تراژان: تفاوت میان نسخه‌ها

از دیگر سو، وی یکی از جدی‌ترین و درستکارترین امپراتورهای روم بود، خصایصی که وی را «بهترین امپراتور» عنوان دهند. او نه تنها بر اثر قدرت فاسد نشد و نه تنها از عنوان و قدرت خود برای دور زدن قوانین سوءاستفاده نکرد بلکه در عوض همواره اولویت آن را، حتّی نسبت‌به منصب خود، مرعی می‌داشت. او تمامی سنن و رسومی که خصیصه پادشاهی شرقی بودند را حذف کرد، از جمله در آغوش گرفتن پا، دست‌بوسی، و [[تخت روان]] با اسیرانی که آن را حمل می‌کردند. ترایانوس توانست خود را محبوب همگان کند، به‌خصوص دو قشر اجتماعی مهم‌تر یعنی [[سنای روم|سنا]] و [[ارتش روم]]، و حتّی مردم؛ در بیوگرافی یک امپراتور رومی یافتن چنین خصائصی به‌صورت یکجا نادر است. وی یک محافظه‌کار بود و متقاعد شده بود که پیشرفت و توسعه بیشتر از مدیریتی خردمندانه نشأت می‌گرفت تا از اصلاحات تحمیلی. با وجود آنکه وی دانش و حکمت [[هادریانوس]] و [[مارکوس آئورلیوس]] را نداشت در زندگی روزمره، جنگ و سیاست، فردی مدبر بود، سربازان او را به‌سبب خوش‌مشربی‌اش دوست می‌داشتند و به ندرت به خشم می‌آمد و آماده بخشش و ترحم بود.<ref>[http://www.latin.it/versione/3092 La clemenza di Traiano]</ref><ref>[http://www.treccani.it/enciclopedia/marco-ulpio-traiano/ Marco Ulpio Traiano su treccani.it]</ref>