ولادیمیر بختیرف

ولادیمیر میخایلوویچ بختیرف (روسی: Влади́мир Миха́йлович Бе́хтерев؛ IPA: [ˈbʲextʲɪrʲɪf]; انگلیسی: Vladimir Mikhailovich Bekhterev[۱]؛ ۲۴ ژانویهٔ ۱۸۵۷ – ۲۴ دسامبر ۱۹۲۷) یک روانپزشک برجسته، متخصص مغز و اعصاب، فیزیولوژیست، اهل روسیه بود. او بنیانگذار رفلکسولوژی و جهت پاتوشیکولوژیک در روسیه و بنیانگذار روانپزشکی سن پترزبورگ در ۱۹۰۷ است[۲] و به‌عنوان پدر روانشناسی عینی شناخته شده‌است. وی بیشتر به خاطر توجه به نقش هیپوکامپ در حافظه، مطالعه رفلکس‌ها و بیماری بختیرف شهرت دارد. علاوه بر این، وی به دلیل رقابت با ایوان پاولف در مورد مطالعه رفلکس‌های شرطی شناخته شده‌است.

ولادیمیر بختیرف
Vladimir Bekhterev
زادهٔ۲۴ ژانویهٔ ۱۸۵۷
درگذشت۲۴ دسامبر ۱۹۲۷ (۷۰ سال)
ملیتامپراتوری روسیه
محل تحصیلدانشگاه دولتی سن پترزبورگ
شناخته‌شده
برای
اسپوندیلیت آنکیلوزان
Bekhterev–Jacobsohn reflex
Bekhterev's mixture
پیشینه علمی
شاخه(ها)عصب‌شناسی، روان‌شناسی
محل کارآکادمی پزشکی نظامی
استاد راهنماویلهلم وونت
دانشجویان دکتریVictor Pavlovich Protopopov
تأثیر گذار برVladimir Nikolayevich Myasishchev
پرتره بختیرف توسط ایلیا رپین

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش

پانویس

ویرایش
  1. همچنین نوشته شده به‌صورت: Bechterev
  2. «بیوگرافی: ناتالیا پترونا بخترووا نوه ای که شایسته پدربزرگ بزرگش است». yuagroprom.ru. دریافت‌شده در ۱۰ بهمن ۱۳۹۸.[پیوند مرده]

پیوند به بیرون

ویرایش