آزادی از فقر (نقاشی): تفاوت میان نسخه‌ها

{{مقاله خوببرگزیده}}

'''''آزادی از فقر'''''، '''''تصویر شکرگزاری''''' یا '''''من برای کریسمس خانه خواهم بود'''''، سومین نقاشی [[نقاشی رنگ روغن|رنگ روغن]] از مجموعه ''[[آزادی‌های چهارگانه (نقاشی)|آزادی‌های چهارگانه]]'' اثر هنرمند آمریکاییآمریکایی، [[نورمن راکول]] است. این نقاشی از سخنرانی [[سخنرانی وضعیت کشور آمریکا|وضعیت کشور آمریکا]] که در ۶ ژانویه ۱۹۴۱ توسط [[فرانکلین دلانو روزولت|فرانکلین روزولت]] در برابر [[کنگره ایالات متحده آمریکا|کنگره]] ایراد شد و به سخنرانی [[آزادی‌های چهارگانه]] مشهور است، الهام گرفته‌است.

این نقاشی در نوامبر ۱۹۴۲ تکمیل شد و در شماره ۶ مارس ۱۹۴۳ مجله ''[[ستردی ایونینگ پست|ستردی ایونینگ پُست]]'' منتشر شد. تمام افرادی که در نقاشی دیده می‌شوند، از اقوام و دوستان راکول در آرلینگتون [[آرلینگتن، ورمانت|آرلینگتون ورمانت]] هستند. راکول از تمام آن‌ها به صورت جداگانه عکس‌برداری کرد و از این عکس‌ها برای خلق اثرش بهره برد. این اثر گروهی از افراد را ترسیم کرده که برای صرف ناهار روز تعطیل دور میز ناهارخوری جمع شده‌اند. استفاده راکول از رسوم [[روز شکرگزاری (آمریکا)|روز شکرگزاری]] در اثراثر، باعث شده تا اثر به‌طور مجزا به نمادی از تعطیلی روز شکرگزاری و جمع شدن تمام اعضای خانواده دور هم، تبدیل شود. نشریه ''پُست'' این نقاشی را با همراهی جستاری از [[کارلوس بلوسان]] منتشر کرد. این جستار علی‌رغمبلوسان وجودبه نمایندگی از کسانی که به بسیاریجای دشواری‌های [[جامعه‌شناسی سیاسی|جامعه‌شناختیسیاسی-اجتماعی]] خارجخارجی، ازمتحمل آمریکا، از جانب کسانی سخن می‌گوید که درگیر دشواری‌هایسختی‌های [[اقتصاد اجتماعی|اقتصادی-اجتماعی]] هستندداخلی می‌شدند سخن می‌گفت و اینهمین مسئله او را بهبرجسته سمت شهرت راندکرد.

این نقاشی منشأ طیف وسیعی از اقتباس،اقتباس ها از جمله [[نقیضه|پارودی]] و استفاده‌های دیگری مانند جلد کتاب ''نورمن راکول، تصویرساز'' در سال ۱۹۴۶ شدبوده است. اگرچه این تصویر در ایالات متحده آمریکا محبوب بود و چنین ماند، باعث اعتراضاتی در [[اروپا شد]] که درگرفتار آن[[جنگ زمانجهانی اوقاتدوم]] بود و روزگار سختی را بهمی‌گذراند، خاطرباعث جنگاعتراضاتی از سر می‌گذراندشد. به لحاظ هنری، این اثر نمونه تحسین‌شده‌ای از غلبه بر چالش استفاده از رنگ سفید روی رنگ سفید است و یکی از مشهورترین آثار راکول به حساب می‌آید.

این''آزادی تصویرسازیاز فقر'' یک نقاشی [[نقاشی رنگ روغن|رنگ روغن]] روی بوم در ابعاد {{convert|116.2|x|90.2|cm|in}} است. [[موزه نورمن راکول]] این اثر را یک [[تصویرسازی به عنوانی]] مکمل موضوعبرای متن ''ستردی ایونینگ پست'' خوانده<ref dir=ltr>{{پک|Rockwell|1983|ک=How I Make a Picture|ص= 64|زبان=en|رف=nor}}</ref> با این قید که تصویر همچنان دارای بیان بصری مستقلی نیز استهست.<ref dir=ltr>{{پک|Bennett|2012|ک=Freedom From Want|ص=|زبان=en|رف=ben}}</ref>

این نقاشی مادری با پیش‌بند را نشان می‌دهد که یک [[بوقلمون]] کباب‌شده را جلوی خانواده‌ای متشکل از چندین نسل می‌گذارد.<ref dir=ltr>{{پک|Sickels|2004|ک=The 1940s|ص=225|زبان=en|رف=Sic}}</ref> ونقاشی عملاً ارزش‌های خانوادگی ایدئال راکول را نمایش می‌دهد.می‌دهد؛ پدر با علاقه و تأیید از رأس میز<ref dir=ltr>{{پک|Fichner-Rathus|2012|ک=Understanding Art|ص=559|زبان=en|رف=Fic}}</ref> که عنصر مرکزی نقاشی نیز هست، به این لحظه نگاه می‌کند. به گفته لنی بنت{{efn|dir=ltr|dir=ltr|Lennie Bennett}} رومیزی چین‌خورده نشان می‌دهد که این موقعیتی ویژه است تا «آنچه داریم را با آن‌ها که دوست‌شان می‌داریم، تقسیم کنیم.»<ref dir=ltr>{{پک|Bennett|2012|ک=Freedom From Want|ص=|زبان=en|رف=ben}}</ref> روی میز ظرفی از میوه، کرفس،[[کرفس]]، [[خیارشور]] و چیزی که به نظر [[سس]] [[کرنبری]] می‌رسد، وجود دارد. به گفته ریچارد هالپرن{{efn|dir=ltr|Richard Halpern}} یک ظرف [[نقره]] دربسته هم روی میز هست که به صورت سنتی داخلش [[سیب‌زمینی]] می‌گذارند<ref dir=ltr>{{پک|Halpern|2006|ک=The Underside of Innocence|ص=72–73|زبان=en|رف=Hal}}</ref> اما بنت این ظرف را ظرف دربستهدربستهٔ [[کسرول]] توصیف می‌کند.<ref dir=ltr>{{پک|Bennett|2012|ک=Freedom From Want|ص=|زبان=en|رف=ben}}</ref> کارد و چنگال‌ها{{efn|dir=ltr|servings}} کمتر از نمایش سفید پارچهپارچهٔ [[کتان]] رومیزی، بشقاب‌های سفید و لیوان‌های پر از آب، برجسته شده‌اند. افراد حاضر در نقاشی هنوز شروع به خوردن غذا نکرده‌اند و نقاشی، تقابل بشقاب‌های خالی و فضای خالی میان آن‌ها با تصاویر فراوانی و وفور بیش‌ازاندازه را نشان می‌دهد.<ref dir=ltr>{{پک|Halpern|2006|ک=The Underside of Innocence|ص=72–73|زبان=en|رف=Hal}}</ref>

در اواسط ژوئن ۱۹۴۱۱۹۴۱، راکول طرح‌های کشیده‌شدهاولیه بااز زغالنقاشی‌های ''آزادی‌های چهارگانه'' را که با [[زغال]] کشیده بود به هیئت [[اداره اطلاعات جنگ ایالات متحده]] (اودبلیوآی) ارائه کرد. کارهای او از سوی یک مقام رسمی رد شد که گفته بود «در جنگ قبلی شما تصویرگران پوسترها را طراحی کردید. در این جنگ قصد داریم از هنرمندان هنرهای زیبا، یعنی هنرمندان واقعی، استفاده کنیم.» رد شد.<ref dir=ltr>{{پک|Fischer|2004|ک=Liberty and Freedom|ص=556|زبان=en|رف=Fis}}</ref> بااین‌همه سردبیر ''ستردی ایونینگ پست،پست''، بن هیبس{{efn|dir=ltr|Ben Hibbs}} ظرفیت این مجموعه را دریافت و راکول را تشویق کرد تا آن‌ها را فوراً آماده کند.<ref dir=ltr>{{پک|Fischer|2004|ک=Liberty and Freedom|ص=556|زبان=en|رف=Fis}}</ref> در اوایل پاییز همان‌سال، نویسندگاننویسندگانِ جستارهای همراه ''آزادی‌هایاین چهارگانه''نقاشی‌ها، نوشته‌های‌شان را تحویل دادند. نگرانی راکول این بود که جستار بلوسان برای ''آزادی از فقر'' با نقاشی هماهنگی ندارد. در میانهمیانهٔ نوامبر، هیبس برای راکول نامه نوشت و از او خواست کار سوم را به همان صورت سابق انجام دهد و طرح را عوض نکند. هیبس نگرانی راکول در مورد موضوع را بی‌مورد خواند و برایش توضیح داد که تنها کافی است تصویرسازی همانو جستار عنوان جستار رایکسانی داشته باشدباشند تاو اتحاد موضوعی ضروری نیست. او راکول را با این هشدار که به‌زودی چاپ چهاررنگ از سوی دولت ممنوع ممنوع می‌شود و مجله مجبور خواهد شد کار را به صورت دورنگ چاپ کند، تحت فشار گذاشت.<ref dir=ltr>{{پک|Claridge|2001|ک=Norman Rockwell: A Life|ص=307–308 |زبان=en|رف=cla}}</ref>

در ۱۹۴۲ راکول تصمیم گرفت تا از همسایه‌هایش به عنوان [[مدل (شخص)|مدل]] نقاشی‌های مجموعه استفاده کند.<ref dir=ltr>{{پک|Museum|2008|ک=Norman Rockwell in the 1940s|ص= |زبان=en|رف=2008}}</ref> او در ''آزادی از فقر'' از اتاق نشیمن خودش برای مکان نقاشی استفاده کرد و از همسایگانش به عنوان منتقد، مشاور و مدل بهره برد.<ref dir=ltr>{{پک|Fischer|2004|ک=Liberty and Freedom|ص=556|زبان=en|رف=Fis}}</ref> راکول برای این نقاشی از آشپزش در حالی که بوقلمون را برای [[روز شکرگزاری (آمریکا)|روز شکرگزاری]] ۱۹۴۲ روی میز می‌گذاشت، عکس گرفت.<ref dir=ltr>{{پک|Meyer|1981|ک=Norman Rockwell's People|ص=133 |زبان=en|رف=mey}}</ref> اوبه گفتهگفتهٔ کهخودش، راکول بوقلمون را همان‌روز نقاشی کردهکرد و برخلاف ''آزادی بیان'' و ''پرستش''، اجرای این نقاشی برایش دشوار نبود.<ref dir=ltr>{{پک|Hennessey|1999|ک=Norman Rockwell: Pictures|ص= 102|زبان=en|رف=henn}}</ref> همسر راکول، مریمری، به همراه آشپز خانواده،<ref dir=ltr>{{پک|Henningsen|1999|ک=Henningsen: The Four Freedoms|ص=|زبان=en|رف=henni}}</ref> خانم تادئوس ویتن،{{efn|dir=ltr|Mrs. Thaddeus Wheaton}} که در حال گذاشتن بوقلمونی که آن روز خانواده راکولبوقلمون خوردندکبابی روی میز است، در نقاشی حضور دارددارند.<ref dir=ltr>{{پک|Museum|2008|ک=Norman Rockwell in the 1940s|ص= |زبان=en|رف=2008}}</ref> از ۹ فرد بزرگ‌سالبزرگسال و دو کودککودکی که در نقاشی به تصویر درآمده،درآمده‌اند، در استودیوی راکول عکس‌برداری شد و راکول بعدتر نقاشی‌شان را کشید.<ref dir=ltr>{{پک|Solomon|2013|ک=American Mirror|ص=209 |زبان=en|رف=sol}}</ref><ref dir=ltr>{{پک|Heitman|2013|ک=Thanksgiving|ص= |زبان=en|رف=Heit}}</ref> مدل‌ها (به صورت ساعت‌گرد از ویتن) عبارتند از لستر براش،{{efn|dir=ltr|Lester Brush}} فلورنس لیندسی،{{efn|dir=ltr|Florence Lindsey}} نانسی مادر راکول، جیم مارتین،{{efn|dir=ltr|Jim Martin}} آقای ویتن،{{efn|dir=ltr|Mr. Wheaton}} مری راکول،{{efn|dir=ltr|Mary Rockwell}} چارلز لیندسی{{efn|dir=ltr|Charles Lindsey}} و فرزندان هوسینگتن.{{efn|dir=ltr|Hoisington}}<ref dir=ltr>{{پک|Meyer|1981|ک=Norman Rockwell's People|ص=133 |زبان=en|رف=mey}}</ref> جیم مارتین در هر چهار نقاشی مجموعه حضور دارد.<ref dir=ltr>{{پک|time|1943|ک=Art: I Like To Please|ص= |زبان=en|رف=time}}</ref> شرلی هوسینگتن{{efn|dir=ltr|Shirley Hoisington}} دختری که در انتهای میز نشسته در آن زمان شش‌سال داشت.<ref dir=ltr>{{پک|Murray and McCabe|1993|ک=Norman Rockwell's Four Freedoms|ص= 50|زبان=en|رف=mur}}</ref>

پس از این‌که مجموعه ''آزادی‌های چهارگانه'' در ''ستردی ایونینگ پست'' به چاپ رسید، مجله تصمیم گرفت نسخه‌هایی از مجموعه را برای فروش به عموم عرضه کند و در نهایت ۲۵٬۰۰۰ سفارش دریافت کرد. علاوه‌براین، «اودبلیوآی»هیئت اداره اطلاعات جنگ ایالات متحده که شش‌ماه پیش از آن از به‌کار گرفتن راکول برای کشیدن ''آزادی‌های چهارگانه'' امتناع کرده بود، ۲٬۵ میلیون نسخه از این مجموعه را برای استفاده در اوراق قرضه جنگی در ۱۹۴۳ درخواست کرد.<ref dir=ltr>{{پک|Heydt, Bruce|1993|ک=America in WWII|ص= |زبان=en|رف=hey}}</ref>

راکول این نقاشی را تحت [[مالکیت فکری|مالکیت]] مجموعه‌ای درآورد که بعدها تبدیل به موزه نورمن راکول در [[استوکبریج، ماساچوست]] شد و هم‌اکنون این نقاشی بخشی از مجموعهمجموعهٔ دائمی آن موزه به حساب می‌آید. راکول از ۱۹۵۳ تا زمان مرگش در ۱۹۷۸ در استوکبریج زندگی می‌کرد.<ref dir=ltr>{{پک|Bennett|2012|ک=Freedom From Want|ص=|زبان=en|رف=ben}}</ref>

[[File:Rockwell-Norman-LOC.jpg|thumb|left|upright|نورمن راکول درپیش اوایلاز کارش۱۹۲۳.|alt=تصویری سیاه‌وسفید از نورمن راکول جوان درحالی‌که دست‌هایش را به سینه زده و کتی روشن، کراواتی سیاه و پیراهنی سفید به تن دارد.]]

''آزادی از فقر'' یکی از بهترین کارهای راکول به‌حساب می‌آید<ref dir=ltr>{{پک|Solomon|2013|ک=American Mirror|ص=209 |زبان=en|رف=sol}}</ref> و بیشتر از سه نقاشی دیگر این مجموعه،مجموعه در کتاب‌های هنری دیده شده و با بررسی انتقادی و تفسیر مواجه شده‌است. براساس گفته لیندا روزنکراتس{{efn|dir=ltr|Linda Rosenkrantz}} که این نقاشی را با [[کارت تبریک|کارت‌های]] [[کریسمس]] ''[[هالمارک کاردز|هالمارک]]'' مقایسه کرده، بااین‌که تمام این یادکردهااشارات ازبه این نقاشی با هدف نشان‌دادن میهن‌پرستی در دوران جنگ ارائه شده‌اند، ''آزادی از فقر'' نماد «کنارهم‌بودن خانواده، صلح و وفور و فراوانی» شده‌است.<ref dir=ltr>{{پک|Rosenkrantz|2006|ک=A Norman Rockwell Thanksgiving|ص= |زبان=en|رف=Ros}}</ref>

نقاشی با تزریق کردن نوستالژی به موضوع آمریکاییِ جشن گرفتن تعطیلات،<ref dir=ltr>{{پک|Guptill|1972|ک=Norman Rockwell, Illustrator|ص= 140–149|زبان=en|رف=Gup}}</ref> نشان می‌دهد اختصاصی به روز شکرگزاری ندارد و از همین‌رو گاهی ''من برای کریسمس خانه خواهم بود'' بودنیز خواندهنامیده می‌شود.<ref dir=ltr>{{پک|Daniels|2008|ک=Review: 'Tony Bennett'|ص= |زبان=en|رف=Dani}}</ref> فراوانی و وحدت در نقاشی نشان می‌دهد که امید شورمندانه‌ای به یک دنیای پس از جنگ وجود دارد و این تصویر به شکل‌های مختلف تکثیر شده‌است.<ref dir=ltr>{{پک|Rosenkrantz|2006|ک=A Norman Rockwell Thanksgiving|ص= |زبان=en|رف=Ros}}</ref>

به گفته امی دمپسی{{efn|dir=ltr|Amy Dempsey}} نویسنده، نقاشی‌های راکول در طول [[جنگ سرد]]، ارزش‌های سنتی آمریکایی را با نشان‌دادن آمریکایی‌ها به‌عنوان مردمانی آزاد و موفق، تصدیق کرد.<ref dir=ltr>{{پک|Dempsey|2002|ک=Art in the Modern Era|ص= 165|زبان=en|رف=Dem}}</ref> به نظر می‌رسد آثار راکول را در میان [[جنبش هنری|جنبش‌های هنری]] و [[سبک (هنرهای تجسمی)|سبک‌ها]] بتوان در سبک‌هایی مانندسبک [[منطقه‌گرایی (هنر)|منطقه‌گرایی]] و نقاشی صحنه آمریکایی قرارطبقه‌بندی دادکرد. آثار راکول گاهی نسخه‌ای ایدئال از گذشته روستایی و کشاورزکشاورزی آمریکا به دست می‌دهند.<ref dir=ltr>{{پک|Dempsey|2002|ک=Art in the Modern Era|ص= 165|زبان=en|رف=Dem}}</ref> خود راکول، واقع‌گرایی‌اش را چنین خلاصه می‌کرد: «من زندگی را چنان‌که دوست دارم باشد، نقاشی می‌کنم.»<ref dir=ltr>{{پک|Wright|2007|ک=American Art and Artists|ص= 122–123|زبان=en|رف=Wri}}</ref>

باوجودبا وجود خوشبینی عمومی راکول، او در مورد به‌تصویر کشیدن چنین بوقلمون بزرگی درحالی که اروپا در اثر تلاطم جنگ جهانی دوم «گرسنگی می‌کشید، تاراج می‌شد و مردمش آواره می‌شدند»، دچار شک شده بود.<ref dir=ltr>{{پک|Borgwardt|2007|ک=A New Deal|ص=|زبان=en|رف=Bor}}</ref><ref dir=ltr>{{پک|Heitman|2013|ک=Thanksgiving|ص= |زبان=en|رف=Heit}}</ref><ref dir=ltr>{{پک|Albisa|2007|ک=Bringing Human Rights|ص= 33|زبان=en|رف=Alb}}</ref> راکول اشاره کرد که این نقاشی در اروپا محبوب نبود:<ref dir=ltr>{{پک|Borgwardt|2007|ک=A New Deal|ص=|زبان=en|رف=Bor}}</ref><ref dir=ltr>{{پک|Albisa|2007|ک=Bringing Human Rights|ص= 33|زبان=en|رف=Alb}}</ref> «اروپایی‌ها به نحوی این نقاشی را تحقیر کردند به این خاطر که میزی که تا این حد از غذا انباشته شده، آزادی از نیاز را نشان نمی‌دهد بلکه نمایشگر فراوانی بیش‌ازحد است.»<ref dir=ltr>{{پک|Halpern|2006|ک=The Underside of Innocence|ص=72–73|زبان=en|رف=Hal}}</ref> خارج از ایالات متحده همه این فراوانی را بیش‌ازحد می‌دانستند.<ref dir=ltr>{{پک|Hennessey|1999|ک=Norman Rockwell: Pictures|ص= 102|زبان=en|رف=henn}}</ref> بااین‌همه ریچارد هالپرن می‌گوید نقاشی نه‌تنها وفور بیش‌ازحد را نشان می‌دهد، بلکه نشان‌دهنده «خانواده، امنیت و آرامش» نیز هست و چنین اظهارعقیده می‌کند که «فراوانی بیش‌ازاندازه به جای به‌اندازه‌بودن، پاسخ درست به نیاز و فقر است.» او تغذیهتغذیهٔ احساسی عرضه‌شده در تصویر را موازی با تغذیه با غذا در نقاشی می‌داندمی‌داند، چراکه تصویر به شکل قابل‌توجهی مخاطب را به خود می‌خواند. بااین‌حال، راکول با به‌تصویر درآوردن میزی با بشقاب‌های خالی، ظروف و رومیزی کتانی سفید، ممکن است به خاستگاه [[پیوریتن‌ها|پیوریتنی]] روز شکرگزاری اشاره داشته باشد.<ref dir=ltr>{{پک|Halpern|2006|ک=The Underside of Innocence|ص=72|زبان=en|رف=Hal}}</ref>

برای منتقد هنر، [[رابرت هیوز]]، این نقاشی موضوعاتی چون پیوستگی خانوادگی، سادگی، فضیلت و وفور بدون زیاده‌روی را به سبک پیوریتن‌ها نشان می‌دهدمی‌دهد، چنان‌که برای نوشیدن، نوشیدنی ساده‌ای چون آب برگزیده شده‌است.<ref dir=ltr>{{پک|Hughes|1997|ک=American Visions|ص=508–509|زبان=en|رف=Hugh}}</ref>

لیزابتلیزابث کوهن{{efn|dir=ltr|Lizabeth Cohen}} تاریخ‌دان می‌گوید راکول بابه جای نشان دادن این آزادیکارگری در قالبحال جشنیکار یا دولت‌مردی در فضایحال خصوصیحمایت خانوادهاز بهگرسنگان جایو نشان دادنبی‌خانمان‌ها، یک کارگرخانواده مشغولرا بهدر کارحال یابرگزاری دولت‌مردیجشن کهدر ازفضای گرسنگانخصوصی خانه نشان می‌دهد و بی‌خانمان‌هابا حمایتاین می‌کند،کار، پیشنهاد می‌دهدمی‌گوید تضمین این آزادیآزادی، نمی‌تواندمساوی بهمسئولیت‌پذیری هماندولت‌مردان اندازهدر کهقبال ممکنجامعه استیا چیزی ازمحصول مشارکت توده‌ها در اقتصاد مصرفی متولد شود، در کنف حمایت و مسئولیت دولت‌مردانمصرفی، باشدنیست.<ref dir=ltr>{{پک|Borgwardt|2007|ک=A New Deal|ص=|زبان=en|رف=Bor}}</ref>

جیم مارتین پایین و راست نقاشی قرار دارد و نگاه موذی و فروتنی به بیننده انداخته‌است.<ref dir=ltr>{{پک|Solomon|2013|ک=American Mirror|ص=210 |زبان=en|رف=sol}}</ref> او جهانبیانگر جهانی کوچک از کل لحظه‌ای است که هیچ‌کس برای تشکر از رسم سنتی ناهار روز شکرگزاری وجود ندارد.<ref dir=ltr>{{پک|Solomon|2013|ک=American Mirror|ص=210 |زبان=en|رف=sol}}</ref> سولومون این نگاه را جدا از نقاشی‌های دیگر روز شکرگزاری می‌یابد که در آن، افراد حاضر در حالت سنتی نیایش (شکرگزاری) دست‌هایشان را بالا یا پایین نمی‌برند. او این نگاه را نمونه‌ای از رفتار آمریکایی با سنت‌ها می‌داند که هم ناشی از تقدیس سنت است و هم غیررسمی است.<ref dir=ltr>{{پک|Solomon|2013|ک=Inside America's Great Romance|ص= |زبان=en|رف=sol2}}</ref>

دیوید براون{{efn|dir=ltr|David Brown}} الهی‌دان، قدردانی را [[معنای ضمنی]] نقاشی می‌داند<ref dir=ltr>{{پک|Brown|2011|ک=God and Grace of Body|ص=183 |زبان=en|رف=Bro}}</ref> درحالی‌که کنث بندینر{{efn|dir=ltr|Kenneth Bendiner}} راکول را متوجه [[شام آخر]] [[عیسی|عیسی مسیح]] دانسته است و چشم‌انداز نقاشی را بازتابی از تفسیر [[شام آخر (تینتورتو)|تینتورتو]] از شام آخر را می‌داند.<ref dir=ltr>{{پک|Bendiner|2004|ک=Food in Painting|ص=191 |زبان=en|رف=Bend}}</ref>

''آزادی از فقر'' به عنوان بخشی از مجموعه ''آزادی‌های چهارگانه'' به همراه جستاری از [[کارلوس بلوسان]] در مجله ''[[ستردی ایونینگ پست|ستردی ایونینگ پُست]]'' منتشر شد. جستار بلوسان به نمایندگی از کسانی که به جای دشواری‌های [[جامعه‌شناسی سیاسی|سیاسی-اجتماعی]] خارجی، متحمل سختی‌های [[اقتصاد اجتماعی|اقتصادی-اجتماعی]] داخلی می‌شدندمی‌شدند، سخن می‌گفت و همین مسئله او را برجسته کرد.<ref dir=ltr>{{پک|Espiritu|2005|ک=Five Faces of Exile|ص=50 |زبان=en|رف=Espi}}</ref><ref group="یادداشت">این جستار یکی از قابل‌توجه‌ترین آثار نویسنده محسوب شده و با ''[[خوشه‌های خشم]]'' اثر [[جان استاین‌بک]] مقایسه می‌شود.</ref> بلوسان سی‌ساله که مهاجری [[فیلیپینی‌ها|فیلیپینی]] و کارگر بود،<ref dir=ltr>{{پک|Westbrook|1993|ک=The Power of Culture|ص= 204|زبان=en|رف=west}}</ref> زندگی را به شکلی تجربه کرده بود که با نسخه‌ای که نقاشی راکول عرضه می‌کرد، سازگاری نداشت؛ بهبلوسان عنواندر آن زمان نویسنده،نویسنده‌ای ناشناخته بود و مجبور بود به عنوان یک [[کارگر مهاجر،مهاجر]]، با عوض کردن شغل‌های متفاوت، گذران زندگی کند.<ref dir=ltr>{{پک|Saldívar|2006|ک=The Borderlands of Culture|ص=211|زبان=en|رف=Sald}}</ref> ویراستاران ''پست'' با سفارش جستار به بلوسان او را از فقر مهاجرت خلاص کردند.<ref dir=ltr>{{پک|Murray and McCabe|1993|ک=Norman Rockwell's Four Freedoms|ص= 62|زبان=en|رف=mur}}</ref> بلوسان در خلال جنگ جهانی دوم و هنگامی به شهرت رسید که کشور مشترک‌المنافع [[فیلیپینی‌ها|فیلیپین]]، که در آن روزگار قلمرو ایالات متحده به حساب می‌آمد، به دست [[ژاپن]] اشغال شد به شهرت رسید. برای بسیاری از آمریکایی‌ها، جستار بلوسان او را معرفی کرد و پس از آن نامشجستار به‌خوبی شناخته شدشناختند.<ref dir=ltr>{{پک|Espiritu|2005|ک=Five Faces of Exile|ص=50 |زبان=en|رف=Espi}}</ref> نسخهٔ‌اصلی جستار بلوسان دررا مجلهمجلهٔ ''پست'' مفقودگم شدکرد و بلوسان که [[رونوشت کاربنی|رونوشتی]] از آن نداشت، مجبورتنها شد تنهاتوانست پیش‌نویس آن را در باری در [[تاکوما، واشینگتن|تاکوما]] بیابد.<ref dir=ltr>{{پک|Saldívar|2006|ک=The Borderlands of Culture|ص=211|زبان=en|رف=Sald}}</ref>

''آزادی از فقر'' در گذشته کمابیش در فلسفه‌های استاندارد [[لیبرالیسم|لیبرال]] [[جهان غرب]] بیش از سه آزادی دیگر (بیان، ترس و پرستش) مطرح شده بود؛ این آزادی، آزادی اقتصادی را به عنوان یک آرمان اجتماعی به ارمغان آورده بود.<ref dir=ltr>{{پک|Vials|2009|ک=Realism for the Masses|ص=|زبان=en|رف=Vial}}</ref> بلوسان در جستارش، با پیشنهاد دادن این‌که آمریکایی‌ها «باتوجه به نیازها و توانایی‌هایشان، فرصت‌های برابر برای خدمت به خود و دیگران» داشته باشند و انعکاسی است از این گفته [[کارل مارکس]] که «از هرکس براساس توانایی‌هایش، به هرکس براساس نیازهایش»، [[آزادی منفی]] (آزادی از) را یک [[آزادی مثبت]] تلقی می‌کند.<ref dir=ltr>{{پک|Steiner|2013|ک=Regionalists on the Left|ص=307|زبان=en|رف=Stei}}</ref> در بند آخر جستار، عبارت «آمریکایی که ما دوست داریم ببینیم، تنها فیزیکی نیست بلکه دنیایی روحانی و عقلانی است»، آمریکایی برابری‌طلب را توصیف می‌کند.<ref dir=ltr>{{پک|Steiner|2013|ک=Regionalists on the Left|ص=307|زبان=en|رف=Stei}}</ref> جستار بلوسان با بیانی که شبیه به لحن [[جان استاین‌بک|استاین‌بک]] در آثاری چون ''[[خوشه‌های خشم]]'' است،<ref dir=ltr>{{پک|Saldívar|2006|ک=The Borderlands of Culture|ص=211|زبان=en|رف=Sald}}</ref><ref dir=ltr>{{پک|Vials|2009|ک=Realism for the Masses|ص=|زبان=en|رف=Vial}}</ref> از جانب کسانی سخن می‌گوید که در دموکراسی [[سرمایه‌داری|کاپیتالیست]] برای زنده ماندن مبارزه می‌کنندمی‌کنند، و نوشته‌ای «تکان‌دهنده و برّان» علیهدر مقابله با پشت صحنهصحنهٔ مهمانیِ فراوانیِ راکول به‌حساب می‌آید. جستار بلوسان این مسئله را مطرح می‌کند که تا زمانی که شهروندان تعهداتی به دولت دارند، دولت هم وظیفه‌ دارد سطح اولیه‌ای از معاش را برای آن‌ها فراهم آورد.<ref dir=ltr>{{پک|Saldívar|2006|ک=The Borderlands of Culture|ص=211|زبان=en|رف=Sald}}</ref> برخلاف روزولت، بلوسان این مورد را مطرح کرد که [[نیو دیل]] (برنامهٔ اقتصادی و اجتماعی [[فرانکلین دلانو روزولت|فرانکلین روزولت]]) همچنان‌که ضروریات زندگی آمریکایی‌ها را تضمین نکرده، تاکنون آزادی از فقر و نیاز را نیز مفروض ندانسته است.<ref dir=ltr>{{پک|Westbrook|1993|ک=The Power of Culture|ص= 204|زبان=en|رف=west}}</ref>

[[File:ASwinginChristmas.jpg|thumb|کاور [[موسیقی کریسمس|آلبوم کریسمس]] سال ۲۰۰۸ [[تونی بنت]] موسیقی کریسمس|آلبوم کریسمس با عنوان ''[[ا سوینگینگ کریسمس (به‌همراه گروه بزرگ کاونت بیسی)|اِ سوینگینگ کریسمس]]'' که [[نقیضه]] ''آزادی از فقر'' است.|alt=تونی بنت در رأس میز و هنگام صرف غذای جشن تعطیلات ایستاده و بیش از دوجین مرد را دور میز جمع کرده که بوقلمون می‌رسد.]]

* از این نقاشی به عنوان طرح روی جلد کتاب ''نورمن راکول، تصویرساز''، کتابیاستفاده کهشده‌است؛ این کتاب اوایل کار او و زمانی که وی محبوب‌ترین تصویرگر آمریکایی شناخته می‌شد، استفادهمی‌شد شدهنوشته استشده‌است.<ref dir=ltr>{{پک|Guptill|1972|ک=Norman Rockwell, Illustrator|ص= 140–149|زبان=en|رف=Gup}}</ref> حالت شمایل‌گونهٔ تصویر به [[طنز]] و [[نقیضه]] منجر شد.

{{پانویس|گروه=یادداشت|۲}}

* {{cite book|url=https://books.google.com/?id=uc8KP_QtW-sC&pg=PA556&dq=%22Freedom+From+Want%22+Rockwell#v=onepage&q=%22Freedom%20From%20Want%22%20Rockwell&f=false|title=Liberty and Freedom: A Visual History of America's Founding Ideas|accessdate=November 28, 2013|publisher=[[Oxford University Press]]|year=2004|isbn=0-19-516253-6|author=Fischer, David Hackett |authorlink=David Hackett Fischer |page=556|ref=Fis| archive-url = http://www.webcitation.org/71oYdVmpO | archive-date = 20 August 2018 }}

* {{cite book|title=American Visions: The Epic History of Art in America|last = Hughes| first= Robert|authorlink=Robert Hughes (critic)|isbn=0-679-42627-2|publisher=Alfred A. Knopf|year=1997|chapter=The Empire of Signs|pages=508–509|ref=Hugh}}

* {{cite book|url=https://books.google.com/books?id=mhhecYMgUNsC&pg=PA287&dq=%22Four+Freedoms%22+Atlantic+Charter&hl=en&sa=X&ei=cHDXUsvlL8TisAT29YDABQ&ved=0CDgQ6AEwAg#v=onepage&q=%22Four%20Freedoms%22%20Atlantic%20Charter&f=false|title=The Kravchenko Case: One Man's War on Stalin|author=Kern, Gary|isbn=1-929631-73-1|page=287|publisher=[[Enigma Books]]|year=2007|ref=Kern| archiveurl = http://www.webcitation.org/71H01SjWe | archivedate = 29 July 2018}}

* {{cite book|url=https://books.google.com/books?id=WjrkA6Jvgf4C&pg=PA218&lpg=PA218&dq=%22Freedom+of+Speech%22+Booth+Tarkington+Hitler+Mussolini&source=bl&ots=tG24roTxMk&sig=LL3K34pZqN90t4UaYn0Vvq1ae7c&hl=en&sa=X&ei=EW_CUsenF-X8yQHl44GYDA&ved=0CDYQ6AEwAQ#v=onepage&q=%22Freedom%20of%20Speech%22%20Booth%20Tarkington%20Hitler%20Mussolini&f=false|title=The Power of Culture: Critical Essays in American History|author=Westbrook, Robert B.|publisher=[[University Ofof Chicago Press]]|isbn=0-226-25954-4|year=1993|pages=218&ndash;20|editor=Fox, Richard Wightman and T. J. Jackson Lears|ref=west| archiveurl = http://www.webcitation.org/71H048kgM | archivedate = 29 July 2018}}

* ''[http://www.nrm.org/2011/11/place-settings/freedom-from-want_3_5/ آزادی از فقر]'' در [[موزه نورمن راکول]].