ونند یشت

ونند یشت یشت یست و یکم در بخش یشت‌های کتاب اوستا است که تنها دارای یک بند است و در ستایش ونند که ایزد و نام ستاره ای بوده است سروده شده‌است.این یشت اطلاعی از کیفیت و موقعیت ستاره یا سیاره مزبور بدست نمی‌دهد. معنی این کلمه چیره شونده و شکست دهنده می باشد. از فعل ون به معنی غلبه کردن است.

متن ونند یشت

ونند، ستارهی مزدا آفریدهی اَشَوَن، رَد اشونی را میستاییم.

وَنند ِدرمان بخش و سزاوار بلند آوازگی را میستاییم؛ پایداری در برابر خـْرَفـْستــْران ِ راندنی ِزشت - آفریدگان اهریمنی را که یکسره باید راندشان.

ونند، ستارهی مزدا آفریده را درود میفرستم.

اَشـِم وُهو ..

اَهمایی رَئشچَه ..

جستارهای وابسته

• تیشتر
• ایزد
• یشت‌ها

منبع

• پایگاه راسخون هفت آسمان:فصلنامه تخصصی ادیان و مذاهب.شماره ۴۰ (فارسی).بازدید در ۱۹ ژوئن ۲۰۱۱
• پایگاه پژوهشی آریابوم ونند یشت (فارسی).بازدید در ۱۹ ژوئن ۲۰۱۱