همپایانی
همپایانی (انگلیسی: Equifinality) اصطلاحی است که در نظریه سامانهها برای توضیح یکی از ویژگیهای سیستمهای باز استفاده میشود و به معنای این است که رسیدن به وضعیت نهایی از طریق راههای مختلف بالقوهای ممکن است.[۱]
این اصطلاح اولین بار توسط هانس دریش، در زمینهٔ زیستشناسی استفاده شد و بعد از آن توسط لودویگ ون برتلنفی، مبدع نظریه سامانهها به کار گرفته شد.
منابع ویرایش
- ↑ Stephen P. Robbins, Organisation Theory: Concepts and cases (5e) (2006), p.15.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Equifinality». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۸ مه ۲۰۱۶.