اورسن ولز: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: برگردانده‌شده ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۱۶:
'''جرج اورسن وِلْز''' ({{lang-en|Orson Welles}}؛ {{رچ}} ۶ مه ۱۹۱۵ – ۱۰ اکتبر ۱۹۸۵) [[کارگردان فیلم|کارگردان]]، [[فیلم‌نامه‌نویس]]، [[هنرپیشه]] و [[تهیه‌کننده|تهیه‌کنندهٔ]] [[فیلم]]، [[تئاتر]]، [[رادیو]] و [[تلویزیون]] آمریکایی بود. او نخستین بار با [[جنگ دنیاها (اجرای رادیویی)|اجرای رادیویی جنگ دنیاها]] اثر [[هربرت جرج ولز]] در ۳۰ اکتبر ۱۹۳۸ بود که به شهرت رسید. آن هم به این دلیل که عده‌ای از شنوندگان به تصور اینکه با یک خبر واقعی (از حملهٔ بیگانگان فضایی از [[مریخ]]) مواجه شده‌اند، وحشت کرده بودند.<ref>[http://seattlepi.nwsource.com/tv/144991_radiobeat23.html 1]</ref>
 
در اواسط دههٔ ۱۹۳۰ دو اقتباس تئاتری او به نام‌های [[وودو مکبث]] و [[روایت نمادگرایانه جولیوس سزار|روایت نمادگرایانهٔ جولیوس سزار]] در [[نیویورک]] شهرت یافتند. وی در سال ۱۹۴۱ کارگردانی، تهیه‌کنندگی و بازیگری در فیلم [[همشهری کین]] را به عهده گرفت و ضمناً به عنوان [[نویسنده]] نیز در آن همکاری داشت. همشهری کین در بیشتر لیست‌های سایت‌های نقد فیلم، جزو ۱۰۰ فیلم برتر [[تاریخ سینما]] محسوب می‌شود.<ref>[[:en:Films that have been considered the greatest ever#Films acclaimed by critics and filmmakers|عظیم‌ترین فیلم تاریخ سینما - [[ویکی‌پدیای انگلیسی]]]]</ref>
 
بقیهٔ دوران کاری او به دلایل گوناگونی مانند کمبود بودجه، دخالت بی‌جای استودیوها، چه در [[اروپا]] و چه در بازگشت کوتاه مدت او به [[هالیوود]] زیاد با موفقیت روبرو نبود. با همهٔ این مشکلات [[اتلو(فیلم)|اتلو]] برندهٔ [[نخل طلا]]یی [[جشنواره فیلم کن|جشنوارهٔ کن]] ۱۹۵۷ گردید و [[نشانی از شر]] نیز به جایزهٔ برتر جشنوارهٔ جهانی [[بروکسل]] نائل آمد. از دید خود ولز دو فیلم [[محاکمه (فیلم ۱۹۶۲)|محاکمه]] و [[ناقوس‌های نیمه شب]] بهترین فیلم‌هایش بودند. اگرچه ولز توسط استودیوهای بزرگ به حاشیه رانده می‌شد، اما او در واقع یک بازیگر پول‌ساز بود.
 
در سال‌های واپسین زندگی، ولز در حالی‌که فقط به وسیلهٔ بازیگری، تبلیغات و صداگذاری امرار معاش می‌کرد، با یک استودیوی هالیوودی به علت سرمایه‌گذاری نکردن بر روی پروژه‌های [[فیلم مستقل]]ش وارد منازعه شد. در سال ۱۹۷۵ او سومین نفری بود که پس از [[جان فورد]] و [[جیمز کاگنی]]، جایزهٔ یک عمر فعالیت را از [[بنیاد فیلم آمریکا]] (اِی اِف آی) دریافت می‌کرد. بیشتر منتقدان پس از مرگ وی به‌طور عمومی از او تمجید کرده‌اند. او هم‌اکنون به عنوان یکی از مهم‌ترین هنرمندان [[هنرهای دراماتیک]] [[قرن بیستم]] شناخته می‌شود. او در سال ۲۰۰۲ در نظرسنجی [[مؤسسه فیلم بریتانیا]] (بی اف آی) که در مورد ده کارگردان برتر سینما انجام شده بود عنوان بهترین کارگردان تمام تاریخ را کسب کرد.<ref>[http://www.bfi.org.uk/sightandsound/topten/poll/directors-directors.html][3]</ref><ref>[http://www.bfi.org.uk/sightandsound/topten/poll/critics-directors.html 4]</ref>
 
== زندگی ==