ویلیام جونز (واژه‌شناس): تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:Sir William Jones.jpg|بندانگشتی|200px|سر ویلیام جونز]]

[[پرونده:W.jones.jpg|بندانگشتی|170px|آرامگاه ویلیام جونز در [[کلکته]] [[هند]]]]

 

ویلیام جونز در ۲۵ سالگی در خواندن و نوشتن و سخن گفتن به [[فارسی]] مهارت پیدا کرد و در همین سن زبان‌های [[یونانی]] و [[لاتینی]] را هم فرا گرفت. کشف خویشاوندی میان زبان‌های ایرانی و زبان‌های ژرمنی سبب شد تا تصور اشتباه سامی بودن زبان فارسی، آن هم به دلیل شباهت در [[رسم‌الخط]] به یک سو نهاده شود و فارسی و آلمانی دو زبان خویشاوند محسوب گردند. او همچنین با همراهی چند تن از خاورشناسان انگلیسی، [[انجمن آسیایی بنگاله]] را که یکی از بزرگترین انجمن‌های علمی و ادبی جهان است بنیان نهاد. کتابخانه آن دارای هزاران کتاب چاپی و خطی به زبان‌های فارسی، عربی، هندی، سانسکریت و انگلیسی است.<ref> [http://database-aryana-encyclopaedia.blogspot.com/2009/05/blog-post_2781.html دانشنامهٔ آریانا]</ref>

جونز شاعری خوش ذوق بود و در منظومه‌سرایی به [[زبان فرانسوی]]، [[انگلیسی]] و [[لاتینی]] استعدادی فراوان داشت. از فعالیت‌های جونز در اینباره، باید به ترجمهٔ سیزده غزل حافظ به فرانسوی و انگلیسی برای نخستین بار اشاره کرد. ترجمه ابیاتی از [[مثنوی مولوی]] به شعر انگلیسی، ترجمه ابیاتی از خمسه [[نظامی]] به شعر انگلیسی و ترجمه اشعاری از [[فردوسی]] به لاتینی از دیگر تألیفات اوست.<ref> [http://www.ibna.ir/vdcgxu9q.ak97y4prra.txt خبرگزاری کتاب ایران]</ref>

 

 

 

== منابع ==

{{پانویس}}