هفت کشور در حال ظهور

هفت کشور در حال ظهور به اختصار (E7) شامل برزیل، هند، اندونزی، مکزیک، ترکیه، روسیه و چین است که به دلیل ویژگی درحال ظهور بودن در یک گروه‌بندی قرار گرفته‌اند.[۱] در سال ۲۰۰۶ دو تن از اقتصاددانان شرکت پرایس واتر هاوس کوپرز به نام‌های جان هاکس ورث و گوردن کوک سون (Gordon Cookson) اصطلاح کشورهای در حال ظهور (Emerging countries) را ساختند.[۲]

رشد کشورهای E7 در مقایسه با اندازه آن در مقایسه با گروه هفت کشور، که بسیاری از بزرگترین اقتصادهای جهان را در قرن بیستم تشکیل داده‌است، مشخص شده‌است. در سال ۲۰۱۱، پیش‌بینی می‌شد که E7 نسبت به کشورهای گروه هفت (Group of Seven) تا سال ۲۰۲۰ اقتصادهای بزرگتری داشته باشند.[۳] در سال ۲۰۱۴ هفت کشور در حال ظهور بر اساس نرخ برابری قدرت خرید (purchasing power parity)از هفت کشور صنعتی پیشی گرفتند.[۴] در سال ۲۰۱۶ پیشبینی دیگری برآورد کرد که اقتصادهای E7 در سال ۲۰۳۰ بزرگتر از G7 خواهد بود.[۵] شرکت پرایس واتر هاوس کوپرز پیش‌بینی کرده‌است که E7 تا سال ۲۰۵۰ می‌تواند در نرخ برابری قدرت خرید ۷۵٪ بزرگتر از G7 باشد.[۶]

جداول ویرایش

 
مقایسه نرخ برابری قدرت خرید هفت کشور در حال ظهور با هفت کشور صنعتی

مقایسه نرخ برابری قدرت خرید کشورهای E7 با G7 ویرایش

در سال ۱۹۹۵ هفت کشور در حال ظهور فقط نیمی از اندازه گروه هفت کشور صنعتی را بر اساس GDP و نرخ برابری قدرت خرید را تشکیل می‌دادند اما این روند با مرور زمان دچار تغییراتی شده‌است.[۷]

مقایسه GDP کشورهای E7 با G7 ویرایش

در سال ۲۰۱۰ میزان تولید ناخالص ملی هفت کشور صنعتی (G7) فقط ۳۳٪ بیشتر از هفت کشور درحال ظهور بود این در حالی است که سال ۲۰۰۹ این رقم ۴۴٪ بوده‌است. در سال ۲۰۱۱ میزان اختلاف به رقم ۳۰٪ کاهش یافت.[۸]

 
مقایسه GDP هفت کشور در حال ظهور با هفت کشور صنعتی

با توجه به برنامه‌های از پیش تعیین شده برای هفت کشور در حال ظهور میزان رشد سالانه آنها برای مدت ۳۴ سال می‌بایست ۳٫۵٪ باشد این در حالیست که میزان رشد سالانه هفت کشور صنعتی ۱٫۶٪ است. در نتیجه تا سال ۲۰۵۰کشورهای E7 نیمی از GDP دنیا را به خود اختصاص خواهند داد و این در حالیست که ممکن است سهم کشورهای G7 به ۲۰٪ کاهش یابد.[۹]

 
تغییر میزان تولید ناخالص ملی کشورها

منابع ویرایش

  1. "BBC schools radio broadcasts". Electronic Systems News. 1981 (7): 12. 1981. doi:10.1049/esn.1981.0010. ISSN 0265-0096.
  2. "Hawksworth, John". Benezit Dictionary of Artists. Oxford University Press. 2011-10-31.
  3. Timothy, Spangler (2018-02-15). "9 US and EU Regulatory Responses to The Global Financial Crisis". The Law of Private Investment Funds. doi:10.1093/law/9780198807247.003.0009.
  4. Promotional strategies and new service opportunities in emerging economies. Hershey, PA. OCLC 970818590. شابک ۱۵۲۲۵۲۲۰۷۷.
  5. Julie,، Hodges,. Managing and leading people through organizational change: the theory and practice of sustaining change through people. London, United Kingdom. OCLC 935055655. شابک ۹۷۸۰۷۴۹۴۷۴۲۰۱.
  6. Li.، Xing, (۲۰۱۶). The BRICS and Beyond: the International Political Economy of the Emergence of a New World Order. London: Taylor and Francis. OCLC 1022787740. شابک ۹۷۸۱۳۱۷۰۴۰۰۰۲.
  7. Research، Stansberry Churchouse (۲۰۱۷-۰۹-۱۴). «This Is Where You Need To Invest Over The Next 30 Years» (به انگلیسی). Seeking Alpha. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۳-۲۴.
  8. Marmolejo، Martin (۲۰۱۲-۰۲-۲۶). «The New World Order: G7 and E7 Nations» (به انگلیسی). بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ مارس ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۳-۲۴.
  9. «World in 2050: The need for stable governance - Global - Public Sector Matters». pwc.blogs.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۳-۲۴.