نبرد بیاویستوک–مینسک: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Add 1 book for ویکی‌پدیا:تأییدپذیری (20231211)) #IABot (v2.0.9.5) (GreenC bot |
ویژگی پیوندهای پیشنهادی: ۲ پیوند افزوده شد. برچسبها: برگرداندهشده ویرایشگر دیداری وظیفه تازهوارد پیشنهادی: افزودن پیوند |
||
خط ۱۰۰:
== آغاز عملیات ==
[[پرونده:Bundesarchiv Bild 146-1977-120-11, Fedor von Bock.jpg|بندانگشتی|[[فدر فون بک]]، فرمانده [[گروه ارتش مرکز]]]]
[[عملیات بارباروسا]] روز ۲۲ ژوئن سال ۱۹۴۱ با گذر نیروهای فیلدمارشال فون بک در گروه ارتش مرکز از خط مرزی با پشتیبانی هوایی ۱۵۰۰ هواگرد<ref group="یادداشت">بیش نیمی از ۲۷۷۰ هواگرد اختصاص یافته به کل عملیات</ref> ناوگان دوم هوایی ''[[لوفت‌وافه]]'' آغاز شد. تهاجم گسترده هوایی ''لوفت‌وافه'' علیه فرودگاه‌ها و سایر مواضع دشمن در همان روز نخست کمر سپاه ۴ هوایی شوروی به عنوان پشتیبان نیروهای جبهه غربی شوروی را شکست و بسیاری از هواگردهای آن را بر روی زمین نابود کرد.{{sfn|Glantz|2010|p=۳۱}} جبهه غربی شوروی در همین روز نخست ۷۳۸ فروند از هواگردهای خود، معادل چهل درصد از مجموع توان اولیه آن، را از دست داد.{{sfn|Glantz|2001|p=۲۱۶}} ناوگان دوم هوایی [[آلبرت کسلرینگ]] در عرض دو روز تقریباً تمامی [[نیروی هوایی شوروی]] را در بخش مرکزی از صحنه محو نمود{{sfn|Mitcham|2008|p=۴۶۲}} تا سرهنگ [[ایوان کوپتس]]، فرمانده نیروی هوایی جبهه غربی شوروی که ساعاتی پیش از آغاز تهاجم آلمانی‌ها نیروهایش را «در آمادگی کامل» وصف کرده بود، مدتی بعد دست به خودکشی بزند.{{sfn|Kirchubel|2013|p=۱۴۷}}
آغاز تهاجم آلمان هرج و مرج شدیدی بین نیروهای ارتش سرخ در منطقه نظامی غرب به فرماندهی ارتشبد [[دمیتری پاولوف]] که با شروع جنگ به جبهه غربی تغییر نام داد، ایجاد کرد. ساختار فرماندهی جبهه غربی تقریباً از همان ابتدا با از دست رفتن نزدیک به تمامی ظرفیت ارتباطی در بیشتر سطوح فرماندهی، تا حدود زیادی از کار افتاد. نابسامانی کامل از کسب آگاهی لازم از شرایط موجود و در نتیجه طراحی و اجرای واکنش هماهنگ توسط ارتش سرخ، جلوگیری می‌کرد.{{sfn|Stahel|2009|p=۱۵۶}} در کنار سرعت بالای نیروهای زرهی آلمانی، بزرگ‌ترین مشکل مدافعان نبود هر گونه اطلاعات از شرایط خط مقدم بود. این بی‌اطلاعی باعث شد رهبران شوروی به یگان‌هایی دستور به ضد حمله بدهند که از پیش منهدم شده بودند و دیگر وجود نداشتند. فرماندهان محلی از ترس متهم شدن به نافرمانی، این فرامین را حتی با آگاهی از شرایط، به رده‌های پایین‌تر ابلاغ می‌کردند.{{sfn|Glantz|2001|p=۳۹}}
خط ۱۰۸:
[[پرونده:The Battle of Bialystok (in Russian and German) Updated.jpg|بندانگشتی|راست|نقشه عملیات در منطقه بیاویستوک-مینسک]]
گروه ارتش مرکز به دنبال کشیدن دیواری مستحکم به دور مناطق بین [[بیاویستوک]] و [[مینسک]] بود. [[گروه زرهی ۳]] به فرماندهی ارتشبد [[هرمان هوت]] در جناح شمال در روز نخست موفق شد با گذر از بین نیروهای جبهه شمال غربی در [[منطقه بالتیک]] و جبهه غربی شوروی در بلاروس{{sfn|Glantz|2010|p=۳۱}} هر چهار گذرگاه بر روی رودخانه [[نمان]] در منطقه عملیاتی خود یعنی سه پل پراهمیت در شهر [[الیتاس|اولیتا]] و پل چهارم در [[مرکینه]] را به شکل تخریب نشده تصرف کند. با تلاش شدید لشکرهای ۱۲۶ام تفنگدار و پنجم تانک شوروی برای دفاع از این پل‌ها، ''لوفت‌وافه'' تأثیر بالای خود در مقابله با تانک‌های دشمن را ثابت کرد. با وجود این که فرصت زیادی برای انهدام این پل‌ها وجود داشت و فرمانی نیز ساعت ۲ بعد از ظهر روز ۲۳ ژوئن بدین منظور خطاب به تیپ ۴ پل‌ساز ارتش یازدهم شوروی نیز صادر شد، امتناع فرماندهان یگان‌های کرانه غربی رود در اجازه دادن به اجرای این فرمان و عدم آمادگی لازم در مهندسان برای چنین اقدامی، سبب شد در نهایت نیروهای آلمانی قادر به گذر از آن شوند. گروه زرهی ۳ با گذر سریع از این رود بالقوه مشکل آفرین، امکان پیشروی با سرعت به سمت [[دریاچه ناراچ]] و شهر [[مالاژکنا]] و نزدیک شدن از جانب شمال غربی به مینسک را میافت. شکست ارتش سرخ در حفظ خط دفاعی رود نمان موجب تصرف سریع [[ویلنا]]، پایتخت [[جمهوری لیتوانی شوروی]] توسط [[لشکر هفتم زرهی (ورماخت)|لشکر هفتم زرهی]] از [[سپاه ۳۹ (ورماخت)|سپاه ۳۹ موتوریزه]] ورماخت در ساعات اولیه صبح ۲۴ ژوئن شد.{{sfn|Fugate|1984|p=۱۰۳–۱۰۴}} همان روز گروه زرهی ۳ از محدود شدن حرکت نیروهایش به یک ستون به جهت شرایط وخیم راه‌ها و کاهش یافتن سرعت کل نیروها به سرعت آهسته‌ترین خودروها خبر داد که در صورت [[گیر کردن]] کامیون‌ها با بار سنگین در گل اوضاع را بدتر می‌کرد و افزود تمام آنچه در آن منطقه «جاده» خوانده می‌شود مسیرهایی خاکی و شنی هستند که مورد رسیدگی قرار نگرفته‌اند.{{sfn|Stahel|2009|p=۱۵۸}} به هر صورت پیشروی نیروهای هوت پهنای شکاف بین ارتش سوم در جبهه غربی و ارتش یازدهم آن در جبهه شمال غربی شوروی را به نزدیک ۱۶۰ کیلومتر افزایش داد.{{sfn|Kirchubel|2013|p=۱۴۸}}
همزمان در جناح جنوبی، [[گروه زرهی ۲]] به فرماندهی ارتشبد [[هاینتس گودریان]] با گذر از [[رود بوگ]] و عبور از کنار [[قلعه برست]]، تا ساعت ۱۵ روز نخست خود را به [[کوبرین]] در عمق ۴۵ کیلومتری رساند{{sfn|Kirchubel|2013|p=۱۴۷}} و سپاه ۲۴ موتوریزه آن ساعت ۲ بامداد روز بعد موفق به عبور از رود [[شارا]] در نزدیکی [[سلونیم]] شد.{{sfn|Fugate|1984|p=۱۱۱}} اقدام سپاه ۱۴ مکانیزه شوروی در سد کردن راه پیشروی نیروهای گودریان در این موقعیت بی‌نتیجه بود و در عرض چهار روز به از دست رفتن قریب به ۴۵۰ تانک از مجموع ۴۸۰ تانک آن انجامید.{{sfn|Kirchubel|2013|p=۱۵۲}} گودریان روز ۲۵ ژوئن یورش خود به جانب [[باراناویچی]] را ادامه داد.{{sfn|Fugate|1984|p=۱۱۲}} در همین حال، راه‌های پیش روی سپاه ۲۴ موتوریزه نیز «در شرایطی فاجعه‌بار» و غیرقابل عبور گزارش شدند. در نتیجه لشکرهای سوم و چهارم زرهی ورماخت وادار گشتند از یک راه مشترک که عبور از آن برای خودروهای چرخ‌دار مشکل بود، استفاده کنند. این شرایط به اندازه‌ای برای این نیروها تأخیر ایجاد کرد که از مجموع ۸۰ کیلومتر پیشروی تعیین شده برای روز نخست تنها ۱۸ کیلومتر محقق شد. در ادامه، [[سپاه ۴۷ (ورماخت)|سپاه ۴۷ موتوریزه]] این گروه زرهی اطلاع از کمبود سوخت در یگان‌های پیشین خود داد که حاصل از مشکل عبور خودروهای چرخ‌دار تدارکاتی حامل سوخت از رود بوگ و ترافیک حاصل از آن در جانب غربی این رود بود.{{sfn|Stahel|2009|p=۱۵۶ & ۱۵۸}}
| |||