باشگاه فوتبال اینتر میلان: تفاوت میان نسخه‌ها

|مالک = {{unbulleted list|{{nowrap|[[اوک‌تری|شرکت سرمایه‌گذاری اوک‌تری]]}} (۹۹٫۶٪)|سایر سهامداران (۰٫۰۴٪)<ref>List of shareholders on 30 June 2016, document purchased from Italian [[Camera di Commercio, Industria, Agricoltura e Artigianato|C.C.I.A.A.]]</ref> }}

|مدیرعامل = [[جوزپه ماروتا]]

| لیگ = [[سری آ]]

| فصل = [[سری آ ۲۴–۲۰۲۳|۲۴–۲۰۲۳]]

سال ۱۸۹۹ در شهر میلان، [[باشگاه فوتبال آ.ث. میلان|باشگاه کریکت و فوتبال میلان]] تأسیس شد. این تیم تا سال ۱۹۰۸ توانست سه بار قهرمانی فوتبال ایتالیا را جشن بگیرد. در این سال، بین سران اصلی باشگاه بر سر استفاده از بازیکنان خارجی اختلاف افتاد تا اینکه طی یک جلسه رسمی، گروهی متشکل از چهل و چهار نفر که اغلب ایتالیایی و سوئیسی بودند از جمله [[جورجو موجانی]]، بوسارد، لانا، برتولونی، دِٱلما، برادران هینترمن (انریکو، آرتورو و کارلو)، پیترو دِلورو، هوگو و هانس ریتمن، وُئلکل، مانر، وایپف، کارلو آردوسی و ... که اعتقاد به استفاده از بازیکنان خارجی داشتند، از این باشگاه جدا شده و نام '''اینترناتزیوناله''' به معنای بین‌المللی را برای باشگاه خود انتخاب کردند. فلسفه وجودی و سیاست اصلی باشگاه از همان ابتدا مبارزه با [[نژادپرستی]] بوده که در نوع خود و در میان تمامی باشگاه‌های فوتبال دنیا موضوعی جالب و بی‌سابقه می‌باشد.

 

[[پرونده:Internazionale1910Scudetto.jpg|بندانگشتی|180px|اولین قهرمانی باشگاه در فصل ۱۰–۱۹۰۹]]

سال‌های آغازین برای اینتر بسیار موفق بود. تیم دیگر شهر یعنی [[باشگاه فوتبال آ.ث. میلان|آ.ث. میلان]]، پس از جدایی اینتری‌ها افت وحشتناکی کرد و بیش از ۴۰ سال در حسرت قهرمانی ایتالیا بود تا اینتر چند دهه بدون مزاحمت تیم اول شهر میلان باشد. تیم اینترناتزیوناله برای قهرمانی در مسابقات قهرمانی فوتبال ایتالیا تنها ۲ سال صبر کرد و در سال ۱۹۱۰ اولین قهرمانی این باشگاه به ثبت رسید. کاپیتان و مربی تیم در اولین قهرمانی در سال ۱۹۱۰ [[ویرجیلیو فوساتی]] بود که بعدها در [[جنگ جهانی اول]] هنگام خدمت در ارتش ایتالیا کشته شد. اما اینتر نیز پس از کسب قهرمانی دوم در سال ۱۹۲۰ دچار افت شد. در سال ۱۹۲۲، اینتر در خطر سقوط به دسته پایین‌تر قرار داشت، اما پس از پیروزی در دو بازی پلی آف در در بالاترین سطح مسابقات فوتبال ایتالیا باقی ماند. در سال ۱۹۲۸ و در دوره‌ای که ایتالیا تحت سیطره فاشیست‌ها بود، باشگاه مجبور شد با تیم «یو. اس. میلانزه» (Unione Sportiva Milanese) ادغام شود و به «اس. اس. آمبروزیانا» (Società Sportiva Ambrosiana) تغییر نام داد.<ref>{{cite web|url=http://www.inter.it/en/societa/storia.html|publisher=FC Internazionale Milano|title=Storia|accessdate=6 September 2007|archive-url=https://web.archive.org/web/20100130141713/http://www.inter.it/en/societa/storia.html|archive-date=30 January 2010|url-status=live}}</ref> برای فصل ۲۹–۱۹۲۸، باشگاه از پیراهن‌های سفید که یک صلیب قرمز بر روی آن حک شده بود استفاده کرد. طراحی این پیراهن از پرچم و لباس نظامیان شهر میلان الهام گرفته شده بود.