هیرام ابیف: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات: افزودن ردههای همسنگ |
برچسبها: حذف منبع ویرایشگر دیداری |
||
خط ۸:
داستان هیرام ابیف که در لژهای ماسونی نقل شدهاست، پایه درجه سوم است. داستان با ورود او به [[اورشلیم]] و انتصاب او توسط [[سلیمان]] به عنوان معمار اصلی و استاد کار در ساخت معبدش آغاز میشود. در حالی که معبد در حال تکمیل شدن است، سه [[سنگتراشی|سنگتراش]] همکار هنگام خروج از ساختمان به او کمین میکنند و رازهای استاد سنگتراش را میخواهند. هیرام توسط هر یک به نوبه خود به چالش کشیده میشود و در هر بار امتناع از افشای اطلاعات، مهاجم او را با ابزار سنگتراشی (که بین حوزههای قضایی متفاوت است) میزند. او توسط دو مهاجم اول مجروح میشود و توسط آخرین مورد ضرب و شتم کشته میشود.<ref>[http://www.freemasons-freemasonry.com/legend_hiram_abif.html Pietre Stones] Kent Henderson, The Legend of Hiram Abif, retrieved 14 September 2012</ref>
قاتلان او جسد او را زیر انبوهی از آوار پنهان میکنند و شب هنگام برمیگردند تا جسد را به خارج از شهر منتقل کنند و در قبری کم عمق که با شاخهای از [[آکاسیا|اقاقیا]] مشخص شدهاست، دفن میکنند. از آنجایی که روز بعد استاد از دست میرود، سلیمان گروهی از سنگتراشان را برای جستجوی او میفرستد. اقاقیا بهطور تصادفی کشف میشود و جسد نبش قبر میشود تا دفن در خور شان و مناسبی انجام شود. محل اختفای «سه روفی» نیز کشف میشود و آنها دستگیر میشوند. سلیمان به نیروی کار خود اطلاع میدهد که کلمه مخفی یک استاد سنگتراشی اکنون گم شدهاست. او آن را با یک کلمه جایگزین، جایگزین میکند.
در فراماسونری قارهای، داستان کمی متفاوت است: تعداد زیادی از استادان سنگتراش (نه فقط هیرام) روی معبد کار میکنند، و این سه رفیق به دنبال رمز عبور و نشانههایی هستند که به آنها دستمزد بالاتری بدهد. نتیجه یکسان است، اما این بار استاد ماسونها هستند که جسد را پیدا میکنند. اسرار از بین نمیروند، اما سلیمان دستور میدهد که آنها را در زیر معبد دفن کنند و روی قبر هیرام حک شود و همان جایگزینی برای احترام انجام شود. اسرار «از دست رفته» در سنتهای دیگر در اینجا به عنوان بخشی از تشریفات آنها به استاد ماسونهای جدید داده میشود. در این نسخه، هیرام اغلب به آدونیرام تغییر نام میدهد.<ref>[http://reunir.free.fr/fm/rituels.htm Rituels] French language collection of ritual, 18th-early 19th century, retrieved 14 September 2012</ref>
|