صهیونیسم‌ستیزی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
اضافه کردن منبع برای مطالب بدون منبع برچسبها: برگرداندهشده ویرایشگر دیداری وظیفه تازهوارد |
|||
خط ۱:
{{طرفداری}}
صهیونیسم یک [[جنبش سیاسی]] و ملی‌گراست که در اواخر [[سده ۱۹ میلادی]] شکل گرفت. منشأ جنبش صهیونیسم، تشکیل کشوری برای یهودیان بود. این جنبش بر منابع تاریخی و مذهبی تکیه دارد که یهودیان را به [[سرزمین اسرائیل]] مرتبط می‌کند.<ref>[https://web.archive.org/web/20100826130046/http://www.voanews.com/persian/news/human-rights/90740244.html منشأ جنبش صهیونیزم], [[صدای آمریکا]]</ref> بنیان‌گذار جنبش صهیونیسم، [[تئودور هرتسل]] نام داشت.<ref>[http://www.bbc.co.uk/persian/iran/2009/02/090223_ag_iranian_bahaeis_foreign_gov.shtml بهائیانِ ایران و ارتباط با دولت‌های خارجی], [[بی‌بی‌سی فارسی]]</ref> گاهی لفظ صهیونیسم ستیزی، برای توصیف تبعیض علیه اسرائیل و مردم اسرائیل (خصوصاً یهودیان) به کار می‌رود.<ref>Cotler, Irwin (November 2002). "Human Rights and the New Anti-Jewishness: Sounding the Alarm" (PDF). The Jewish People Policy Planning Institute. Retrieved 18 February 2011. "In its most benign form (if it can be called benign), [the new anti-Jewishness] finds particular expression in the singling out of Israel and the Jewish people for differential and discriminatory treatment in the international arena – where United Nations human rights bodies are used as the mask or protective cover for this anti-Jewishness (e.g. The 2001 World Conference Against Racism in Durban)." "All that has happened is that [antisemitism] has moved from discrimination against Jews as individuals – a classical antisemitism for which there are indices of measurement (e.g. discrimination against Jews in education, housing or employment) – to discrimination against Jews as [a] people – a new antisemitism – for which one has yet to develop indices of measurement." "In other words, if classical antisemitism was anchored in discrimination against the Jewish religion, the new anti-Jewishness is anchored in discrimination against the Jews as a people – and the embodiment of that expression in Israel." "Israel and the Jewish people have been singled out for differential and discriminatory treatment in the international arena – and worst of all – singled out for destruction."</ref>
سطر ۸ ⟵ ۷:
بیشتر گروه‌های مذهبی [[ارتدکس|ارتودوکس]]، دولت اسرائیل را پذیرفته و به‌طور فعال پشتیبانی کرده‌اند، گرچه حتی ایدئولوژی صهیونیسم را نپذیرفته‌اند.
حزب اسرائیل جهان آگوداث (تأسیس شده در [[لهستان]]) در مواقعی در [[ائتلاف|ائتلاف]]<nowiki/>های دولت اسرائیل شرکت کرده‌است. بیشتر مذهبیان صهیونیست، از دیدگاهی راستگرا، حامی اسرائیل‌اند. استثناهای اصلی گروه‌های [[یهودیت حسیدی|حسیدی]] مانند ساتمار هستند که در جهان، ۱۰۰ هزار پیرو دارند، و بسیاری گروه‌های کوچکتر دیگر، که در آمریکا و کانادا در کنگره خاخام گری مرکزی آمریکا و کانادا و در اسرائیل در ادا هچیریدیس متحد شده‌اند.<ref>Jews Against Zionism website Retrieved on 2008-06-04. http://www.jewsagainstzionism.com/</ref> به‌هرحال، [[خبد]] لوباویچ یکی از بزرگترین گروه‌های [[حسیدی]] جهان، یک حامی سرسخت صهیونیسم و دولت اسرائیل است.<ref>{{
== ضد صهیونیسم خارج از جامعه یهودی ==
سطر ۱۹ ⟵ ۱۸:
ضد [[صهیونیسم اسلامی]]، دولت اسرائیل را غاصب چیزی در نظر می‌گیرند که بسیاری از مسلمانان آن را دارالاسلام می‌دانند، حوزه‌ای که دائماً و شرعاً توسط مسلمین اداره می‌شود.<ref>Neusner, Jacob (1999). Comparing Religions Through Law: Judaism and Islam. Routledge. {{ISBN|0-415-19487-3|en}}. p. 201</ref><ref>Merkley, Paul Charles (2001). Christian Attitudes Towards the State of Israel. McGill-Queen's Press. ISBN 0-7735-2188-7. p.122</ref><ref>Akbarzadeh, Shahram (2005). Islam And the West: Reflections from Australia. UNSW Press. ISBN 0-86840-679-1. p. 4</ref>
فلسطینیان و دیگر گروه‌های مسلمان، همچون دولت ایران (از زمان [[انقلاب ۱۳۵۷|انقلاب اسلامی]] سال ۱۳۵۷)، اصرار می‌ورزند که دولت اسرائیل، نامشروع است و از اشاره به آن با عنوان «اسرائیل» اجتناب می‌کنند، به جای آن از بیان «رژیم صهیونیستی» استفاده می‌کنند.<ref>{{
=== مسیحی ===
| |||