'''دئوکسی‌ریبونوکلئیک اسید''' به اختصار '''RNAِدی ان ای'''<ref>واژهٔ مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی، دفتر نخست تا چهارم، ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۵</ref> گونه‌ای [[نوکلئیک اسید|اسید نوکلئیک]] است که دارای دستورالعمل‌های [[ژنتیک]]ی است که برای کارکرد و توسعهٔ زیستی [[جاندار|جانداران]] و [[ویروس]]ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. نقش اصلی [[مولکول]] دی‌ان‌ای ذخیره‌سازی طولانی مدت اطلاعات ژنتیکی و دستوری است. آزمایش‌هایی مانند [[آزمایش گریفیت]] و [[آزمایش ایوری]] آزمایش‌هایی انقلابی و سرآغازی در شناسایی و مطالعهٔ دی‌ان‌ای به‌عنوان [[ژنوم]] بودند. تا پیش از سال ۱۹۴۴ و انتشار نتایج [[آزمایش ایوری]] اینکه کدام یک از [[ترکیب آلی|ترکیب‌های آلی]] درون [[سلول]]، مادهٔ وراثتی است مشخص نبود (هر چند بسیاری از دانشمندان پروتئین‌ها را عامل انتقال صفات می‌دانستند). تا اینکه ایوری ثابت کرد [[نوکلئیک اسید]]ها عامل فرایند انتقال صفات هستند. سپس دانشمندان دیگری روی کار آمدند و هر کدام، بخشی از اطلاعات ما راجع به این مولکول را کشف کردند. [[روزالیند فرانکلین]] و [[موریس ویلکینز]] با تهیهٔ تصاویری از مولکول دی‌ان‌ای با استفاده از [[بلورشناسی پرتو ایکس|پراش پرتوی ایکس (X)]] توانستند به ابعاد مولکول و نتایج ارزشمندی راجع‌به دی‌ان‌ای دست یابند، از جمله اینکه مولکول دی‌ان‌ای بیش از یک رشته و حالت مارپیچ دارد.
[[پرونده:DNA animation.gif|بندانگشتی|135px|چپ|هر مولکول دی‌ان‌ای از دو رشته پلی‌نوکلئوتیدی تشکیل شده‌است]]
