احمد غزالی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۴) +املا+مرتب+تمیز (۴،۸): + رده:صوفیان اهل ایران |
||
خط ۱:
{{ویکیسازی}}
'''مجدالدین ابوالفتح احمد بن محمد غزالی''' (۴۵۲ - ۵۲۰ ه.ق)، برادر کوچکتر [[ابو حامد محمد غزالی]] بود. کنیه وی ابوالفتوح، والقابش مجدالدین، زین الدین و
وی یکی از فقهای بزرگ سدهٔ پنجم هجری در مذهب [[شافعی]] بود و زاده [[توس]] بود. او هم چنین از بزرگترین [[عارفان]] و [[صوفیان]] عصر خود بود و اثر بزرگ وی [[سوانح العشاق]] نیز در همین باب تالیف شده است که بزرگانی چون [[عراقی]] و [[عبدالرحمان جامی]] را تحت تاثیر قرار داده است. احمد، مانند برادرش، تحصیلات مقدماتی خود را در فقه به پایان رساند و هنوز جوان بود که به تصوف گرایید. احمد ابتدا مرید ابوبکر نساج طوسی شد که با چهار واسطه شاگرد جنید است. احتمالاً احمد تا ۴۸۷ که ابوبکر نساج درگذشت، نزد وی بود از سال ۴۸۸ تا ۴۹۸ هجری قمری در [[نظامیه بغداد]] به نیابت از برادرش که به سفری درازمدت رفته بود تدریس میکرد. علاوه بر این [[درویش های]] سلسله [[نعمت اللهی]] گنابادی نیز وی را از جمله [[اقطاب]] سلسه خود به شمار می آورند. شیخ احمد غزالی در سنهٔ ۵۲۰ در [[قزوین]] وفات یافت و
<ref>''جستجو در تصوف ایران''، عبدالحسین زرینکوب، نشر امیرکبیر، ۱۳۸۵، صفحهٔ ۱۱۰</ref>
آثاری که به او منسوبند عبارتند از:
* [[لبابالاحیا]]
* [[الذخیره فی علم البصیره]]
سطر ۱۵ ⟵ ۱۴:
به جز این آثار پنج نامه به زبان فارسی نیز از او در دست است که به [[عینالقضات همدانی]] عارف سرشناس نوشته بود.
==
''[[ذبیحالله صفا|صفا]]، ذبیحالله، تاریخ ادبیات ایران(جلد دوم)، انتشارات فردوس، چاپ هفدهم''
{{پانویس}}
سطر ۲۱ ⟵ ۲۰:
[[رده:اهالی توس]]
[[رده:اهالی مشهد]]
[[رده:صوفیان اهل ایران]]
[[رده:عارفان اهل ایران]]
|