فوتبال در ایران: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز خنثیسازی ویرایشهای کاربر میسا. برچسبها: حذف حجم زیادی از مطالب منبعدار متن دارای ویکیمتن نامتناظر ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: افزودن نویسهٔ تکراری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۵۴:
در سالهای پیش از [[انقلاب ۱۳۵۷]]، حضور زنان در [[فهرست ورزشگاههای فوتبال در ایران|ورزشگاههای ایران]]، آزاد بود اما در سالهای پس از این انقلاب و در راستای سیاستهای [[نظام جمهوری اسلامی ایران|حکومت جمهوری اسلامی]]، حضور زنان، محدود و تماشای مسابقات مردان در سالن یا ورزشگاه، ممنوع شد. با این حال زنان هوادار اهل کشورهای دیگر توانستهاند در هنگام این محدودیت برای ایرانیان، وارد ورزشگاههای ایران شوند که با اعتراض ایرانیان روبرو شدهاست. بر اساس گزارشی در مارس ۲۰۲۱، فوتبال زنان ایران نیز هنوز زیر سایهٔ روحانیان، تندروهای جمهوری اسلامی و حتی [[امام جمعه|ائمه جمعه]] است و سختگیریهای مذهبی و [[حجاب اسلامی]] از مهمترین مشکلات زنان فوتبالیست ایرانی بودهاست. به گونهای که سابقه داشتهاست که بهخاطر حجاب، از رقابتهای جهانی کنار گذاشته شوند. با وجود قطع ورزش و فوتبال زنان پس از انقلاب، اما در دوران رئیسجمهوری [[سید محمد خاتمی|محمد خاتمی]] به فوتبال زنان ایران اهمیت داده شد و زیرساختی برای زنان در نظر گرفته شد. تا پیش از این، پس از شروع دوبارهٔ ورزش زنان پس از انقلاب، فوتبال زنان ایرانی به دلایل انقلابی در سالنها برگزار میشد اما از این دوره به فضای باز و و همان [[ورزشگاه فوتبال|ورزشگاههای رسمی فوتبال]] انتقال یافت. در پی این گسترش امکانات، [[تیم ملی فوتبال زنان ایران]] در ردهبندی سال ۱۳۸۹ در جهان جایگاه ۵۵<sup>ام</sup> را از آن خود کرد؛ جایگاهی که بالاتر از جایگاه [[تیم ملی فوتبال مردان ایران]] در آن دوران بودهاست.
بهطور تاریخی در ایران، [[کشتی (ورزش)|کشتی]] پرهوادارترین ورزش و ورزش شمارهٔ یک بود اما از میانههای دههٔ ۱۳۴۰، شرایط عوض شد و فوتبال کمکم جای کشتی را به عنوان پرهوادارترین ورزش گرفت. پس از افتخارهای این دوران تیم ملی مردان، خوانندگانی همچون [[ویگن]] و [[دلکش]] نخستین ترانههای فوتبالی در پشتیبانی از تیم ملی را خواندند و حتی نشریات غیر ورزشی نیز به پوشش و پیگیری اخبار مربوط به تیم ملی پرداختند؛ همچون [[هفتهنامه]] [[زن روز]] که در سرمقالهٔ شمارهٔ ۴ خرداد ۱۳۴۷ نوشت: «اینک کلمه انگلیسی فوتبال کلمه ملی ماست.» پس از [[جام جهانی فوتبال ۱۹۹۸|جام جهانی ۱۹۹۸]] دیگر پیروزیها و راهیابیهای تیم ملی به جامهای جهانی، تبدیل به بهانهای برای جشنهای خیابانی مردم ایران شدند. سلام خخخ
== تاریخچه ==
|