دفراز: تفاوت میان نسخه‌ها

|زبان= [[زبان گیلکیتاتی ایران|زبان تاتی]]<ref name="ReferenceA">رزم آرا، فرهنگ جغرافیایی ایران (آبادیها)، جلد ۲، ص ۱۱۴.</ref>

مردم دفراز به [[زبان تاتی ایران|زبان تاتی ایران]]، [[تاتی رودباری|گویش رودباری]]، با لهجه عمارلویی سخن می‌گویند.<ref name="ReferenceA">رزم آرا، فرهنگ جغرافیایی ایران (آبادیها)، جلد ۲، ص ۱۱۴.</ref> این گویشلهجه پیوستگی زیادی با زبان گیلکی از یک طرف و زبان [[تاتی رودباری]] و سپس گویشلهجه های تاتی [[الموت]] دارد. در کل گویش این روستا(شامل هر سه بخش [[پلنگ دره]] و [[استخرگاه]](سلگاه) و خود روستای قدیمی دفراز ) با گویش روستاهای مجاور مانند [[راجعون]] ، [[دشتویل]] ، [[پشتهان]] ، [[چاک]] ، [[پسیندره]]،[[چله بر]]، [[انارکول]] ، [[سندس]] ، [[دیو رود]] ، [[دیورَش]] ، سلچان([[اسطلخ جان]]) [[شیرکوه (رودبار)|شیرکوه]] ، [[حلیمه جان]] و چندین روستای دیگر با اندکی تفاوت لهجه یکسان می باشد. مردم این روستا بدون آموزش خاصی زبان کل مردمان گیلک را متوجه می شوند . همچنین لهجه وگویش های غرب [[سفیدرود]] مانند رستم آبادی ، جوبنی و رودباری و همچنین روستاهایی مانند [[کلشتر]] و [[گلدیان]] و [[نصفی]] و روستاها و شهرهای غیر کرد زبان مناطق [[عمارلو]] و [[خورگام]] را به راحتی می فهمند.