مهتاب (شعر نیما یوشیج)
«مهتاب» از مشهورترین اشعار نیما یوشیج است.
| اثر نیما یوشیج | |
| تاریخ نگارش | ۱۳۲۷[الف] |
|---|---|
| کشور | ایران |
| زبان | فارسی |
| قالب | شعر نیمایی |
| شمار ابیات یا خط‌ها | ۲۸ |
می‌تراود مهتاب
می‌درخشد شبتاب،
نیست یکدم شکند خواب به چشم کس و لیک
غم این خفتهٔ چند
خواب در چشم ترم می‌شکند.
نگران با من استاده سحر
صبح می‌خواهد از من
کز مبارک دم او آورم این قوم به جان باخته را بلکه خبر
در جگر لیکن خاری
از ره این سفرم می‌شکند.
نازک آرای تن ساق گلی
که به جانش کِشتم
و به جان دادمش آب
ای دریغا! به برم می‌شکند.
دست‌ها می‌سایم
تا دری بگشایم
بر عبث می‌پایم
که به در کس آید
در و دیوار بهم‌ریخته‌شان
بر سرم می‌شکند.
می‌تراود مهتاب
می‌درخشد شبتاب
مانده پای آبله از راه دراز
بر دم دهکده مردی تنها
کوله‌بارش بر دوش
دست او بر در، می‌گوید با خود:
غم این خفتهٔ چند
خواب در چشم ترم می‌شکند.
بازآفرینی
ویرایشاحمد شاملو این شعر را در آلبوم شعرهای نیما دکلمه کرده‌است.[۱] «مهتاب» یکی از قطعات آلبوم ری‌را از سهیل نفیسی است.[۲]
یادداشت‌ها
ویرایش- ↑ دربارهٔ تاریخ سرایش شعرهای نیما اختلاف نظر وجود دارد. برای اطلاعات بیشتر نگاه کنید به مناقشه‌ها درباره نیما یوشیج.
پانویس
ویرایشمنابع
ویرایش- «او رفته با صدایش اما خواندن نمی‌تواند». انسان‌شناسی و فرهنگ. ۲۶ خرداد ۱۳۹۹. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۵ ژوئن ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۱۸ فروردین ۱۴۰۰.
- «"پریا"، "ری‌را و ابراهیم منصفی در کنسرت سهیل نفیسی». هنرآنلاین. ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۶. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۵ ژانویه ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۴ مارس ۲۰۲۱.
