کتابسنجی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱:
'''کتابسنجی''' نوعی روش پژوهش در [[علوم کتابداری و اطلاع‌رسانی]] است که به مطالعه یا سنجش کمّی متون و [[اطلاعات]] می‌پردازد. [[تحلیل استنادی]] و [[تحلیل محتوا]] دو روش رایج در حوزه کتابسنجی هستند. با این حال تحلیل استنادی تشکیل دهنده هسته اصلی علم کتابسنجی است.<br />
پريچارد در سال 1969 واژه كتاب سنجي را به مفهوم "مطالعه كميت پذير فرآيند ارتباطات مكتوب" به كاربرد(احمدلو و اماني، 1387، ص35)اما كاربرد آن عملا به سال 1890 بر مي گردد. و شايد بتوان اثر كمپل را كه با استفاده از روش هاي آماري به مطالعه موضوعي انتشارات مي پرداخت را به عنوان اولين تلاش در مطالعات كتاب سنجي به حساب آورد(عصاره، 1376، ص 67).<br />
پريچارد واژه ابداعي خود، "كتاب سنجي را اينگونه تعريف مي كند: "كاربرد روش هاي رياضي و آماري در بررسي و استفاده از كتاب ها و ديگر مواد مكتوب و مضبوط كتابخانه اي است"(سن گوپتا، 1372، ص 39).
بارزترين عامل رشد كتاب سنجي را مي توان در قوانين بنيادي زير يافت:
خط ۶:
# قانون زبان شناسي "زيپف"
# قانون پر اكندگي مقاله هاي علمي "بردفورد"<br />
اين سه قانون تجربي، موجب ترقي و پيشرفت سريع فعاليت هاي پژوهشي كتاب سنجي شده است(احمدلو و اماني، 1387، ص 37).<br />
لاواني تقريبا بيشتر به كاربردهاي كتاب سنجي اشاره كرده و كاربردهاي اين روش را در زمينه هايي مانند انتخاب مواد، مطالعه الگوهاي انتشاراتي، معرفي حوزه هاي علمي، كهنگي متون، معرفي نويسندگان پركار، ارزيابي تاثير مواد برشمرده است(عصاره، 1376، ص 69-70).
سطر ۱۷ ⟵ ۱۴:
== منبع ==
* عصاره، فریده. کتابسنجی. در: دایره‌المعارف کتابداری و اطلاع‌رسانی. تهران. کتابخانه ملی.<br />
* احمدلو، علي اكبر و عبدالباقر اماني (1387). "كتاب سنجي: تعاريف، مفاهيم و كاربردها". كتاب ماه،(تيرماه)، ص 35-37.<br />
* سن گوپتا، آي. ان (1372). "مروري بر كتاب سنجي، اطلاع سنجي، علم سنجي و كتابخانه سنجي". ترجمه مهردخت وزيرپور كشميري (گلزاري)، فصلنامه اطلاع رساني، دوره دهم، ش3 (تابستان و پاييز)، ص39.<br />
* عصاره، فريد (1376). "كتاب سنجي". مجله علوم تربيتي و روان شناسي، دوره سوم، ش2، ص 67-70.
| |||