مردمتات ارتفاعاتزبانان [[شهرستان رودبار|رودبار]] ماننددر دو منطقهٔ [[بخش عمارلو|عمارلو]] و [[بخش خورگام|خورگام]] زندگی می‌کنند. در '''[[بخش عمارلو|عمارلو]]''': [[مرکز بخش]] عمارلو [[جیرنده]] است و علاوه بر آن یعنیروستاهای شهر[[انبوه]]، [[جیرندهکلیشم]]، به[[خرم‌کوه]]، [[زبانویه]]، گیلکی[[ناوه (رودبار)|ناوه]]، با[[لایه (رودبار)|لایه]]، [[گیلکینوده گالشیفاراب]]، [[یکنم]]، [[ایینه‌ده]]، [[پاکده]]، [[داماش (رودبار)|گویشداماش]]، گالشی[[بیورزین]]، [[پارودبار]]، [[اسکابن]]، [[کرماک بالا|کرماک]] به زبان تاتی تکلم می‌کنند. در '''[[بخش خورگام|خورگام]]''': در [[بخش خورگام]] مرکز بخش یعنی [[بره‌سر]] و روستاهای [[ناش (دیلمیرودبار)|ناش]]، [[اسطلخ‌کوه]]، [[چیچال]]، [[لیاول علیا]]، [[چلوانسرا]]، [[قوشه لانه]]، [[سه پستانک]]، [[گرزنه چاک]]، [[کشکش]] به زبان تاتی تکلم می‌کنند.<ref>دکتر منوچهر ستوده، سال۱۳۳۲، فرهنگ گیلکی، ص۲۱</ref><ref>[http://archive.org/download/TatiRudbar/Roodbar-Sabzalipour.pdf دکتر جهاندوست سبزعلیپور، مقاله «گویش رودبار»، فصلنامه گیلان ما- شماره ۳۷، ۱۳۸۹]</ref> مردم ارتفاعات [[شهرستان رودبار]] مانند بخش عمارلو و مرکز آن یعنی شهر [[جیرنده]]، به زبان تاتی سخن می‌گویند.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی= | نام = محمود رنجبر، رقیه رادمرد | عنوان = بررسی و توصیف گویش گالشی | سال = ۱۳۸۲ | ناشر = نشر گیلکان | صفحه = ۱۸}}</ref><ref>https://www.ethnologue.com/language/glk</ref>
همچنین عده‌ای از کردهای مهاجر که در زمان صفویه و نادرشاه در عمارلو و رحمت‌آباد ساکن شدند به زبان مخصوص خود حرف می‌زنند، ولی همه به [[زبان گیلکی]] آشنایی دارند و به [[زبان گیلکی]] حرف می‌زنند، بدون این‌که لهجه آن‌ها متمایز باشد.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی= | نام= سیدرضی مظفری، جهاندوست سبزعلیپور | عنوان = فرهنگ گیلکی رانکوه | سال = ۱۳۹۸ | ناشر = فرهنگ ایلیا | صفحه = ۱۷}}</ref>
