میلابی[۱] آثار قائم یا مایل بارش متصل به سطح زیرین ابر است که به سطح زمین نمی‌رسد.

میلابی یک ابر نیمبواستراتوس.
میلابی در حال ریزش از ابر آلتوکومولوس.

این اصطلاح اکثراً همراه با ابرهای پرساکومه‌ای و فرازکومه‌ای و فرازپوشنی و باراپوشنی و پوشن‌کومه‌ای و کومه‌ای و کومه‌ای‌بارا می‌آید.[۱]

منابع

ویرایش
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ مجموعهٔ واژه‌های مصوّب فرهنگستان زبان فارسی تا پایان سال ۱۳۸۹.