'''اعتدال بهاری''' یا '''اعتدال ربیعی،ربیعی''' (در [[نیم‌کره شمالی]]) در [[ستاره‌شناسی]] به لحظه‌ای گفته می‌شود که [[خورشید]] از دید ناظر زمینی از صفحه [[استوا|استوای]] سماوی می‌گذرد و حرکت خود به سمت [[شمال]] آسمان را در پیش می گیرد. اعتدال بهاری یکی از دو [[اعتدالین|اعتدالی]] زمین است که در هر سال رخ می‌دهد (اعتدال دیگر [[اعتدال پائیزی]] است). اعتدال بهاری در نیم‌کره شمالی برابر است با اعتدال پائیزی در [[نیم‌کره جنوبی]]. حرکت زمین به دور [[خورشید]] در هر سال باعث می شود تا ناظر زمینی تصور کند خورشید روی یک مدار دایروی که با مدار استوای زمین ۲۳/۵۲۳٫۵ درجه اختلاف دارد، به دور سیاره ما می چرخدمی‌چرخد. در این میان چهار نقطه از مدار فرضی گردش خورشید به دور زمین بسیار مهم می شودمی‌شود. دو اعتدال بهاری و پاییزی که محل تلاقی دو مدار گردش خورشید به دور زمین و دایره [[استوای سماوی]] است و دو [[انقلاب تابستانی]] و [[انقلاب زمستانی]] که به نظر می رسدمی‌رسد خورشید در بیشترین ارتفاع نسبت به استوای سماوی قرار گرفته است.<ref>
[http://www.spacescience.ir/ShowPost.aspx?Post=0000194 سال نو به روایت یک منجم]، در: [[دانش فضایی (وب‌گاه)|وب‌گاه دانش فضایی]]، بازدید: 17 مارس 2012</ref>
اعتدال بهاری آغاز بهار نجومی در نیم‌کره شمالی است. جشن باستانی [[نوروز]] از لحظه اعتدال بهاری (اصطلاحآاصطلاحاً قرارگرفتن خورشید در نقطه اول حمل) در نیم‌کره شمالی شروع می‌شود و در [[ایران]] به لحظه [[تحویل سال]] معروف است.
در ۲۱ مارس سال ۱۹۷۱ [[او تانت]]، [[دبیرکل سازمان ملل متحد]]، روزی را که اعتدال بهاری در آن رخ می‌دهد [[روز زمین]] نام نهاد و از آن پس سازمان ملل و بسیاری از کشورها این روز را جشن می‌گیرند و سعی در گسترش آگاهی در مورد لزوم حفظ [[محیط زیست]] در زمین می‌کنند.{{مدرک}}
