طالع‌بینی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''طالع‌بینی''' به روشهاییروش هایی گفته می‌شود که برخی باور دارند به یاری آنها می‌توان از [[آینده]] و [[سرنوشت]] هر کسهرکس آگاه شد. علم اختر گوییاخترگویی یا طالع‌بینی یعنی تعبیر و تفسیر آینده با توجه به وضعیت ستارگان-،ستارگان، و علم اخترشناسی- یعنی پژوهش علمی ستارگان و علم کائنات، نخست از سده هفدهم میلادی از یکدیگر جدا شدند. امروز طالع بینی یا ستاره خوانی مورد تایید مجامع علمی نیست، و بسیاری از مردم آن را خرافات و موهوم پرستی می دانند.

طالع بینی را می توان زیرمجموعه [[ستاره‌بینی]] داانستدانست که معمولا با توجه به تطبیق وضعیت سماوی با تولد فرد مربوط می‌شودمی‌شود؛ ولی طالع‌بینی اعداد، اسامی، رنگ (علاقه به رنگ خاص) و امور دیگر ... نیز گفته می‌شود.

هزاران سال پیش آسمان شب برای مردم نسبت به امروز اهمیت بسیار بیشتری داشت. آنها نقوش درهم و برهم ستارگان را به عنوان تصویری از جهان زمینی می پنداشتند و نام اشیا، قهرمانان افسانه‌ای و بیش از هر چیز جانوران مورد علاقه و احترام خود را به این نقوش آسمانی می‌دادند. آنها در گروه معینی از ستارگان درخشان نقش ثور (گاو)، حمل (بره)، حوت (ماهی) و جدی (بز) و بسیاری از صورتهایصورت های دیگر را می‌دیدند.

علاوه بر آنها به فرآیندهاییفرایندهایی که در آسمان نقش می گرفتند، قبل از هر چیز توجه می‌کردند: آنها مشاهده می‌کردند که چگونه ماه به طور منظم و به تناوب تغییر شکل می‌دهد. آنها این نکته را دریافتند که تعدادی از ستاره‌های درخشان متفاوت از اغلب ستارگان دیگر حرکت می‌کنند و آنها را ستاره‌های مهاجر یا سیاره‌ها نامیدند. و آنها با اشتیاق می‌خواستند بدانند که این بازیهایبازی های آسمانی منحصر به فرد چه معنا و مفهومی برای آنها می‌تواند داشته باشد. آیا خورشید، ماه و سیاره‌ها شاید خدایانی بودند، که در ارتفاعی غیر قابل دسترس و بالاتر از همه چیز این سو و آن سو می‌رفتند؟ یا این که خدایان به این طریق خواسته‌ها و اخطارهای خود را به آدمیان منتقل می‌کردند؟ بنابراین کم و بیش به این ترتیب بود که طالع بینی (اخترگویی یا تنجیم) به وجود آمد، علمی که در آن انسان بر اساس وضعیت ستارگان به ظاهر می‌تواند آینده را پیشگویی کند.

آنچه ما امروز به عنوان طالطالع بینی (اختر گوییاخترگویی) یا علم ستاره خوانی می شناسیم و بر حسببرحسب آن عمل می کنیم ریشه تاریخی اش به راهبان بابلی در دوران باستان بر میبرمی گردد.

یونانیان و سپس رومیان دانش و آگاهی خود را در این باره از بابلی‌ها بدستبه دست آوردند و آن را توسعه دادند. ما امروزه هم سیاره‌های دستگاه خورشیدی را به نام خدایان روم باستان روم می نامیم (نام لاتین). اغلب خصوصیات سیاره‌ها برای نام گذاری آنها تعیین کننده بود. رنگ قرمز،قرمز رنگ خون است. بنابراین سیاره سرخ‌فام مریخ (Mars) به نام خدای جنگ نامیده شد. سیاره چالاک و سریع مهاجر آسمان، به نام سفیر خدایان، تیر (Mercury)، سیاره درخشان و زیبای زهره (Venus) به نام الهه عشق و باروری، سیاره درخشان آرام و موقر مشتری (Jupiter) به نام خدای خدایان روم، ژوپیتر نام گرفت.

از وضع طالع‌بینی در ایران به دلیل هجوم اقوام وحشی (مقدونیه‌ای ها و یونانی ها ،ها، عرب ها ،ها، مغول ها و ...) در زمان هایی که ایران به اوج شکوفایی علمی و فرهنگی رسیده بود و آنان با از بین بردن مراکز علمی و فرهنگی ایران (مانند گندی شاپور) و سوزاندن کتاب ها بخش مهمی از کیستی ایرانیان را نابود کردند . تنها اطلاعاتی که در دست داریم به اواخر دوره ی ساسانیان بازمیگرددبازمی گردد.

برای نمونه طالع بینان دربار ساسانی به خسروپرویز گفتند که پسری از تو زاده میشودمی شود که در بدنش علامت هایی دارد و این پسر کسی است که قلمرو تو را از بین میبردمی برد و به دست اقوام بیگانه می اندازد . [[خسروپرویز]] چون این علامت ها را در بدن یزدگرد سوم دید دستور داد او را به [[استخر|اصطخر]] تبعید کنند تا پادشاه نشود . چند سال بعد یزدگرد سوم بر تخت نشست و در همین زمان عرب ها به ایران حمله کردند و ایران را تسخیر کردند.

همینطورهمین طور [[رستم فرخزاد]] فرمانده بزرگ ارتش ساسانیان که از علم طالع بینی سررشته داشت با دیدن صورت های فلکی فهمید که آن سال سال نحسی برای ساسانیان و ایران خواهد بود و همینطورهمین نیزطور شدنیز ؛شد؛ عرب ها با یورش به ایران قسمت بزرگی از کیستیکیستی، ، تاریخ ،تاریخ، فرهنگ و هنر ایرانیان را نابود کردند و موفق به تسخیر کشور شدند .

تمام تمدنهایتمدن های بزرگ قدیمی در آسیا، آفریقا، آمریکا منجمهایی،منجم هایی، اغلب از فرقه راهبان و عالمان، در دربار و بارگاه خود داشتند که به طور مرتب فرآیندهایفرایندهای آسمانی را مشاهده و نظاره می‌کردند، مشاهدات خود را در دفاتری ثبت می کردند و تلاش می کردند این فرآیندهافرایندها را تعبیر و تفسیر کنند. طالع بینان یا منجمان به پیشگویی سرنوشت شاهان یا قلمرو پادشاهی آنان می پرداختند. در همه جا،جا حکمرانان تصمیم‌های خود را با توجه به رای و نظر منجمان دربار خود اتخاذ می کردند. برای نمونه آنهایآنها مسایلیمسائلی را از قبیلازقبیل این که چه موقع باید ازدواج کنند، یا به لشکرکشی و جنگ بپردازند و یا به ساخت یک کشتی اقدام کنند، همیشه از منجمان خود می پرسیدند.

از حدود دو هزار سال پیش ستاره خوانهاخوان ها یا طالع گویان به تعبیر و تفسیر آینده مردم عادی نیز پرداختند. آنها برای این کار آنچه را که اصطلاح ((طالع نما)) نامیده می شود، و در آن وضعیت سیاره‌ها در لحظه تولد شخص کشیده شده است، تهیه می کنند. یکی از طالع بینان معروف قدیمی ((کلادیوس بطلمیوس)) (تولد ۸۷، وفات ۱۶۸ میلادی) که در شهر اسکندریه (در مصر) زندگی می کرد، در سال ۱۵۰ میلادی آگاهیهایآگاهی های طالع‌شناسی آن زمان خود را در کتابش به نام ((تترابیبلوس)) گردآوری کرد و انتشار داد که طالع بینی یا اختر گوییاخترگویی یا ستاره خوانی امروز هنوز هم بر اساس و مبنای این کتاب قرار دارد.