نبرد میکال

نبرد میکال، یکی از دو جنگ اصلی که دومین تهاجم ایرانیان به یونان را در طول نبردهای یونانی-ایرانی پایان داد. این نبرد در حدود ۲۷ اوت ۴۷۹ ق. م در دامنهٔ کوه میکال بر روی ساحل لونیا در مقابل جزیرة ساموس، بین اتحاد دولت شهرهای: یونانی اسپارت، آتن، کورنتس و امپراطوری ایران در زمان خشایارشا اتفاق افتاد.

نبرد میکال
بخشی از جنگ‌های ایران و یونان
بخشی از کوه میکال و نمایی از از ویرانه‌های شهر پرین.
زمان ۲۷ اوت ۴۷۹ پیش از میلاد مکان میکال، ایونیا نتیجه پیروزی یونان
جنگندگان
شاهنشاه هخامنشی ایران	شهرهای یونان

طی هجوم‌های قبلی، حملهٔ نظامی ایرانیان به رهبری خود خشایارشا موفق به پیروزی در جنگ ترموپیل و …، و هم چنین فتح تسالی و بوتیا و آتیکا شدند. با این حال، در جنگ نهایی سالامیس، نیروهای یونان متحد یونان یک پیروزی غیرمنتظره را به دست آوردند و از این طریق مانع از تسخیر پلوپونز شدند. پس از آن خشایارشا عقب‌نشینی کرد، ماردونیوس خود را با ارتش قابل توجهی ترک کرد تا یونانی‌ها را در سال بعد به اتمام برساند.

در تابستان ۴۷۹ پیش از میلاد، یونانیان یک ارتش عظیم را گرد آوردند و برای مبارزه با ماردونیوس در نبرد پلاته راهپیمایی کردند. در همان زمان، ناوگان متحد به سماس رفت، جایی که بقایای انحرافی از نیروی دریایی ایران مستقر بودند. هخامنشیان، به دنبال اجتناب از یک جنگ، ناوگان خود را در زیر دامنه‌های میکال، و با حمایت از گروه ارتش هخامنشی، یک اردوگاه صخره ای ساختند. فرمانده یونانی تصمیم گرفت به حمله با هخامنشیان بپردازد و به این ترتیب تیراندازان ناوگان دریایی را فرود آورد. با وجود مقاومت شدید نیروی نظامی ایران ولی سربازان زرهی یونان دوباره خود را در مبارزه برتر نشان دادند. در نهایت سربازان ایرانی را که به اردوگاه‌های خود فرار کرده بودند کاملاً شکست دادند و یونانیان وابسته در ارتش ایران مترود شدند و اروگاه مورد حمله قرار گرفت و تعداد زیادی از ایرانیان به صورت فجیعی کشته شدند. سپس کشتی‌های ایرانی اسیر شدند و سوختند، نابودی کامل نیروی دریایی ایران همراه با نابودی ارتش مارودونیس در پلاته به‌طور قطعی تهاجم به یونان را پایان داد. بعد از پلاته و میکال، یونانیان متحد نسبت به ایرانیان حمله می‌کردند و مرحلهٔ جدیدی از جنگ‌های یونانی ایرانی را نشان می‌دهد. اگر چه میکال به هر صورتی یک پیروزی قطعی بود اما به نظر نمی‌رسد که یک جنگ با اهمیت هم چون پیروزی آتنیان در نبرد ماراتن یا شکست یونانیان در ترمپولی تلقی می‌شود.

منابع

منبع اصلی برای جنگ‌های یونانی-ایرانی، هرودوت مورخ یونان است. هرودوت، که «پدر تاریخ» نامیده می‌شود، در ۴۸۴ پیش از میلاد در هالیارناسوس، متولد شد. او در سالهای ۴۴۰ تا ۴۳۰ پیش از میلاد «سوالات» (یونانی-تاریخی، انگلیسی- تاریخی) نوشت و سعی کرد ریشه‌های جنگهای یونانی-ایرانی را که هنوز نسبتاً تازه بوده، دنبال کند. رویکرد هرودوت کاملاً داستانی بوده‌است. به نظر می‌رسد که حداقل در جوامع غربی او تاریخ را همان‌طور که ما می‌شناسیم پایه‌گذاری کرد. او خود را وادار به پیدا کردن سرچشمهٔ این جنگ‌ها کرد، نه در گذشتهٔ بسیار دور که مطلقاً افسانه ای باشد یا آرزوی خدایان باشد، نه مردم که تقدیر را نشان می‌دهد بلکه ترجیح می‌دهد از توضیحاتی استفاده کند که خودش می‌توانست آن را تصدیق کند.

برخی از مورخان باستان، با وجود دنبال کردن کارهایش او را مورد انتقاد قرار دادند؛ که این انتقادات از توسیدید شروع شد و او تصمیم گرفت جایی که هرودوت تاریخ را رها کرده شروع کند؛ و آشکار پی برد که تاریخ هرودوت کامل است و نیازی به باز نویسی و تصحیح ندارد.

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Battle of Mycale». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۱ دسامبر ۲۰۱۸.