همه‌گیری خودکشی

همه‌گیری خودکشی زمانی است که به هر سببی خودکشی کردن در آن دوره زمانی ویژه در جامعه همه‌گیر می‌شود. از جمله مثال‌های این نوع همه‌گیری می‌توان به همه‌گیری خودکشی در شوروی در دهه ۱۹۹۰، [۱] خودکشی گروهی در میان افسران پلیس، [۲] خودکشی همگانی در مهمان‌خانه‌های هند،[۳] و خودکشی همگانی درمیکرونزی اشاره کرد.[۴] همه‌گیری خودکشی معمولاً با خودکشی تقلیدی در ارتباط است و زمانی اتفاق می‌افتد که یک مشوق عمومی برای انجام آن در بین جامعه ایجاد شده باشد.[۵] گفته شده که آموزش داستان‌هایی همچون رومئو و ژولیت به جوانان و نوجوانان ممکن است احتمال خطر خودکشی را افزایش دهند.[۶]

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش

  1. E Brainerd (2001), Economic reform and mortality in the former Soviet Union: a study of the suicide epidemic in the 1990s, European Economic Review
  2. JM Violanti (2007). Police suicide: Epidemic in blue. ISBN 978-0-398-07762-4.
  3. JA Ward, J Fox (1977), A suicide epidemic on an Indian reserve, Canadian Psychiatric Association Journal
  4. FX Hezel (1987), Truk suicide epidemic and social change (PDF), Human Organization[پیوند مرده]
  5. J Thorson, PA Öberg (2003), Was There a Suicide Epidemic After Goetheʼs Werther? (PDF), Archives of Suicide Research
  6. DM Stupple (1987), Rx for the suicide epidemic, English Journal