ویلای توگندهات
ویلا توگندهات (انگلیسی: Villa Tugendhat) ساختمانی تاریخی است در محله پولدارنشین «چرنا پوله» در شهر برنو جمهوری چک. این ویلا که نمونه‌ای کلاسیک از کارکردگرایی است در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارد.
| ویلا توگندهات | |
|---|---|
 دید از سوی باغ | |
 | |
| اطلاعات کلی | |
| موقعیت | برنو، جمهوری چک |
| مختصات | ۴۹°۱۲′۲۶″ شمالی ۱۶°۳۶′۵۷″ شرقی / ۴۹٫۲۰۷۲۲°شمالی ۱۶٫۶۱۵۸۳°شرقی |
| آغاز ساخت | ۱۹۲۹ |
| طراحی و ساخت | |
| معمار | لودویگ میس فن در روهه |
| گونه | فرهنگی |
| معیار | ii, iv |
| تاریخ ثبت | ۲۰۰۱ (۲۴امین کمیته میراث جهانی یونسکو) |
| کشور | جمهوری چک |
| ناحیه | میراث جهانی یونسکو در اروپا |
ویلا توگندهات یکی از نمونه‌های پیشگام در حوزه معماری نو در اروپا است و تبدیل به نمادی از تجددگرایی شده‌است. معمار این ویلا، لودویگ میس فن در روهه آلمانی، آن را بین سال‌های ۱۹۲۸ و ۱۹۳۰ بااستفاده از بتن تقویت‌شده ساخت. او این ویلا را برای فریتز توگندهات و همسرش گِرِتا ساخت. در سال ۱۹۹۲، مذاکراتی که به جدایی چک و اسلواکی از هم انجامید در ویلا توگندهات انجام شد. ویلا توگندهات از سال ۱۹۹۴ به عنوان موزه برای عموم قابل بازدید است.[۱]
پیشینه
ویرایشفریتز توگندهات، یک کارخانه‌دار یهودی بود. او سفارش ساخت این ویلا را بر روی زمینی که به عنوان هدیه از بستگان خود دریافت کرده‌بود داد. شرکت ساختمانی آرتور و موژیچ آیسلر در تابستان ۱۹۲۹ کار ساخت ویلا را آغاز کرده و ساخت آن را پس از ۱۴ ماه به پایان رساند. فریتز و گرتا توگندهات تنها هشت سال در این ویلا سکونت داشتند و در سال ۱۹۳۸ ناچار شدند به همراه فرزندانشان از چکسلواکی بگریزند. آنها در سوئیس اقامت گزیدند و دیگر هیچ‌گاه در ویلای خود زندگی نکردند. ویلا توگندهات در سال ۱۹۳۹ توسط گشتاپو مصادره شد و گشتاپو از آن به عنوان دفتر و آپارتمان استفاده می‌کرد. در این زمان دکور داخلی ساختمان تغییر پیدا کرد و بسیاری از آذین‌های آن ناپدید شدند.
در پایان جنگ جهانی دوم و پس از آن ویلا توگندهات که اینک تبدیل به اصطبل و اقامتگاه نظامیان شوروی شده‌بود بر اثر درگیری‌های نظامی آسیب زیادی دید. طی چند دهه متعاقب جنگ جهانی دوم این ویلا تا اندازه‌ای مرمت شد و از آن برای مقاصد مختلف، ازجمله به عنوان مرکز روان‌درمانی کودکان، استفاده کردند.
در سال ۱۹۶۷ گرتا توگندهات به همراه یک معمار ارشد از استودیوی میس در شیکاگو به ویلا بازگشت و طرح اصلی ساختمان را برای او توضیح داد. پس از آن گروهی از معماران چک تصمیم به مرمت این ساختمان گرفتند و پس از سال ۱۹۸۰ این ساختمان مرمت و بازسازی شد. این ساختمان در سال ۲۰۰۱ در فهرست فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت.[۲] در ۲۶ اوت ۱۹۹۲ واتسلاو کلاوس و ولادیمیر مچیار، رهبران سیاسی چکسلواکی در این ویلا ملاقات کرده و سند جدایی چک و اسلواکی را در این مکان امضا کردند. ویلا توگندهات از سال ۱۹۹۴ تبدیل به موزه شده و مدیریت آن برعهده شهرداری برنو قرار گرفته‌است.
.jpg)
.jpg)
,_onyxov%C3%A1_st%C4%9Bna.JPG)
منابع
ویرایش- ↑ معرفی ویلای توگندهات - تاریخچه و پیشینه (۲۰۲۱-۱۱-۰۶). «طراحی ویلا». studioghaaf. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۳-۲۶.
- ↑ Alice Rawsthorn:"Reopening a Mies Modernist Landmark" , in The New York Times, 24 February 2012
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Villa Tugendhat». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲ نوامبر ۲۰۱۴.
