اسفنج‌ها، از روی ظاهرشان به سه دستهٔ ''شیشه‌ای''، ''آهکی'' و ''شاخی'' تقسیم می‌شوند. اکثراً دستهٔ شاخی که به صورت شاخه شاخه‌است با مرجان‌های شاخه‌ای اشتباه گرفته می‌شوند.
==اسکلت اسفنج ها==
در زیست شناسی اسکلت به هر اندام سفت و مجکم بدن جاندار اطلاق می شود. بدون توجه به اینکه مفصل دارد یا نه و بدون توجه به اینکه با عناصر معدنی تقویت شده باشد یا نه. بافت مزوهیل در بیشتر اسفنج ها به عنوان یک اسکلت داخلی برای اسفنج عمل می کند. و البته تنهای بافت اسکلتی این اسفنج ها نیز به شمار می رود. به طور معمول این مزوهیل توسط ساختار های معدنی به نام اسپیکول ها یا توسط رشته های پروتئینی به نام اسپونجین ها حمایت شده و استحکام می یابد. در برخی موارد هر دوی این ساختار ها در کنار هم به چشم می خورند.
اسپیکول ها اغلب از سیلیکا یا کلسیم کربنات ساخته می شوند. برای مثال اسکلرواسپونج ها ( اسفنجهای سخت ) توده عظیمی از کلسیم کربنات دارند که به عنوان اسکلت بدن اسفنج عمل می کند. این ساختار ها توسط سلول هایی به نام پیناکوسیت ها ترشح می شوند که پوست خارجی اسفنج را مفروش کرده اند.
