نوم‌نامه
نوم نامه معروف به نوم نامه الهی به کتابی متعلق به حروفیان اشاره دارد، که توسط فضل‌الله نعیمی استرآبادی در قرن هشتم هجری نوشته شده و در آن بخش‌هایی از قرآن به صورت تفسیر به زبان طبری آورده شده‌است.[۱] این کتاب مجموعه داستان‌هایی است که فضل در خواب دیده‌است.[۲] نمونه متن:
- واتِی که هَنِه کو تِنِ زمین سِرخ بو(طبری امروزی:باته که ونِه که تِنِ زمین سِرخ بوئه)
| نویسنده(ها) | فضل‌الله نعیمی استرآبادی |
|---|---|
| زبان | طبری |
| موضوع(ها) | فقه حروفی |
| گونه(های) ادبی | داستانی عرفانی |
تاریخ نشر | قرن ۸ هجری |
منابع
ویرایش- ↑ صادق کیا، واژه‌نامه گرگانی، ۳۶-۲۳۷.
- ↑ شبکه اینترنتی آفتاب، سیدشاه فضل‌الله حروفی نعیمی استرآبادی، نوشته‌شده در ۲۲ شهریور ۱۳۸۵؛ بازدید در ۱۰ خرداد ۱۳۹۵.
 | این یک مقالهٔ خرد مازندران است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |