آیدین آغداشلو، فرزند [[محمد بیک آغداشلو]] (حاجی اوف) و ناهید نخجوان،<ref>{{پک|بیضایی|۱۳۸۷|ف=دربارهٔ آیدین آغداشلو|ص=}}</ref> در سال ۱۳۱۹ خورشیدی در محلهٔ آفخرای شهر [[رشت]] به دنیا آمد.<ref>{{پک|مسکوب|۱۳۸۷|ف=سالشمار زندگی آیدین آغداشلو|ص=}}</ref> پدرش از مهاجران [[قفقاز]]ی ( جمهوری آذربایجان) و عضو حزب [[مساوات]] آذربایجان بود و خاندان وی نیز نام خانوادگی خود را از نام شهر کوچک [[آغداش (شهر)|آغداش]] آذربایجان گرفته‌اند.<ref>{{پک|حقیران|کریمیان|۱۳۷۲|ف=گفتگو با آیدین آغداشلو|ص=۲۳۴}}</ref> مادرش نوه [[بهمن میرزا]] پسر [[عباس میرزا]] بود.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده= |نشانی= http://artebox.ir/v1/%D9%87%D9%86%D8%B1%D9%85%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86/%D9%87%D9%86%D8%B1%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AA%D8%AC%D8%B3%D9%85%DB%8C/213-%D8%A2%D8%BA%D8%AF%D8%A7%D8%B4%D9%84%D9%88-%D8%A2%DB%8C%D8%AF%DB%8C%D9%86.html|عنوان= گفتگو با آیدین آغداشلو|ناشر= آرته: تاریخ شفاهی فرهنگ و هنر معاصر ایران|تاریخ= |تاریخ بازبینی= 19 November 2018|کد زبان= en|archive-date= ۱۹ نوامبر ۲۰۱۸|archive-url= https://web.archive.org/web/20181119132745/http://artebox.ir/v1/%D9%87%D9%86%D8%B1%D9%85%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86/%D9%87%D9%86%D8%B1%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AA%D8%AC%D8%B3%D9%85%DB%8C/213-%D8%A2%D8%BA%D8%AF%D8%A7%D8%B4%D9%84%D9%88-%D8%A2%DB%8C%D8%AF%DB%8C%D9%86.html|url-status= dead}}</ref> پدر آغداشلو با دیدن استعداد وی در نقاشی او را برای نخستین بار پیش [[حبیب محمدی]]، نقاش اهل رشت و معلم نقاشی برد. وی ۱۱ ساله بود که پدرش را از دست داد، پس از آن به همراه مادرش به تهران رفت و در سال ۱۳۳۲ وارد [[دبیرستان جم]] در محله [[قلهک]] شد.<ref>{{یادکرد وب| نشانی = https://www.hamshahrionline.ir/news/126928| عنوان = زندگینامه: آیدین آغداشلو}}</ref><ref>{{یادکرد وب| نشانی = https://www.isna.ir/news/99041611828| عنوان = روایت ۶۰ سال رفاقت کیارستمی و آغداشلو}}</ref> در آنجا در کلاس‌های نقاشی [[موسیو بازیل]] نام نوشت. در شانزده سالگی به کار و فراگیری طراحی گرافیک در مؤسسه تبلیغاتی «آشنا» با حقوق ماهی سیصد تومان پرداخت و چندی بعد در بخش تبلیغاتی [[روزنامه اطلاعات]] مشغول به کار شد.<ref>{{پک|مسکوب|۱۳۸۷|ف=سالشمار زندگی آیدین آغداشلو|ص=}}</ref>
آغداشلو در ۱۹ سالگی پس از شرکت در کنکور به [[دانشکده هنرهای زیبا]] در [[دانشگاه تهران]] رفت؛ اما در سال ۱۳۴۶، از ادامه تحصیل بازماند. چندی پس از آن نخستین نقد هنریش را در [[مجله اندیشه و هنر]] – به سردبیری [[ناصر وثوقی]] – منتشر کرد. او همچنین با نام مستعار «[[فرامرز خیبری|فرامرز خبیری]]» شعر شاعران معاصری چون [[احمدرضا احمدی]]، [[احمد شاملو]]، [[اخوان ثالث]] و [[محمدعلی سپانلو]] را نقد می‌کرد.<ref>{{پک|حقیران|کریمیان|۱۳۷۲|ف=گفتگو با آیدین آغداشلو|ص=۱۸۵}}</ref>
