هره برزیتی
در اوستا هره برزیتی یا هره بره زئیتی[۱] به زبان پهلوی هره برز[۲] یا هربورس[۳] آمیخته از دو بخش "هر"، به معنی کوه و برز به معنی بالا و بلند و بزرگ. در ادبیات پارسی «برزکوه» هم به معنی البرز آمده و ترجمهٔ تحتاللفظی آن است.[۴] این نام در زبان اوستایی به کوه افسانهای اطلاق میشده است که ستارگان و سیارهها بر گرد آن میچرخیدند.
جستارهای وابستهویرایش
پانویسویرایش
منابعویرایش
- Boyce, Mary & W. Eilers (1983). "Alborz". Encyclopaedia Iranica. Vol. 1. Costa Mesa: Mazda Pub.