روابط خارجی ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

 

آخرین حکومت‌های ایران، [[سیاست خارجی]] متفاوتی را دنبال کرده‌اند. [[محمدرضا پهلوی]]، در سیاست خارجی به دنبال دوری از تنش بود و با وجود [[روابط ایران و ایالات متحده آمریکا|روابط نزدیک با آمریکا]]، با اتحاد جماهیر شوروی نیز روابط مناسبی ایجاد کرد؛ در همین حال، با بسیاری از کشورهای [[جنبش عدم تعهد]]، روابط گرمی را حفظ کرد. با وجود روابط دوستانه با جهان، وی همواره [[ارتش ایران|نیروی نظامی ایران]] را تقویت می‌کرد. اما با پدیداری [[نظام جمهوری اسلامی ایران|جمهوری اسلامی]]، ایران تبدیل به کشوری تجدیدنظرطلب، مخاصمه‌جو، رادیکال و مذهبی شد. استکبارستیزی و [[سیاست صدور انقلاب اسلامی ایران|صدور انقلاب]] از سیاست‌های مورد توجه ایران در این دوره هستند. در زمینهٔ غرب‌ستیزی، جمهوری اسلامی همچنین کوشش کرد که با رژیم‌های [[کمونیسم|کمونیستی]] روابط نزدیکی برقرار کند. سیاست خارجی ایران پس از [[انقلاب ۱۳۵۷]]، بیشتر بر اساس ارزش‌گذاری‌های نظام دینی شکل گرفت و تغییر ماهیت داد. پایه‌گذاری نظام جمهوری اسلامی بر اساس قانون و احکام اسلامی و [[برنامه هسته‌ای ایران|برنامه‌های هسته‌ای]] و [[برنامه موشکی ایران|موشکی ایران]] را مهم‌ترین چالش‌های این کشور در روابط خارجی‌اش برمی‌شمارند. در سال‌های اخیر مذاکراتی با گروه [[۱+۵]] صورت گرفت اما نه تنها نتیجه مثبتی در سیاست‌های خارجی و [[تحریم‌های آمریکا علیه ایران]] نداشت بلکه پس از خروج آمریکا با چرایی نقض [[برجام]] توسط جمهوری اسلامی، تحریم‌های شدید و سنگین‌تری علیه ایران ایجاد شد.