پس از میلاد: تفاوت میان نسخه‌ها

""انو دامینی"" که مخفف آن "AD" است معرف یک [[مبدا تاریخ (تاریخ مرجع)|مبدا تاریخ]] است که بر پایه سال باستانی - تخمینی مورد قبول تولد [[عیسی مسیح|مسیح ناصری]] قرار دارد. به همین شکل، «قبل از مسیح» (از [[یونان باستان]] «[[کریستوس]]» یا [[مسیح|تدهین شده]]«، اشاره به عیسی مسیح)، مخفف شده بعنوان» بی سی«که در [[زبان انگلیسی]] مورد استفاده داشته و به سال‌های قبل از شروع این مبدا اشاره دارد. برخی از افراد غیر مسیحی از مخفف‌های ای دی و بی سی بدون اشاره به دلالت [[مسیحیت|مسیحی]] بودن آن، استفاده می‌کنند. بعضی از مردم ترجیح می‌دهند از عبارات جایگزین مانند» [[عصر مشترک|سی ای]]«و»بی سی ای" استفاده نمایند و علت آن را نیز خنثی بودن بیشتر این نوع الفاظ ذکر می‌کنند (رجوع کنید به[[عصر مشترک]]).

این تخصیص جهت شمارش سالیان در «عصر مسیحیت» و بصورت مرسوم در [[تقویم ژولیوس سزار|ژولیوس]] و [[تقویم مسیحی]] بکار گرفته می‌شود. بصورت کامل تر، شمار سال‌ها را همچنین می‌توان بعنوان «انو دامینی نوستری ایسو کریستی» («در سال‌های سرور ما عیسی مسیح»). تاریخ گذاری«انو دامینی» برای اولین بار در سال [[۵۲۵]] مورد محاسبه قرار گرفته و در سال‌های [[قرن هجدهم]] در [[اروپای غربی]] استفاده از آن شروع شد.

شمار سالیان بر اساس عصر مسیحیت اکنون در بسیاری از مناطق جهان مورد استفاده قرار دارد. این استفاده هم شامل موارد تجاری و هم موارد علمی می‌گردد. برای دهه‌های متوالی، این تاریخ بعنوان استاندارد جهانی پذیرفته شده و توسط سازمان‌های بین‌المللی مانند [[سازمان ملل]] و [[اتحادیه پستی جهانی]] مورد استفاده قرار گرفته‌است. این موضوع بخاطر رواج [[مسیحیت]] در [[دنیای غرب]]، تاثیر فوق العاده دنیای غرب بر علوم، فن آوریفناوری و تجارت و همچنین این واقعیت که تاریخ خورشیدی [[تقویم مسیحیت]] برای زمانی دراز، بعنوان ابزار صحت فضائی در نظر گرفته می‌شود، می‌باشد.>نام مرجع = «گریگوری»<سال مرجع در تقویم مسیحیت ۲۴۲۵/۳۶۵ روز می‌باشد. این میزان حدود سال استوائی را در پنج هزاره قبل مشخص می‌کند. مدت [[سال استوائی]] اصلی (شاخص) اکنون نزدیک ۲۴۲۱۸۷۵/۳۶۵ روز می‌باشد. یعنی ۲۷ ثانیه / سال کوتاه تر. بهرحال، مرتبط با سال [[نقطه اعتدالین]]، آنچه برای تعیین تاریخ مسیحیت [[عید پاک]] مهم است، تعریف قدیمی تر [[آلوسیوس لیلیوس|لیلیوس]] از سال بوده و ارزش خیلی خوبی می‌باشد. «سال نقطه اعتدالین» و «سال شاخص استوائی» را حتی برخی افراد تحصیل کرده قرن بیستم، به اشتباه یکسان می‌دانند.>/عطف<

مسیحیان اولیه اختصاص سال را با ترکیب [[کنسول#تاریخ کنسولی|تاریخ کنسولی]]، تاریخ سال شاهنشاهی رگنال و تاریخ خلقت انجام می‌دادند. استفاده از تاریخ کنسولی هنگامی که امپراطور [[جاستینین اول]] تعیین کنسول‌ها را در اواسط قرن ششم قطع نمود، منسوخ شده و کمی بعد از آن استفاده از تاریخ سال شاهنشاهی رگنال مرسوم گشت. آخرین کنسول تعیین شده [[آنیسیوس فاستوس آلبینوس باسیلی یوس]] در سال ۵۴۱ بود. [[قلمرو پاپ]] در طول سالیان [[قرون وسطی]] در تماس دائم با سفرای [[امپراطوری روم شرقی|روم شرقی]] قرار داشته و دیدگاهی شفاف– مرگ‌های ناگهانی و عزل بدون توجه – نسبت به کسانی که در یک زمان [[امپراطور روم شرقی]] بودند، داشتند.

سیستم «انو دامینی» توسط یک کشیش بنام [[دیونیسیوس اگزیگووس]] (متولد [[اسکی ثیا ماینور]]) در روم بتاریخ ۵۲۵ و بعنوان نتیجه کارهای او در محاسبه [[کامپیوتوس|تاریخ عید پاک]] توسعه یافت. دیونیسیوس در جدول عید پاک خود، سال ۵۳۲ ای دی را با [[عصر شهیدان|سال رگنال]] ۲۴۸ امپراطور [[دیوکلیشین]] برابر در نظر گرفت؛ او در سر نامه خود سال ۵۲۵ ای دی را با کنسولگری پروبوس صغیر برابر دانست. " بهرحال، دیونیسیوس در هیچ جائی در ارائه

جدول خود «مبدا تاریخ» خود را با سیستم‌های زمانی دیگر ارتباط نداد. چه کنسولگری، و یا المپیاد، سال جهان ویا سال رگنال اگوستوس؛ او خیلی کم به توضیح یا توجیه تاریخ اساسی پرداخت" [تاکید شده‌است] (بلاک برن و هولفورد-استیونس ۲۰۰۳، ۷۷۸). بلاک برن و هولفورد-استیونس مباحثی را بصورت جامع در خصوص ۲ بی سی، ۱ بی سی و یا ای دی ۱ بعنوان سال دیونیسیوس طرح نموده و هدفشان تعیین تولد مسیح یا حلول بوده‌است.

* سال مدنی یا کنسولی از [[۱ ژانویه]] آغاز می‌شود ولی آغاز سال دیوکلیشن [[۲۹ اوت]] است.

هشت تا ده سال پس از محاسبات دیونیسیوس، روش محاسبه دیگری توسط کشیش مذهب [[الکساندریا]] [[آنی یانوس الکساندریا|آنی یانوس]] در حوالی سال ای دی ۴۰۰ انجام گرفته که عید تبشیر را [[۲۵ مارس]] در نظر گرفته، [[۹]] ای دی (جولیان) اند امدش؛ در قرون اولیه، این «عصر حلول» در کشورهای شرقی و در امپراطوری روم شرقی حاکمیت داشته و امروزه نیز در [[اتیوپی]] مورد استفاده‌است. البته باید در نظر داشت که بین [[تقویم اتیوپی یائی]] و تقویم مسیحی ۸ یا ۷ سال اختلاف وجود دارد.

مورخان روم شرقی مانند [[اقرار آورندگان به تجلی خدا در انسان|تجلی خدا در انسان]] به ثبت هر سال در دنیای تواریخ خود بر پایه‌های مختلف یهودی – مسیحی ادامه دادند – از نظریه [[خلقت (مذهبی)|خلقت]] جهان که توسط دانشمندان مسیحی پنج قرن اول دوران مسیحیت محاسبه گردیده بود. این اعصار، را که گاهی با نام «[[آنو ماندی]]»، «سال جهان (مخفف شده بصورت ای ام) توسط دانشمندان مدرن می‌خوانند، اختلاف انگیز هستند. هیچ مبدا تاریخ تک»آنو ماندی" ملاک قرار نگرفت. یک فرمول معروف عبارت بود از روش ابداعی [[ایوسبیوس قیصر]] یک تاریخدان در دوره [[کنستانتین اول (امپراطور)|کنستانتین اول]]. [[جرومی]] مترجم [[لاتین]] به معروف شدن آنو ماندی ایوسبیوس در غرب کمک نمود.

اگرچه دانشمندان بصورت کلی اعتقاد دارند که مسیح در زمانی قبل از سال ای دی ۱ متولد گردیده‌است، شواهد تاریخی دال بر تاریخ تعریف شده، بسیار ضعیف می‌باشند." (داجت ۵۷۹، ۱۹۹۲). بنا به [[انجیل ماتیو]] (۱۶،۲:۱) [[هرود کبیر]] در [[زمان مسیح|تولد مسیح]] زنده بوده و دستور [[قتل عام بیگناهان]] را در عکس العمل به این تولد، صادر نموده بود. بلاک برن اند هولفورد-استیونس زمان مرگ هرود را کمی پس از تولد در سال ۴ بی سی (۷۷۰، ۲۰۰۳) ثبت نموده و می‌گوید که اعتقاد به داستان قتل عامقتل‌عام بیگناهان دارند گاهی به ستاره استناد می‌کنند که موید [[مگی کتاب مقدس]] با [[مقارنه (فضا شناسی)|مقارنه سیارات]] ۱۵ سپتامبر سال ۷ بی سی یا [[ستاره دنباله دار هالی|دنباله دار هالی]] سال ۱۲ بی سی می‌باشد؛ حتی مورخانی که به واقعه قتل عامقتل‌عام بیگناهان اعتقاد ندارند، زمان تولد را در سال‌های حکومت هرود بعنوان افسانه‌ای کهن تر از انجیل‌های موجود، قبول دارند (صفحه ۷۷۶).

[[انجیل لوک]] (۱:۵) اظهار می‌دارد که [[جان تعمید دهنده]] معتقد بود که حتی اگر مسیح در دوره هرود متولد نشده باشد، حداقل در دوره بارداری بوده‌است، و اینکه در زمانی که مادر جان در ماه ششم بارداری بوده، مسیح نیز در دوره بارداری مادر بزرگوارشان قرار داشته‌اند (۱:۲۶). انجیل لوک همچنین اظهار می‌دارد که مسیح در دوران حکومت [[آگوستوس]] و در زمان حاکمیت [[کوایرینیوس]] بر [[سوریه]] تولد یافته‌است (۲-۲:۱)،. بلاک برن اند هولفورد-استیونس (۷۷۰، ۲۰۰۳) اذعان می‌دارد که حاکمیت کوایرینیوس بر سوریه در سال ای دی ۶ آغاز گشته که با حاملگی سال ۴ بی سی در تضاد است. این منبع می‌افزاید که «لوک مقدس دشواری‌های بیشتری را موجب گردیده‌است... بنابر این اکثر منتقدان لوک را معتبر نمی‌دانند» (صفحه ۷۷۶). تکیه برخی از تحصیل کردگان بر [[انجیل جان]] در نشان دادن تاریخ تولد مسیح در سال ۱۸ بی سی می‌باشد. (بلاک برن اند هولفورد-استیونس (۷۷۶، ۲۰۰۳).

یک مورخ آفریقائی قرن هفتم بنام [[ویکتور تون ننا]]، اولین تاریخ نگار یا مورخی بود که انو دامینی را بعنوان مکانیزم پایه ثبت تاریخ خود قرار داد. چند نسل بعد از [[بید]] که از مورخان [[انگلوساکسون ها|انگلو ساکسون]] بحساب آمده و با آثار دیونیسیوس هم آشنائی داشت نیز تاریخ انو دامینی را در «تاریخ کلیسائی مردم انگلستان» که به سال ۷۳۱ خاتمه یافت، مورد استفاده قرار داد. در همین تاریخ، او اولین کسی بود که معادل لاتین «قبل از مسیح» را مورد استفاده قرار داده و علیرغمعلی‌رغم استفاده از صفر در [[کامپیوتوس]] خود، به ثبت استاندارد عدم وجود [[سال صفر]] برای مورخان همت گماشت. هم بید و هم دیونیسیوس از انو دامینی بعنوان آغاز دوره حلول یا حاملگی مسیح یاد نموده‌اند و نه تولد ایشان حدود نه ماه بعد («روش [[عید تبشیر]]»).

در قاره [[اروپا]] معرفی انو دامینی بعنوان عصر انتخاب [[رونسانس کارولینی‌ها]] توسط [[الکوئین]] انجام گرفت. این توافق [[چارلز کبیر]] و [[لیست پادشاهان فرانکی|جانشینان او]] باعث رواج استفاده از مبدا تاریخ و گسترش آن در سراسر [[امپراطوری کارولینی‌ها]] گردید که نهایتانهایتاً بعنوان هسته اصلی سیستم تا زمان معاصر مورد استفاده قرار دارد.

خارج از قلمرو امپراطوری کارولینی‌ها، اسپانیا به تاریخ نگاری بواسطه [[عصر سزارها]] یا [[عصر اسپانیائی]] ادامه داد که بخوبی تا قرون وسطی نیز ادامه یافت. مبدا این تاریخ سال ۳۸ بی سی بود. [[عصر شهدا]] که به سال شماری از جلوس [[دیو کلیشن]] در سال ۲۸۴، شخصی که آخرین ولی شدیدترین کشتار مسیحیان را انجام داد پرداخت، در شرق رواج یافته و هنوز هم بطور رسمی توسط [[مسیحیت قبطی|قبطی]] مورد استفاده قرار دارد. این مبدا همچنین توسط [[کلیسای تواهیدو|اتیوپی یائی]] مورد استفاده قرار داشت. سیستم دیگر در نظر گرفتن مبدا تاریخ از [[مصلوب کردن]] مسیح می‌باشد که تصور می‌شود که زمان آن به [[هیپولیتوس (نویسنده)|هیپولیتوس]] و [[ترتلیان]] برگشته و گفته می‌شود که وقوع آن در زمان کنسولگری جمینی (ای دی ۲۹) بوده که در دست نوشته‌های معمول قرون وسطی نیز آمده‌است.

برخی تواریخ دیگر نیز در [[اروپای مدرن|عصر مدرن]] دارای کاربرد رسمی بوده و یا هنوز هم در برخی از کشورها در کنار تاریخ انو دامینی بین‌المللی حاضر، مورد بهره برداری قرار دارند.

* [[نام تاریخ ژاپنی]] رسمی شمار سالیان را از زمان جلوس [[امپراطور ژاپن|امپراطور]] فعلی در نظر گرفته و مبدا تقویم سالیانه ایشان سالی است که جلوس انجام شده‌است. نام امپراطور فعلی [[هی سی]] [[آکیهیتو]] کسی که حکوکتش در سال ۱۹۸۹ آغاز گشت، می‌باشد. بنابر این آن سال برابر با هی سی ۱ ([[زبان ژاپنی|ژاپنی]]: ۰۰۰۰، هی سی «گانن»، یا «سال اول» می‌باشد).

* در [[تایوان]] بسیار مرسوم است که تاریخ را با تاریخ [[جمهوری خلق چین]] که اولین سال آن ۱۹۱۲ می‌باشد، می‌سنجند. ([[انو دامینی# منبع|ماکروسافت ۲۰۰۶]] سال ۱۹۱۲ را مورد تایید قرار می‌دهد.)

* در جهان [[اسلام]]، [[تقویم اسلامی|گاهشماری اسلامی]] سنتی بر اساس «انو هجری»«(در سال» [[هجرت (اسلام)|هجرت]] یا تاریخ «ای اچ» به درجات متفاوت خصوصاخصوصاً جهت مقاصد مذهبی مورد بهره برداری قرار دارد. مبدا تقویم رسمی [[تقویم ایرانی]] (که در [[افغانستان]] و همچنین [[ایران]] مورد استفاده می‌باشد نیز «هجرت» است ولیکن بر اساس [[تقویم خورشیدی]] بوده و سال شماری آن با تقویم مذهبی همخوانی ندارد.

* [[فاشیزم|فاشیست‌های ایتالیائی]] یک سیستم استاندارد را با [[اعداد رومی]] را استفاده می‌نمودند که مبدا آن زمان شکل گیری دولت فاشیستی در سال ۱۹۲۲ بود. بنابر این، بعنوان مثال سال ۱۹۳۴ سال XII بحساب می‌آمد. این تاریخ با فرو پاشی فاشیسم در ایتالیا در [[۲۵ ژوئیه]] سال [[۱۹۴۳]] از بین رفت.

انو دامینی را گاهی با نام [[تاریخ مشترک]] («سی. ای.» یا «سی ای») می‌خوانند. این واژه معمولاً توسط کسانی که نمی‌خواهند مفاهیم مذهبی در تاریخ وارد شوند، ترجیح داده می‌شود. بعنوان مثال، کانینگهام و استارر (۱۹۹۸) اینگونه می‌نویسند که «بی. سی. ای. / سی. ای.... متضمن ایمان به مسیح نبوده و از این رو کاربرد آن در بین افراد با ادیان مختلف بوده و از این جهت کاربرد شان از تاریخ‌های معمول بی. سی / ای. دی مناسب تر است.»

سیستم دیگری که مورد استفاده آن بسیار کمتر از آنچه تصور می‌رود، بود. [[سال رگنال]] [[امپراطوری روم]] می‌باشد. در ابتدا، [[سزار اگوستوس|اگوستوس]] شمارش سال را بر اساس تعداد دفعات عهده دار شدن کنسول گری و تعداد دفعاتی که [[سنای روم]] قدرت [[سکوی حکومت|حاکم]] را به وی اعطاء کرده بود، انجام داده و دقیقادقیقاً نظاره گر این افسانه بود که قدرت وی ناشی از این سمت‌های تفویضی و نه قدرت شخصی خود او بوده و یا اینکه چه تعداد [[سپاه رومی|سپاهی]] تحت کنترل او بوده‌اند. جانشینان وی نیز این روند را تا زمان محو شدن خاطره [[جمهوری روم]] (اواخر قرن دوم یا اوایل قرن سوم) یعنی زمانیکه بصورت آشکار سال رگنال را برگزیدند، ادامه دادند.

سیستم مشترک دیگر استفاده از دروه [[نشانه]] بود (که در آن ۱۵ نشانه بوجود آورنده یک دروه مالیات کشاورزی وشروع سال جدید دوره بشمار می‌رفت). استفاده از تاریخ دوره‌ای بروی اسناد و وقایع (بعنوان مثال «پنجمین نشانه»، «دهمین نشانه») در قرن چهارم آغاز گشته و بسیار طولانی تر از زمان ختم دریافت مالیات نیز مورد استفاده بود. این سیستم در شهر [[گال]] [[مصر]] و بخش‌های وسیعی از [[یونان]] تا زمان [[استیلای اسلام بر مصر|استیلای اسلام]] و در [[امپراطوری روم شرقی]] تا زمان استیلای آن در سال ۱۴۵۳، مورد بهره برداری قرار داشت.

تعداد بسیار زیادی از سیستمها یا [[تاریخ|تاریخ‌ها]] نیز از اهمیت برخوردار بودند، بعنوان مثال سال شماری از زمان پیدایش یک شهر بخصوص، سال رگنال [[تاریخ فارس|امپراطوری فارسی]] در همسایگی، و نهایتانهایتاً حتی سال حکمرانی یک [[خلیفه]]. مبدا شروع سال شماری نیز از محلی به محل دیگر متفاوت بوده و بصورت گسترده در [[اروپا]] از استاندارد خاصی برخوردار نبود (بجز [[انگلستان]]). از مهمترین این تاریخ‌ها می‌توان به [[تاریخ سلسله]] (مورد استفاده تا قرن هشتم) و [[تاریخ اسپانیائی]] (مورد استفاده در اسناد رسمی [[آراگون]]، [[سلطنت والنسیا|والنسیا]] و در [[ولیعهدی کستایل|کستایل]] تا قرن چهاردهم اشاره نمود. در سال ۱۴۲۲، [[پرتقال]] آخرین کشور [[اروپای غربی]] بود که تاریخ «انو دامینی» را پذیرفت.)

* علیرغمعلی‌رغم تصور عام، ای دی مخخف بعد از مرگ «نمی باشدنمی‌باشد».