ایل کلهر: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۱۳:
مسکن اولیهٔ ایل کلهر همراه با مردمان گوران زبان در نواحی دامنه‌های کوه شاهو قلعهٔ پلنگان و دیگر نواحی این منطقه بوده‌است و در کردستان عراق نیز به‌طور سنتی در اطراف شهر زور خانقین کلار و دیگر نواحی گرمسیری جنوب کردستان عراق حضور داشته‌اند. سپس طی یک سری حوادث و اتفاقات به جنوب شاهراه [[کرمانشاه]] ـ خانقین نقل مکان کرده و ساکن شده‌اند و مرکز اصلی ایل امروز در این‌جا می‌باشد ولی طوایف کلهر امروزه در تمام کردستان ایران و عراق به‌طور پراکنده و گاه متمرکز در تمام شهرهای کُردنشین ایران و عراق از جمله سقز، بوکان، شاهین دژ (چهاردولی)، مهاباد، ارومیه، ماکو، سنندج، ایلام، آبدانان، مهران و در عراق در سلیمانیه، کرکوک، کلار، حلبچه، نواحی گرمیان زندگی می‌کنند. اکنون قسمت اعظم ایل در [[استان کرمانشاه]] ساکن است.
حال با ذکر این نکته که مناطق کلهر نشین [[گیلان غرب]]، [[اسلام‌آباد غرب]]، [[ایوان غرب]]، بخش‌هایی از [[سرپل ذهاب]]، [[سومار]]، [[نفت شهر]]، [[ماهیدشت]]، [[سنقر و کلیایی ]]،
برخی نواحی [[کرمانشاه]]، [[قصرشیرین]] بخشی از مناطق کلهر زبان است که از شاهین دژ (چهاردولی‌ها) و بیجار در شمال تا مهران و چرداول در جنوب و در شرق از کرمانشاه ماهیدشت تا [[خانقین]] در غرب را شامل می‌شود. بزرگ‌ترین شهر کلهر نشین ایران شهر [[اسلام‌آباد غرب|اسلام آبادغرب]] می‌باشد. زبان ایل کلهر کُردی با گویش [[کلهری]] است که خود به لهجه‌هایی تقسیم می‌شود. ایل کلهر در طول تاریخ خود مورد اقدامات سیاسی ـ نظامی قرار گرفته: # تجزیه ایل کلهر و تبعید طوایف مختلف آن که از زمان ترکمنان و صفویه شروع شده و تا زمان قاجار ادامه داشته و طوایف زیادی از این ایل به نواحی خارج از کردستان از جمله، همدان، قزوین، قم، سیستان، کرمان، شمال خراسان تایباد نواحی شمالی افغانستان، خوزستان، فارس، لرستان، گیلان، مازندران، گرگان و… تبعید شده‌اند.
| |||