چهارمضراب: تفاوت میان نسخه‌ها

[نسخهٔ بررسی‌نشده][نسخهٔ بررسی‌نشده]
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز جایگزینی با اشتباه‌یاب: کرده‌‌اند⟸کرده‌اند، موسیقی غربی⟸موسیقی کلاسیک غربی
گسترش بر اساس منبع ایلنا؛ نکته آن که بیشتر مطلب ایلنا کپی همین مقالهٔ ویکی‌پدیاست اما این یک نکته را اضافه داشت که به مقاله آوردم
خط ۱۹:
 
== تاریخچه ==
از بین فرم‌های اصلی موسیقی ایرانی، چهارمضراب کمترین قدمت را دارد و به گفتهٔ [[داریوش صفوت]]، چهارمضراب را تنها می‌توان در [[ردیف (موسیقی)|ردیف]] استادان سدهٔ ۱۹ میلادی به بعد یافت.<ref>{{پک|صفوت|کارن|۱۳۹۱|ک=موسیقی ملی ایران|ص=۱۸۴}}</ref> چهارمضراب و [[تصنیف]]، شکل‌هایی از موسیقی سنتی ایرانی هستند که در [[موسیقی عامه‌پسند]] معاصر ایران هم دیده می‌شوند.<ref dir=ltr>{{پک|Nettl|1987|ک=The Radif of Persian Classical Music|ص=194|زبان=en}}</ref> اگرچه چهارمضراب از دورهٔ [[قاجاریه]] متداول شد، اما احتمال دارد که آنچه [[عبدالقادر مراغه‌ای]] با نام «ترجیعات» توصیف کرده، گونه‌ای موسیقی شبیه به چهارمضراب باشد یا چهارمضراب از آن ریشه گرفته باشد.<ref>{{پک/بن|ایلنا|ک=چهارمضراب چیست و چرا محبوب است؟}}</ref>
 
به گفتهٔ [[روح‌الله خالقی]]، چهارمضراب در ابتدا برای سازهای [[تار]] و [[سنتور]] مرسوم بود و سازهای کمانه‌ای (نظیر [[ویولن]] و [[کمانچه]]) برای اجرای چهارمضراب به کار نمی‌رفتند؛ او همچنین سازهای بادی (نظیر [[نی (ساز)|نی]]) را اساساً برای اجرای چهارمضراب نامناسب می‌داند.<ref>{{پک|خالقی|۱۳۷۸|ک=گوشه‌هایی از تاریخچه نغمه‌پردازی در موسیقی ایران|ص=۱۰۴}}</ref> وی شکل‌گیری چهارمضراب‌های جدید را به [[درویش‌خان]] نسبت داده‌است و از [[حبیب سماعی]] هم به عنوان یکی از ابداع‌کنندگان چهارمضراب‌های مطلوب برای ساز سنتور یاد کرده‌است. همچنین به گفتهٔ او اولین چهارمضراب‌هایی که برای ساز ویولن ساخته می‌شدند بسیار یکنواخت بودند و از تکنیک‌های آرشه کشیدن بی‌بهره بودند، اما پس از آن که [[علینقی وزیری]] در کتاب ''دستور ویولن'' چهارمضراب‌هایی با تکنیک‌های مختلف آرشه ارائه کرد، [[ابوالحسن صبا]] چهارمضراب‌های مناسب برای ویولن را به کمال رسانید.<ref>{{پک|خالقی|۱۳۷۸|ک=گوشه‌هایی از تاریخچه نغمه‌پردازی در موسیقی ایران|ص=۱۰۵}}</ref> پایه‌گذاری چهارمضراب برای ساز [[پیانو]] نیز به [[مشیر همایون]] نسبت داده می‌شود، و اگر چه پس از او [[مرتضی محجوبی]] و [[جواد معروفی]] شکل‌های پیشرفته‌تری از چهارمضراب برای پیانو ساختند اما از دید خالقی تمام این‌ها از تکنیک‌های نوازندگی پیانو بی‌بهره بودند.<ref>{{پک|خالقی|۱۳۷۸|ک=گوشه‌هایی از تاریخچه نغمه‌پردازی در موسیقی ایران|ص=۱۰۵}}</ref>
خط ۶۱:
* {{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = فخرالدینی | نام = فرهاد | پیوند نویسنده = فرهاد فخرالدینی | عنوان = فرم و آفرینش در موسیقی ایران | ناشر = معین | سال = ۱۳۹۴ | مکان = تهران | شابک = ۹۷۸-۹۶۴-۱۶۵-۱۳۱-۴}}
* {{یادکرد ژورنال | نام خانوادگی = وجدانی| نام = بهروز | عنوان = مروری بر واژهٔ مضراب در موسیقی ایرانی| مکان = | ناشر = فصلنامه داخلی خانه موسیقی ایرانی| دوره = | شماره = ۱۸| سال = ۱۳۹۴| صفحه = ۱۰-۱۱| پیوند = http://www.iranhmusic.ir/uploads/File_fa_6D62552_4_F78FC1FA.pdf | بازیابی = ۲۲ مه ۲۰۱۷}}
* {{یادکرد وب | عنوان = چهارمضراب چیست و چرا محبوب است؟ | پیوند = https://www.ilna.news/fa/tiny/news-863683 | ناشر = خبرگزاری کار ایران (ایلنا) | تاریخ = ۱۲ بهمن ۱۳۹۸ | تاریخ بازدید = ۳۰ مارس ۲۰۲۱ | شناسه = {{شناسه یادکرد|ایلنا}}}}
{{چپ‌چین}}
* {{cite web|ref={{harvid|During}}|last=During|first=Jean|title=Čaharmzrab|url=http://www.iranicaonline.org/articles/caharmezrab|publisher=Encyclopedia Iranica|year = 1990 | date = 1990-12-15|accessdate = 2018-10-26}}