی بهترین بازیگر زن شد. ویلیامز مدافع برابری درآمد در محیط کار است. او که هموارهٔ در مورد زندگی شخصی‌اش محتاط است، از رابطهٔ خود با بازیگر استرالیایی هیث لجر، یک فرزند به دنیا آورد و مدت کوتاهی با موسیقی‌دان آمریکایی، فیل الوروم ازدواج کرد. او دو فرزند با دومین همسرش، کارگردان تئاتر توماس کیل، دارد.[۱][۲]

زندگی و حرفهویرایش

۱۹۸۰–۱۹۹۵: اوایل زندگیویرایش

میشل اینگرید ویلیامز در ۹ سپتامبر ۱۹۸۰ در کلسپل، مونتانا به دنیا آمد. مادرش، کارلا، خانه‌دار و پدرش، لری آر. ویلیامز، تاجر کالای اقتصادی است.[۳][۴] وی نروژی‌تبار است و خانواده‌اش نیز برای نسل‌ها در مونتانا زندگی کرده‌اند.[۵][۶] پدرش دو بار نامزد حزب جمهوری‌خواه در مجلس سنای ایالات متحده آمریکا شده‌است.[۴] ویلیامز در کلسپل با سه خواهر و برادر ناتنی پدری‌اش و خواهر کوچک‌ترش، پیج زندگی می‌کرد.[۷] اگرچه او خانواده‌اش را «به طرز وحشتناکی غیر صمیمی» توصیف کرده‌است؛ ولی با پدرش که ماهیگیری و تیراندازی به او آموخت، رابطه صمیمی داشت. پدرش او را تشویق می‌کرد تا کتاب‌خوانی مشتاق شود.[۸][۹][۱۰] ویلیامز خاطراتش از علاقه‌مندی به بزرگ‌شدن در چشم‌انداز وسیع مونتانا را بازگو کرده‌است.[۱۱] او هنگامی که نه سال داشت با خانواده به سن دیگو، کالیفرنیا نقل مکان کردند.[۷] او در مورد این تجربه گفته‌است: «احتمالاً به این دلیل که من در سال‌های دوران نوجوانی بودم، که شاید هرجا که می‌روید ناخوشایند باشند، کمتر خوشحال بودم.»[۱۱] او بیشتر با خودش بود و به خود متکی بود.[۱۲]

ویلیامز در سنین پایین با دیدن نمایش محلی ماجراهای تام سایر به بازیگری علاقه‌مند شد.[۱۳] وی در نمایش آماتور موزیکال آنی ایفای نقش کرد و والدینش او را از سن دیه گو به لس آنجلس می‌بردند تا برای نقش‌ها تست بدهند. نخستین حضور او در قسمت ۱۹۹۳ مجموعه تلویزیونی بی‌واچ در نقش بریجت باورز بود، زنی جوان که پسر میچ بوکانون، هوبی، را فریب می‌دهد.[۸][۱۴][۱۵] او سال بعد او اولین حضور سینمایی خود را در فیلم خانوادگی لسی تجربه کرد. این فیلم در مورد رابطهٔ میان یک پسر جوان (با بازی تام گوایری) و سگی به نام لسی بود. ویلیامز در این فیلم نقش نقش مقابل شخصیت گوایری را ایفا کرد، که باعث شد استیون گایدوس از ورایتی به «عملکرد پیروزمندانه» او اشاره کند.[۱۶][۱۷] او سپس در مجموعه‌های تلویزیونی گام به گام و بهبود خانه در نقش مهمان ظاهر شد و در فیلم علمی تخیلی گونه (۱۹۹۴) در نقش کودکی بیگانه‌ای به نام سیل بازی کرد.[۱۸][۱۹][۲۰]

کارنامهٔ هنری و افتخاراتویرایش

مقالهٔ اصلی: فهرست آثار میشل ویلیامز

بنا به گزارش وبگاه نقد و بررسی راتن تومیتوز و وبگاه گیشهٔ باکس آفیس موجو، تحسین‌شده‌ترین و موفق‌ترین فیلم‌های ویلیامز از لحاظ فروش و نظر منتقدان عبارتند از: مأمور ایستگاه (۲۰۰۳)، کوهستان بروکبک (۲۰۰۵)، وندی و لوسی (۲۰۰۸)، ولنتاین غمگین (۲۰۱۰)، جزیرهٔ شاتر (۲۰۱۰)، میان‌بر میک (۲۰۱۰)، هفته‌ای که با مریلین گذراندم (۲۰۱۱)، از بزرگ و قدرتمند (۲۰۱۳)، منچستر بای د سی (۲۰۱۶)، برخی زنان (۲۰۱۶)، بزرگ‌ترین شومن (۲۰۱۷)، ونوم (۲۰۱۸)، ونوم: بگذارید کارنیج بیاید (۲۰۲۱) و خانواده فیبلمن (۲۰۲۲).[۲۱][۲۲] از میان نقش‌هایش بر روی صحنه، او در نمایش‌های برادوی از احیای کاباره در ۲۰۱۴ و سیه‌پر در ۲۰۱۶ حضور یافته‌است.[۲۳]

ویلیامز پنج بار نامزد دریافت جایزهٔ اسکار شده‌است: بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای کوهستان بروکبک و منچستر بای د سی؛ و بهترین بازیگر زن برای ولنتاین غمگین، هفته‌ای که با مریلین گذراندم و خانواده فیبلمن.[۲۴] او جایزهٔ گلدن گلوب بهترین بازیگر زن – فیلم موزیکال یا کمدی برای هفته‌ای که با مریلین گذراندم و جایزهٔ گلدن گلوب بهترین بازیگر زن – مینی‌سریال یا فیلم تلویزیونی برای فاسی/وردون (۲۰۱۹) را کسب کرده و چهار بار دیگر نامزد بوده‌است: بهترین بازیگر زن در درام برای ولنتاین غمگین، تمام پول‌های جهان (۲۰۱۷) و خانواده فیبلمن و بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای کوهستان بروکبک و منچستر بای د سی.[۲۵] ویلیامز یک جایزهٔ امی ساعات پربیننده نیز برای فاسی/وردون کسب کرده و نامزد دریافت یک جایزهٔ تونی برای سیه‌پر بوده‌است.[۲۶][۲۷]

منابعویرایش

  1. ↑ Waterhouse, Jonah (June 18, 2020). "Michelle Williams Gives Birth to Her Second Child in Lockdown". Harper's Bazaar. Retrieved June 19, 2020.
  2. ↑ Seemayer, Zach (November 6, 2022). "Michelle Williams Talks Motherhood, Holiday Plans After Welcoming Baby No. 3". Entertainment Tonight. Retrieved November 7, 2022.
  3. ↑ "Michelle Williams". Biography.com. Archived from the original on January 18, 2018. Retrieved January 17, 2018.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Bennetts, Leslie (February 2011). "Belle Michelle". Marie Claire: 124–128. ASIN B004JEJYLE.
  5. ↑ Vida, Vendela (May 2011). "Michelle Williams". Interview. Archived from the original on June 5, 2012.
  6. ↑ Berman, Eliza (November 2, 2016). "Michelle Williams on the 'Bravest Human Being' She's Ever Played". TIME. TIME USA, LLC.
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ Lipworth, Elaine (February 24, 2013). "Oz the Great and Powerful: Michelle Williams interview". The Daily Telegraph. Archived from the original on October 1, 2017.
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ Heath, Chris (January 17, 2012). "Some Like Her Hot". GQ. Archived from the original on May 13, 2016.
  9. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام nylon وارد نشده‌است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  10. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام nyt02 وارد نشده‌است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  11. ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ Illey, Chrissy (February 19, 2017). "The Interview: Michelle Williams, Oscar-nominated for Manchester by the Sea". The Times. Archived from the original on January 19, 2018. Retrieved January 18, 2018.
  12. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام 2001independent وارد نشده‌است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  13. ↑ Galloway, Stephen; Guider, Elizabeth (December 8, 2008). "Oscar Roundtable: The Actresses". The Hollywood Reporter. Archived from the original on November 3, 2012.
  14. ↑ Boardman, Madeline (August 12, 2016). "18 Stars You Forgot Were on 'Baywatch'". Entertainment Weekly. Archived from the original on January 10, 2018.
  15. ↑ "Baywatch – Season 4, Episode 1: Race Against Time (1)". TV.com. Archived from the original on August 16, 2016.
  16. ↑ Crossan, Ashley (July 22, 2014). "14-Year-Old Michelle Williams is Adorable on the Set of 'Lassie'". Entertainment Tonight. Archived from the original on May 12, 2016.
  17. ↑ Gaydos, Steven (July 21, 1994). "Lassie". Variety. Archived from the original on January 10, 2018.
  18. ↑ Teeman, Tim (January 26, 2011). "Michelle Williams is kinda blue". The New Zealand Herald. Archived from the original on June 17, 2016. Retrieved May 4, 2016.
  19. ↑ Harris, Scott (March 4, 2013). "Watch Michelle Williams on 'Home Improvement' in 1995". MTV. Archived from the original on January 10, 2018.
  20. ↑ James, Caryn (July 7, 1995). "Film Review; Singles Bars And Single Half-Aliens". The New York Times. Archived from the original on June 3, 2016.
  21. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام box office وارد نشده‌است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  22. ↑ "Michelle Williams". Rotten Tomatoes. Archived from the original on December 1, 2017. Retrieved August 11, 2022.
  23. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام wsj وارد نشده‌است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  24. ↑ "These 20 Famous Actors Have Never Won an Oscar". Time. February 27, 2017. Archived from the original on December 5, 2017. Retrieved August 11, 2022.
  25. ↑ "Winners & Nominees: Michelle Williams". Hollywood Foreign Press Association. Archived from the original on June 21, 2018. Retrieved August 11, 2022.
  26. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام emmy وارد نشده‌است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  27. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام tony وارد نشده‌است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).

پیوند به بیرونویرایش

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=میشل_ویلیامز_(بازیگر)&oldid=36532080»